Το επικοινωνιακό και τακτικό τέχνασμα του Αλέξη Τσίπρα να ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία στη Βουλή για το εφάπαξ βοήθημα (και όχι «13η σύνταξη», φυσικά)
προς τους συνταξιούχους και την αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου προκάλεσε πονοκέφαλο στα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Άλλωστε, το Μαξίμου έδειξε, πολύ νωρίς, τις πραγματικές του διαθέσεις αφού με διαδοχικά non papers έσπευσε να θέσει το δίλημμα που αντιμετωπίζει, κατά τους κυβερνητικούς, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας: είτε να ψηφίσει «όχι» στρέφοντας την πλάτη στους χαμηλοσυνταξιούχους και ταυτιζόμενος με το ΔΝΤ και τους πιστωτές είτε να ψηφίσει «ναι» και στη συνέχεια «να μην τολμήσει να επανέλθει στην καταστροφολογία περί εκτροχιασμού του προγράμματος από την κυβερνητική αυτή επιλογή».
Υπενθυμίζεται ότι τόσο η Ν.Δ. όσο και τα υπόλοιπα κόμματα της κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) είχαν σπεύσει να δηλώσουν ότι, παρά τις ενστάσεις τους, θα στηρίξουν την καταβολή του επιδόματος, προφανώς ώστε να μην καταστούν στόχοι της επικοινωνιακής πολεμικής μηχανής του Μαξίμου και, παράλληλα, να μην βρεθούν σε απόσταση από το ευρύ ακροατήριο των συνταξιούχων.
Μέχρι και μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, η Πειραιώς κρατούσε κλειστά τα χαρτιά της. Τα περισσότερα στελέχη της απαντούσαν με ένα «ουδέν σχόλιο» και παρέπεμπαν στη σημερινή ημέρα για τις τελικές αποφάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν και κύκλο επαφών με τον ευρισκόμενο στις Βρυξέλλες για τη Σύνοδο του ΕΛΚ Κυριάκο Μητσοτάκη. Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό του κόμματος διατυπώνονταν διαφορετικές εισηγήσεις, δεδομένου ότι μόλις χθες οι βουλευτές της Ν.Δ. στη Βουλή είχαν «γραμμή» να δηλώνουν ότι το κόμμα τους θα στηρίξει, έστω και με αστερίσκους, την καταβολή του βοηθήματος.
Η μία εισήγηση περιελάμβανε την υπερψήφιση της διάταξης, αλλά σε υψηλούς τόνους και με προηγούμενη αποδόμηση της κυβερνητικής θέσης, παράλληλα με την ανάδειξη των κινδύνων που η πολιτική του Μαξίμου εγκυμονεί για τη χώρα.
Η δεύτερη εισήγηση ήταν υπέρ του «όχι» στη διάταξη, υπό το πρίσμα των αντιδράσεων από Βρυξέλλες και Βερολίνο και με την επίκληση του κινδύνου νέας αποσταθεροποίησης της χώρας.
Η τρίτη, δε, εκδοχή περιλαμβάνει εξίσου ουσία και τακτική. Προβλέπει ότι η Ν.Δ. θα αναδείξει τόσο την αλλοπρόσαλλη και τυχοδιωκτική τακτική της κυβέρνησης όσο και τη διάθεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να στηρίξει, ουσιωδώς και με μόνιμα μέτρα, τις κατηγορίες που έχουν πληγεί από την κρίση και, προφανώς, τους χαμηλοσυνταξιούχους. Ως προς τη στάση του κόμματος στην ψηφοφορία, προτάθηκε οι γαλάζιοι βουλευτές να αποχωρήσουν καταγγέλλοντας τον Πρωθυπουργό ότι παίζει στα ζάρια όχι μόνον τη στήριξη προς ευπαθείς ομάδες αλλά, για άλλη μία φορά, και την ίδια την χώρα προκειμένου να ικανοποιήσει μικροπολιτικές επιδιώξεις και να διαμορφώσει το πλαίσιο εντός του οποίου θα επιλέξει μέχρι και τον εκλογικό αιφνιδιασμό.
Στο επιτελείο της Ν.Δ. αναγνώριζαν ότι καμία από τις τρεις επιλογές δεν θεωρείται ως η βέλτιστη, άφηναν ωστόσο να εννοηθεί ότι, εκτός αν υπάρξει κάποια έκπληξη, το κόμμα θα επέλεγε μεταξύ ενός δύσκολου και με πολλούς αστερίσκους ναι ή μιας θορυβώδους και σε υψηλούς τόνους αποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου