Όχι τόσο και μόνο λόγω της εμπλοκής παραγόντων της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά επειδή οι πυρηνικές εξελίξεις που δρομολογεί αφορούν την επόμενη μέρα στη παράταξη την οποία ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Στον τελευταίο ανασχηματισμό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης “έδειξε” τις προθέσεις του για το μέλλον, για τη στιγμή που θα επιλέξει ο ίδιος να κλείσει την παρουσία του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Ο Αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης πήρε το “δαχτυλίδι”, όπως κάποτε ο Γιώργος Παπανδρέου από τον Κώστα Σημίτη, και θα είναι εκείνος που θα βρεθεί απέναντι στο φαβορί Νίκο Δένδια. Με τον Κυριάκο Πιερρρακάκη… ρεζέρβα για το μέλλον, όταν η μάχη για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας θα “κατέβει γενιά”
.Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ αποσυναρμολογεί αυτές τις ισορροπίες, καθώς ο Νίκος Δένδιας δέχεται πιέσεις από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας να αναλάβει πρωτοβουλίες, στο πλαίσιο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ώστε να ανασχεθούν οι δραματικές συνέπειες για την κεντροδεξιά παράταξη στο δρόμο για τις επόμενες εκλογές.
Και το δίδυμο Χατζηδάκη-Πιερρακάκη βρίσκεται επίσης σε αναθεώρηση στρατηγικής, με τον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να εισπράττει “μαύρα μαντάτα” από τον Βόρειο Τομέα της Β’ Αθηνών, εκεί όπου σάρωνε τα προηγούμενα χρόνια, μετά και την είσοδο του Παύλου Μαρινάκη ωστόσο, καταγράφει διαρκώς εσωκομματικές απώλειες.
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ ήρθε να “κουμπώσει” στα Τέμπη και την… αιώνια ακρίβεια. Διαμορφώνοντας συνθήκες “τέλειας καταιγίδας”…
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ επιταχύνει την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού...
Τα Τέμπη, η ακρίβεια, ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Ένα τρίγωνο “τέλειας καταιγίδας”, που δυσχεραίνει δραματικά τη δυνατότητα ενός πολιτικού σχηματισμού να διαχειριστεί με όρους επικοινωνιακής “υγειονομικής ζώνης” τις συνέπειες στην ψυχολογία της κοινωνίας. Και κατ’ επέκταση στην εκλογική συμπεριφορά της.
Η εθνική τραγωδία των Τεμπών, συνδέθηκε και παγιώθηκε στο υποσυνείδητο της πλειοψηφίας της κοινωνίας ως ηθική βαρβαρότητα σε βάρος των γονιών που στερήθηκαν τόσα βάρβαρα τα παιδιά τους.
Η ακρίβεια συρρικνώνει δραματικά το εισόδημα των πολιτών, και διαμορφώνει συνθήκες περαιτέρω υποβάθμισης της ποιότητας ζωής, επαναφέροντας στη συλλογική μνήμη τα αποκρουστικά χρόνια των Μνημονίων.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ εφάπτεται με ζητήματα διαφθοράς. Που έρχονται από μακριά, πηγαίνουν πιο μακριά, κοντοστέκονται ωστόσο στην τρέχουσα κυβερνητική… βάρδια. Και σκιάζουν τη διεθνή εικόνα της χώρας.
Συνδυαστικά και αθροιστικά και οι τρεις παράμετροι, επιταχύνουν την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού. Με την περαιτέρω αποσταθεροποίηση και απονομιμοποίησή του. Και με το αίτημα της “κάθαρσης” να επανέρχεται, όπως την περίοδο του 1989.
Του Νίκου Φυλάγγελου
Ο Τσίπρας, η ελληνική κοινωνία και το σύνδρομο της “απατημένης”…
Με την περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα και της ελληνικής κοινωνίας ισχύει στο ακέραιο η θεωρία της “απατημένης”. Πολίτες που τον πίστεψαν με πάθος, τον είδαν να ακυρώνει τις προσδοκίες τους. Να τους παραπλανά. Να τους εξαπατά. Και φυσικά τον τιμώρησαν.
Η γεωμετρία της “τιμωρίας” ωστόσο, επιβεβαιώνει την άβολη αλήθεια πίσω από κάθε εξαπατημένη σύζυγο ή σύντροφο. Όσο η οργή ξεφουσκώνει, και η τρέχουσα συναισθηματική συνθήκη στη ζωή της δεν την καλύπτει πλέον επαρκώς, το μυαλό στριφογυρίζει στον… πρώην. Τον… άπιστο.
Η γεωμετρία της “τιμωρίας” του Αλέξη Τσίπρα έδειξε ότι, ακόμη και… “απατημένη”, η ελληνική κοινωνία του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία το 2019, όταν του χάρισε το θηριώδες για Αξιωματική Αντιπολίτευση ποσοστό του 32%. Όταν ο “άπιστος”… δεν κατάλαβε τη μεγαλοψυχία της κοινωνίας, ήρθε ο… κόλαφος του 20% στις βουλευτικές εκλογές του 2023.
Ο Αλέξης Τσίπρας γοήτευε διαχρονικά τους Έλληνες. Ακόμη και εκείνους που δεν είχαν πολιτική και ιδεολογική συσχέτιση μαζί του. Εκεί ποντάρει σήμερα. Να ξαναφουντώσει το… πάθος, αξιοποιώντας την παγίωση της φθοράς της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μόνο που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα καταφέρει…
Του Νίκου Φυλάγγελου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου