Τα απόρρητα πρακτικά του ιστορικού Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών της 6ης Ιουλίου 2015 φέρνει στο φως της δημοσιότητας το in.gr – λίγες ημέρες μετά το σχετικό αίτημα του Αλέξη Τσίπρα, με επιστολή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Τασούλα, το οποίο απορρίφθηκε – αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές μιας από τις πιο κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Η σύσκεψη, που διήρκεσε σχεδόν επτά ώρες, από τις 10:00 έως τις 16:50, πραγματοποιήθηκε την επομένη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, όπου το 61,31% των Ελλήνων είχε απορρίψει την πρόταση των δανειστών. Η πρωτοβουλία για τη σύγκληση του συμβουλίου ανήκε στον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επιδίωκε να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς για τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης και να διαμορφώσει μια εθνική γραμμή διαπραγμάτευσης.
Το συμβούλιο έλαβε χώρα σε μια εξαιρετικά τεταμένη ατμόσφαιρα, με τις τράπεζες κλειστές και τη χώρα να βρίσκεται στο επίκεντρο διεθνούς προσοχής. Οι διάλογοι που αποτυπώνονται στα πρακτικά αναδεικνύουν τη διάθεση συναίνεσης και εθνικής ενότητας από τους πολιτικούς αρχηγούς, παρά τις όποιες διαφωνίες τους και κυρίως παρά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η στάση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση συναινετικού κλίματος. Ο Παυλόπουλος επέμεινε στην ανάγκη να καταστεί σαφές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων δεν αμφισβητούσε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με τα πρακτικά που εμφανίζει το in, παρουσίασε μια σαφή στρατηγική που περιελάμβανε τρεις βασικούς άξονες: την εξασφάλιση χρηματοδότησης για τις επόμενες ανάγκες της χώρας, την αναδιάρθρωση του χρέους και τη διαμόρφωση ενός σαφούς χρονοδιαγράμματος εξόδου από την κρίση.
Η στάση της αντιπολίτευσης, όπως αποτυπώνεται στα πρακτικά, ήταν περισσότερο συναινετική από ό,τι είχε δημοσίως εμφανιστεί. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ως μεταβατικός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, παρά τις επιφυλάξεις του για το δημοψήφισμα, εξέφρασε τη στήριξή του στην προσπάθεια επίτευξης συμφωνίας. Το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, δηλώνουν πρόθυμοι να υποστηρίξουν την ελληνική κυβέρνηση στις επικείμενες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, αρκεί να μην υπάρχει στο κάδρο καμία ευρωσκεπτικιστική ερμηνεία του δημοψηφίσματος. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, γ.γ. του ΚΚΕ αντίθετα ξεκαθάρισε την άρνηση του κόμματος στην υπογραφή του ανακοινωθέντος, διαφωνώντας σε πάγια βάση με την Ευρώπη και τις πολιτικές της, όπως κι εκείνες των ελληνικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι αναφορές στις τηλεφωνικές επικοινωνίες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της σύσκεψης με ξένους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένων της Άνγκελα Μέρκελ, του Φρανσουά Ολάντ και του Βλαντιμίρ Πούτιν. Το περιεχόμενο αυτών των συνομιλιών δεν καταγράφηκε στα πρακτικά, καθώς ζητήθηκε από τους στενογράφους να κλείσουν τα μαγνητόφωνα.
Τα πρακτικά, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, καταρρίπτουν τον μύθο της “οπίσθιας κυβίστησης”, καθώς αποδεικνύουν ότι η διαπραγματευτική στρατηγική της κυβέρνησης είχε τη στήριξη της πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων. Η έμφαση δόθηκε στην επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας που θα εξασφάλιζε την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, αλλά με όρους που θα επέτρεπαν την έξοδο από την κρίση.
Με τους πολιτικούς αρχηγούς να εκφράζουν στη διάρκεια της συζήτησης κάποιες ενστάσεις και κυρίως φόβους για τη στάση των δανειστών και για το αν θα δεχθούν την ελληνική πρόταση, ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται να ξεκαθαρίζει τη θέση του, λέγοντας:
«Έχω την αίσθηση από τις τοποθετήσεις σας ότι αγνοείτε το χθεσινό αποτέλεσμα. Χθες υπήρξε μια ιστορική και γενναία επιλογή του ελληνικού λαού, κόντρα σε όλο το παλιό πολιτικό σύστημα -και αυτό είναι ισχυρό μήνυμα πρέπει να το καταλάβουμε-, κόντρα στο σύνολο του μιντιακού κατεστημένου και κόντρα σχεδόν στο σύνολο της κυρίαρχης στάσης των εταίρων μας στην Ευρώπη, που ήταν μια στάση εκβιαστική, ήταν μια στάση τιμωρητική απέναντι στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι εάν στόχος αυτής της συζήτησης εδώ είναι όχι να βρούμε ένα κοινό τόπο, αλλά να λαθροχειρίσουμε και να μετατρέψουμε το ‘Όχι’ σε ‘Ναι’, δεν θα με βρείτε σύμφωνο. Το ‘όχι’ είναι ‘όχι’ που αφορά μια μη βιώσιμη συμφωνία. Προφανώς δεν είναι εντολή ρήξης, αλλά δεν είναι και εντολή ‘πάση θυσία, ό,τι και να γίνει, θα συμφωνήσουμε’. Αυτό θέλω να το ξεκαθαρίσω».
Σε κάθε περίπτωση η δημοσιοποίηση των πρακτικών αποτελεί συμβολή στην ιστορική καταγραφή των γεγονότων του 2015.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου