Η προπαγάνδα με επίκληση των «μαρτύρων» έχει αρχίσει να προκαλεί αμφιβολίες στην τουρκική κοινή γνώμη, ειδικά όταν αυξάνεται καθημερινά ο αριθμός των ανθρώπινων απωλειών. «Δεν έχουμε κανένα λόγο να βρισκόμαστε στη Συρία! Γιατί οι νέοι μας να χάνουν τη ζωή τους στο έδαφος μιας ξένης χώρας; Για να υπερασπιστούν τους τζιχαντιστές; Για να υπερασπιστούν τις παράλογες φιλοδοξίες του Παλατιού;», τονίζουν οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ερντογάν.
Την προηγούμενη εβδομάδα, σε ένα άρθρο στο γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό Le Point, ο Ερντογάν χαρακτηριστικά ως «χρήσιμος ηλίθιος για τον Πούτιν». Ο Ερντογάν επιμένει στο επίπεδο εσωτερικής πολιτικής: «Το βουνό των μαρτύρων δεν θα είναι ποτέ άδειο. Το Ιντλίμπ είναι μέρος της Τουρκίας. Και μια χώρα είναι ένα κενό έδαφος αν δεν ποτίζεται από το αίμα των μαρτύρων της!».
Η πολιτική εκδοχή του Ντράκουλα ενώπιόν μας...  Δύο ακόμη αποτυχίες κάνουν τον νεοσουλτάνο ακόμη πιο θλιβερό. Ο αποτυχημένος εκβιασμός της αποστολής προσφύγων στην Ευρώπη και το «μπλόκο» του Πούτιν στην επιθετικότητα του Ερντογάν την περασμένη Πέμπτη στη Σύνοδο Κορυφής στη Μόσχα. Ενδεχομένως και η άρνηση της Ουάσινγκτον να βοηθήσει την Άγκυρα στην κατάκτηση της Συρίας μπορεί να προστεθεί στον κατάλογο. Οι Βρυξέλλες, αν και έχουν τις δικές τους αδυναμίες, την παθητικότητα και τα λάθη, αντέδρασαν γρήγορα, υποστηρίζοντας την Ελλάδα, και έτσι το σχέδιο του «μεγάλου στρατηγού» Ερντογάν δεν προχώρησε. Επιπλέον πολλοί από τους πρόσφυγες έχουν τελικά συνειδητοποιήσει πως ο Ερντογάν τους μεταχειρίζεται ως «εργαλείο» για την εξυπηρέτηση των πολιτικών του σχεδίων.
Η τελευταία πράξη στα χτυπήματα του Ερντογάν παίχτηκε στο Κρεμλίνο. Η Άγκυρα ήθελε την αποχώρηση του συριακού στρατού από περιοχές που ελέγχουν τζιχαντιστές με την υποστήριξη της Άγκυρας. Ωστόσο ο Πούτιν αποδέχθηκε απλώς μια κατάπαυση του πυρός που ζήτησε ο Ερντογάν, χωρίς όμως να καθοριστεί ούτε η διάρκεια, ούτε οι συνθήκες αυτής της εκεχειρίας. Επιπλέον η μοίρα των 12 τουρκικών στρατιωτικών παρατηρητήριων, που προβλέπονταν στην προηγούμενη συμφωνία του Σότσι, εξακολουθεί να είναι ασαφής. Σχεδόν όλες αυτές οι θέσεις βρίσκονται υπό την πολιορκία του συριακού στρατού. Και είναι η Μόσχα που ελέγχει τον εναέριο χώρο της Συρίας.
Ο Πούτιν και ο Ερντογάν υπέγραψαν τελικά έναν ανακοινωθέν στο οποίο δεσμεύονται να συνεχίσουν την καταπολέμηση όλων των «τρομοκρατών» (συμπεριλαμβανομένων και των δυνάμεων που τους υποστηρίζουν) και ότι όλες οι πλευρές θα σεβαστούν την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Στο κείμενο αυτό αναφέρεται ρητά το όνομα της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, ενώ η Άγκυρα πιστεύει πως το «καθεστώς Άσαντ είναι παράνομο».
Πολλά κινούμενα σχέδια που δημοσιεύθηκαν στον διεθνή Τύπο παρουσίαζαν τον Ερντογάν ως ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους, του οποίου ο νέος επικεφαλής είναι ο αδελφός του Προέδρου του «Iraqi Turkmen Front», ενός κινήματος που δημιουργήθηκε και διευθύνθηκε από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.
Την ίδια στιγμή η αντιπολίτευση στην Τουρκία εξακολουθεί να επικρίνει και τον φόβο, την παθητικότητα και την έλλειψη μιας συνεπούς πολιτικής της ΕΕ. Οι Βρυξέλλες δεν έχουν σαφή πολιτική θέση για τους πρόσφυγες, και οι ευρωπαϊκές χώρες δεν κινούνται ως «ένωση» αλλά εγωιστικά.
Είναι γεγονός πως η Ουάσινγκτον και οι Βρυξέλλες εξακολουθούν να υποστηρίζουν την Άγκυρα, ίσως όχι ανοιχτά, αλλά πιστεύουν πως πρέπει να υποστηρίξουν τον Ερντογάν ενάντια στη Μόσχα και τη Δαμασκό, ώστε να απεμπλακεί από τον Πούτιν, ο οποίος με τη σειρά του προσπαθεί να τον «τραβήξει» από το δυτικό μπλοκ, της ΕΕ και των ΗΠΑ. «Όμως το μόνο που πετυχαίνουν είναι να επεκτείνουν την παρουσία ενός δικτάτορα που προκαλεί μεγάλη ζημιά όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και στη Μέση Ανατολή, σημείωσε ένας βετεράνος διπλωμάτης.

* Ο Τούρκος δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr,  τις εξελίξεις στην Τουρκία.