Για «ορατό ναυάγιο» του εγχειρήματος μιλά ο πρώην Πρόεδρος της
Δημοκρατίας - «Σχεδόν προδιαγεγραμμένη η στάση της Τουρκίας»,
υπογραμμίζει
Προειδοποίηση για το υψηλό ρίσκο που περιλαμβάνει για την Ελλάδα η πρωτοβουλία, που ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης για διοργάνωση συνάντησης των 5 παράκτιων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου – Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας, Αιγύπτου και Λιβύης – απευθύνει ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
Όπως τονίζει ο κ. Παυλόπουλος, μιλώντας στο dnews.gr, το πενταμερές Forum θα μπορούσε να παράγει αποτελέσματα για τη χώρα μας μόνον υπό την προϋπόθεση ότι δεν θίγεται η βασική ελληνική θέση, σύμφωνα με την οποία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας υφίσταται μία, και μόνη, διαφορά:
Εκείνη της οριοθέτησης της Νησιωτικής Υφαλοκρηπίδας και της αντίστοιχης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), ενώ απευθύνει ρητή προειδοποίηση ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, ούτε καν την δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για ζητήματα stricto sensu Κυριαρχίας, όπως είναι ιδίως το ζήτημα της επέκτασης της Αιγιαλίτιδας Ζώνης στα 12 ν.μ.Η όποια προσφυγή λοιπόν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης μπορεί να γίνει μόνο μετά την πλήρη επέκταση των ΕΧΥ, παντού.
Επίσης, υπό την προϋπόθεση ότι στο πενταμερές Forum θα μετέχει μόνον η Κυπριακή Δημοκρατία, και σε καμία περίπτωση το ψευδοκράτος των τουρκοκυπρίων.
Ορατό «ναυάγιο» του εγχειρήματος
Ο πρώην ΠτΔ υπογραμμίζει πως είναι αδιανόητη οποιαδήποτε υποχώρηση από πλευράς Ελλάδας, της οποίας οι πάγιες θέσεις είναι απολύτως σύμφωνες με τα δεδομένα της διεθνούς νομιμότητας. Έτσι, σημειώνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δεχθεί την προοπτική σύστασης του πενταμερούς αυτού Forum για να φανεί στο μέλλον ξεκάθαρα η προκλητική αδιαλλαξία της Τουρκίας και εκείνη να έχει εκείνη την πλήρη ευθύνη του υπό τις συνθήκες αυτές ορατού «ναυαγίου» του όλου εγχειρήματος.
Σχεδόν προδιαγεγραμμένη η στάση της Τουρκίας
«Πραγματικά, μία τέτοια στάση της Τουρκίας είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένη, αφού η Τουρκία δεν αποδέχεται επισήμως το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ παρά μόνο, και μάλιστα μεταξύ άλλων, υπό την προϋπόθεση της, κατά την καθ’ οιονδήποτε τρόπο εφαρμογή του, δυνατότητας επίκλησης εκ μέρους της της ρήτρας ευθυδικίας (ρήτρα “ex bono et aequo”), και δη στο πλαίσιο διαιτητικής διαδικασίας. Σημειωτέον όμως ότι η θέση αυτή της Τουρκίας είναι νομικώς διάτρητη, αφού και αυτή δεσμεύεται από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ, καθ’ ό μέτρο τούτο παράγει πλέον εθιμικό δίκαιο -ορθότερα δε γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου- ισχυρό erga omnes, ήτοι έναντι πάντων» παρατηρεί.
Ο κ. Παυλόπουλος τονίζει ότι αδιανόητη και ως εκ τούτου a priori απορριπτέα για την Ελλάδα είναι η θέση της Τουρκίας περί εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ μόνο με δυνατότητα προσφυγής σε διαιτησία, και μάλιστα με ρήτρα ευθυδικίας.
Όπως εξηγεί, η ρήτρα ευθυδικίας στο πλαίσιο διαιτητικής διαδικασίας σημαίνει όχι πλήρη και αδιάστικτη εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου αλλά στην πραγματικότητα «ένα είδος έμμεσου παραγκωνισμού του, δια της κατά περίπτωση αναγνώρισης μιας μορφής διαιτητικής δικαιοδοσίας σε ένα Διεθνές Δικαστήριο, προκειμένου αυτό να κρίνει ελεύθερα την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου -άρα και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ- με τον τρόπο που επ’ αυτού συμφωνούν τα προσφεύγοντα στο ως άνω Δικαστήριο Κράτη, πάντοτε υπό το πρίσμα της ρήτρας ευθυδικίας».
«Αυτή η στάση της Τουρκίας είναι, δυστυχώς, πάγια και έχει καταστεί και προσφάτως σαφής ιδίως ενόψει της προοπτικής οριοθέτησης της Νησιωτικής Υφαλοκρηπίδας και της αντίστοιχης ΑΟΖ του Καστελορίζου. Στην ουσία δε της Υφαλοκρηπίδας και της αντίστοιχης ΑΟΖ όλων των Ελληνικών Νησιών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι η Τουρκία επιδιώκει, περαιτέρω, και τον “διαμοιρασμό” -επέκεινα δε και την συνεκμετάλλευση ουσιαστικώς- του Αιγαίου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας κατά μήκος του 25ου μεσημβρινού, κατά προφανή παράβαση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ» παρατηρεί.
