Tην φιλόδοξη ατζέντα της κυβέρνησης στην «μετά αξιολόγηση» εποχή άνοιξε ο Αλέξης Τσίπρας στην χθεσινοβραδυνή ομιλία του στο συνέδριο του Economist, 

δίνοντας το στίγμα των προτεραιοτήτων του στο πεδίο της – δύσκολης – οικονομικής και κοινωνικής ανάταξης.
Το δίλημμα που έθεσε ο πρωθυπουργός ενώπιον διεθνούς ακροατηρίου, και παρόντων των εκπροσώπων των δανειστών, αφορά την μορφή που θα έχει η ανάπτυξη της χώρας στον δρόμο προς την μεταμνημονιακή εποχή. Και έθεσε τρεις σαφείς προτεραιότητες: Την «δίκαιη ανάπτυξη» μέσα από ένα μοντέλο «εντάσεως κεφαλαίου και γνώσης» και όχι τριτοκοσμικού τύπου «εντάσεως εργασίας», την πάσει δυνάμει βελτίωση του επενδυτικού κλίματος με στόχο την «καθαρή» έξοδο στις αγορές μετά το καλοκαίρι του 2018, και την αξιοποίηση των νέων συσχετισμών στην Ευρώπη για να κεφαλαιοποιιηθούν - σε προοδευτική κατεύθυνση όπως είπε - τα «ρεύματα αλλαγής» στην Ευρώπη.

Η «προοδευτική επανάσταση»
«Χρειαζόμαστε μια προοδευτική επανάσταση», κατέληξε ο Αλέξης Τσίπρας, «απέναντι στην μονόπλευρη κι αέναη λιτότητα που η συντηρητική ηγεμονία επέβαλε και επιδιώκει να παγιώσει ως αναπόδραστη μοίρα». Στο δια ταύτα, ο πρωθυπουργός κατέστησε σαφές ότι η μάχη γι αυτή την «προοδευτική επανάσταση» θα δοθεί μέσα από τις νέες, προοδευτικές συμμαχίες και όχι μέσα από τη ρήξη, αποδέχθηκε – εν μέρει έστω – την ιδιοκτησία των μεταρρυθμίσεων αλλά στην κατεύθυνση της ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη και όχι της ανακύκλωσης της λιτότητας και, για μια ακόμη φορά, έδειξε τον στρατηγικό και πολιτικό του στόχο: Την «καθαρή», οριστική έξοδο στις αγορές μετά το καλοκαίρι του 2018 και τη λήξη του Μνημονίου.
«Δεν θα ζητήσουμε πιστωτική γραμμή στήριξης»
«Η Ελλάδα δεν θα βγει στις αγορές προστατευμένα και για επικοινωνιακούς λόγους», είπε παραπέμποντας εμμέσως πλην σαφώς στην έξοδο στις αγορές του 2014 και στο εικονικό success story της κυβέρνησης Σαμαρά. «Θα βγει με το σπαθί της», πρόσθεσε, «και με όρους βιώσιμης προοπτικής. Γι αυτόν τον λόγο  δε θα αναζητήσει το καλοκαίρι του 2018 πιστωτική γραμμή στήριξης με νέες δεσμεύσεις, αλλά μετά την απόφαση της 15ης Ιούνη, είμαστε βέβαιοι ότι θα βγει καθαρά και θα αποχαιρετήσει οριστικά τα μνημόνια».
Το μήνυμα Τσίπρα ότι δεν θα ζητηθεί σε έναν χρόνο πιστωτική γραμμή στήριξης αποτελεί, άλλωστε, και τον βασικό άξονα της κυβερνητικής στρατηγικής μετά το Eurogroup της 15ης Ιουνίου. Όπως τονίζουν κυβερνητικές πηγές, αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις συμφωνίες της κυβέρνησης Σαμαρά και την παρούσα συμφωνία με τους δανειστές – το γεγονός ότι «η Ελλάδα έχει πλέον τις εγγυήσεις και την δυνατότητα να τελειώσει το τρέχον πρόγραμμα χωρίς να δεσμευτεί σε ένα νέο, άτυπο Μνημόνιο» το οποίο θα επέβαλε μια πιστωτική γραμμή στήριξης ενισχυμένης εποπτείας, η λεγόμενη PCCL.
Η «καθαρή έξοδος»
Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν ότι η συμφωνία του Eurogroup εμπεριέχει  τις αναγκαίες εκείνες διασφαλίσεις για να επιτευχθεί αυτή ακριβώς η «καθαρή έξοδος», το τελικό πλαίσιο της οποίας όμως δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί και θα αποτελέσει και το μεγάλο αντικείμενο της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές για τον επόμενο έναν χρόνο.
Το θέμα τέθηκε ευρέως στις παράπλευρες συζητήσεις του συνεδρίου του Economist και το κλίμα που εισέπραξε η ελληνική πλευρά είναι ότι υπάρχει πρόθεση στήριξης από τις Βρυξέλλες και την ΕΚΤ σ' αυτή την διαπραγμάτευση, υπό την προϋπόθεση ωστόσο πάντοτε της αυστηρής εφαρμογής των «συμφωνηθέντων». Εξ ου, προφανώς, και η δέσμευση του Έλληνα πρωθυπουργού στις μεταρρυθμίσεις με «αναπτυξιακό πρόσημο» και με δικλείδα ασφαλείας την μη επιβάρυνση με περαιτέρω μέτρα και πρόσθετο κοινωνικό κόστος...