Η Τουρκία θα ζητήσει ισότιμη συμμετοχή του ψευδοκράτους
Παράλληλα, ο κ. Παυλόπουλος σημειώνει πως είναι σχεδόν βέβαιο ότι, στην πορεία, η Τουρκία θα εγείρει και ζήτημα ισότιμης συμμετοχής στο Forum «του κατά τα προεκτεθέντα ψευδοκράτους των δήθεν τουρκοκυπρίων».
Με δεδομένα αυτά, ο πρώην ΠτΔ ξεκαθαρίζει ότι η Ελλάδα οφείλει να απορρίπτει, καθ’ όλα και στο ακέραιο, τόσο την «λύση» της εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ δια της επίκλησης της ρήτρας ευθυδικίας στο πλαίσιο μιας μορφής διαιτησίας. Όσο και την προοπτική της καθ’ οιονδήποτε τρόπο άμεσης ή έμμεσης συμμετοχής στο Forum αυτό του ψευδοκράτους των δήθεν τουρκοκυπρίων.
Πάγια η εθνική γραμμή της Ελλάδας από το 1975 έως σήμερα
Ο κ. Παυλόπουλος υπενθυμίζει ότι η Ελλάδα έχει ως πάγια εθνική γραμμή -από το 1975 έως σήμερα, και χωρίς καμία παρέκκλιση- την οριοθέτηση της Νησιωτικής Υφαλοκρηπίδας και αντίστοιχης ΑΟΖ μέσω της πλήρους εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ και μόνο μέσω προσφυγής, ύστερα από σύναψη σχετικού συνυποσχετικού, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Στο ίδιο πλαίσιο, υπογραμμίζει ότι στην ρήτρα ευθυδικίας η Ελλάδα οφείλει να αντιτάσσει την, σύμφωνα με την πλήρη εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ, εφαρμογή της «αρχής της ίσης απόστασης» («equidistance principle»). Δηλαδή την αρχή, κατά την οποία όπου η απόσταση για την πλήρη εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ ως προς την Νησιωτική Υφαλοκρηπίδα και την αντίστοιχη ΑΟΖ δεν είναι επαρκής, τότε η μεταξύ των «αντικείμενων Κρατών» -όπως είναι η περίπτωση Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο- οριοθέτηση της Νησιωτικής Υφαλοκρηπίδας και της αντίστοιχης ΑΟΖ βασίζεται, κατ’ αρχήν και υπό τις ενδεχομένως πρόσθετες νόμιμες εγγυητικές προϋποθέσεις, στην χάραξη «μέσης γραμμής» κατά μήκος των εκατέρωθεν ακτών και με δείκτες αναφοράς τα πλησιέστερα σημεία επί των γραμμών βάσης.
Η Ελλάδα νομιμοποιείται να επεκτείνει μονομερώς την αιγαλίτιδα ζώνη στα 12 ν.μ.
«Τέλος, και επίσης αυτονοήτως, η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, ούτε καν την δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για ζητήματα stricto sensu Κυριαρχίας, όπως είναι ιδίως το ζήτημα της επέκτασης της Αιγιαλίτιδας Ζώνης στα 12 ν.μ. Τα ζητήματα αυτά η Ελλάδα τα επιλύει μονομερώς, δια της άσκησης επίσης μονομερώς του εν προκειμένω αναφαίρετου, οιονεί “φυσικού”, δικαιώματός της, όπως άλλωστε της το αναγνωρίζει αυτό τούτο το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ. Πράγμα που σημαίνει, μεταξύ άλλων, π.χ. και ότι η Ελλάδα νομιμοποιείται, όποτε το κρίνει σκόπιμο, να επεκτείνει μονομερώς στα 12 ν.μ. την Αιγιαλίτιδα Ζώνη της σε κάθε μέρος της παραθαλάσσιας Επικράτειάς της, φυσικά υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις των σχετικών διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ. Και, αντιστρόφως και πολύ περισσότερο, η Ελλάδα κατ’ ουδένα τρόπο και υφ’ οιανδήποτε εκδοχή αποδέχεται την προσφυγή σε διαιτησία και την συνακόλουθη εφαρμογή ρήτρας ευθυδικίας για κάθε ζήτημα που άπτεται, αμέσως ή εμμέσως, της stricto sensu Κυριαρχίας της. Σε ό,τι αφορά λοιπόν την Ελλάδα η stricto sensu Κυριαρχία της είναι “άβατο” για κάθε είδους δικαστική κρίση, από οποιοδήποτε διεθνές δικαστικό forum και αν προέρχεται. Και τούτο δεν συνιστά, κατ’ ουδένα τρόπο, αυθαίρετη τοποθέτηση της Ελλάδας αλλά, όλως αντιθέτως, απλή εφαρμογή εν προκειμένω του Διεθνούς Δικαίου όπως τούτο ισχύει για κάθε κυρίαρχο Κράτος-Μέλος της Διεθνούς Κοινότητας» υπογραμμίζει ο κ. Παυλόπουλος.
https://www.newsbreak.gr/politiki/931985/proeidopoiisi-paylopoylos-pentameri-meiodosia-i-chagi-gia-kyriarchia/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου