Εάν το σκάνδαλο των Τεμπών επέφερε την ηθική απαξίωση της κυβέρνησης κυρίως λόγω της μεθοδευμένης συγκάλυψης, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ προκαλεί τον ευτελισμό και την γελοιοποίηση,
παράλληλα με την βαριά κατηγορία από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ότι υπό πολιτική σκέπη λειτουργούσε ένα σύστημα κατασπατάλησης των ευρωπαϊκών πόρων που είχε τα χαρακτηριστικά «εγκληματικής οργάνωσης».
Το βαθύτερο πολιτικό ερώτημα είναι εάν η κυβέρνηση μπορεί και αυτή την φορά να ξεφύγει ή εάν το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ θα αποτελέσει καταλύτη εξελίξεων. Το πολιτικό κλίμα είναι αρνητικό για την κυβέρνηση.
Επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο από τις πληροφορίες ότι υπάρχουν και άλλες δικογραφίες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, είτε συμπληρωματικές για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, είτε για άλλους τομείς διαχείρισης ευρωπαϊκών κονδυλίων, όπως το Ταμείο Συνοχής (που στοχοποιούν συγκεκριμένο υπουργό) και τα κονδύλια για τη Μετανάστευση.
Η εκτίμηση είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλοντας να βάλλει φρένο στην κατασπατάληση πόρων ή και για να τα ανακατευθύνει προς την κατεύθυνση των αμυντικών δαπανών, βάζει στο στόχαστρο την ελληνική κυβέρνηση, όπου η διαφθορά έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να έχει χάσει την υποστήριξη της “αγαπητής” Ούρσουλας και του Μακρόν…
Αποθανέτω η ψυχή μου…
Επί του παρόντος το Μέγαρο Μαξίμου παίζει σκληρό παιχνίδι, διαχέοντας τις πολιτικές ευθύνες στο σύνολο του πολιτικού κόσμου από καταβολής ΚΑΠ και εξαπολύοντας ανοίκειες επιθέσεις εναντίον όποιου “τολμήσει” να βάλλει στο κάδρο των πρωθυπουργό.
Κάπως έτσι ο Άδωνις Γεωργιάδης επιτέθηκε από το βήμα της Βουλής στον Νίκο Ανδρουλάκη εμφανίζοντάς τον σαν ενεργούμενο του Βαγγέλη Μαρινάκη. Είπε ο Άδωνις: «…σαν να θέλετε πάλι να δώσετε εξετάσεις σε κάποιον υψηλό σας προστάτη. Που είναι γνωστό ότι δεν συμπαθεί πολύ τον Γρηγόρη (εννοεί τον Δημητριάδη). Όπως δεν συμπαθεί και την “Ομάδα Αλήθειας”».
Ενδεχομένως το Μέγαρο Μαξίμου να επαναλάβει στην γνωστή τακτική: Να επιστρατεύσει ξανά τον προπαγανδιστικό μηχανισμό και τα ενσωματωμένα μέσα ενημέρωσης και τις δημοσκοπικές εταιρείες για να συγκρατήσει την περαιτέρω πτώση με το επιχείρημα “Μητσοτάκης ή χάος”. Δεν είναι εύκολο, καθώς πλέον αρχίζει να δημιουργείται η εντύπωση ότι “ο Μητσοτάκης είναι το χάος”. Όσον αφορά το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ η κυβέρνηση θα απορρίψει την Προανακριτική παρότι θα εκτεθεί περισσότερο στη κοινή γνώμη. Προς αυτή την κατεύθυνση πιέζουν προς το παρόν τον Κυριάκο ο Μάκης Βορίδης και ο Λευτέρης Αυγενάκης, αν και είναι αμφίβολο εάν θα υλοποιήσουν την απειλή να πάρουν κι άλλους μαζί τους.
Μία διέξοδος θα ήταν η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Ο κίνδυνος για τον Μητσοτάκη είναι να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία με τις υποθέσεις της διακυβέρνησης του να τον κυνηγούν χωρίς να έχει τα μέσα προστασίας που του δίνει η κυβέρνηση. Οπότε μάλλον σαν απειλή προς τους βουλευτές του διακινείται.
Αλλαγή πρωθυπουργού εν πλω
Μία λύση θα ήταν η αλλαγή πρωθυπουργού εν πλω. Όμως η Ελλάδα δεν είναι Αγγλία και η ΝΔ δεν είναι οι συντηρητικοί Torries. Το να κινηθεί αυτόνομα κάποιος από τους δελφίνους, πχ ο Νίκος Δένδιας μάλλον αποκλείεται. Η αλλαγή εν πλω προϋποθέτει συμφωνία του Μητσοτάκη με εγγυήσεις ακαταδιώκτου για την επόμενη ημέρα που κανείς δεν μπορεί να του παράσχει και ο ίδιος δεν είναι τόσο αφελής για να το πιστεύει.
Πάντως στο εσωτερικό της “γαλάζιας” Κοινοβουλευτικής Ομάδας είναι έντονη η ανησυχία για το εάν το σύστημα Μητσοτάκη στην κατάρρευση του συμπαρασύρει την όλη ΝΔ. Μεταξύ των βουλευτών υπήρξε η σκέψη να ζητήσουν την σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, αλλά το άφησαν για αργότερα. «Ας δούμε πρώτα τι άλλα στοιχεία θα προκύψουν, πώς θα αντιδράσει το Μαξίμου και στην συνέχεια ίσως ζητήσουμε σύγκληση», λέει βουλευτής.
Η αίσθηση κατάρρευσης της κυβέρνησης προκαλεί κινητικότητα και ενισχύσει την προοπτική δημιουργίας νέων πολιτικών φορέων. Στο κεντροαριστερό φάσμα ένα κόμμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα θα μπορούσε να ενοποιήσει τον κατακερματισμένο χώρο. Ωστόσο δεν είναι απλό. Ο πρώην πρωθυπουργός, παρά το προσωπικό rebranding και τα διαπιστευτήρια σε ένα μέρος του συστήματος ότι θα είναι συμβατική λύση απέναντι στην γενικευμένη διαφθορά του Μητσοτάκη, εξακολουθεί να έχει ισχυρές αντιπάθειες σε ένα τμήμα του εκλογικού σώματος.
Αν και ορισμένοι στο ΠΑΣΟΚ τον βλέπουν σαν πιθανή λύση για την ενοποίηση της Κεντροαριστεράς και την διεκδίκηση της εξουσίας απέναντι στον Μητσοτάκη – μεταξύ των οποίων στελέχη και βουλευτές του κόμματος – η πλειοψηφία δεν του έχει συγχωρήσει ότι “συνέβαλε στην πτώση του 2012”. Επιπλέον η Ζωή Κωνσταντοπούλου που ακολουθεί την δική της πορεία συσπειρώνει ένα σημαντικό ποσοστό των αριστερόστροφων ψηφοφόρων. Πάντως ορισμένα ισχυρά υποσυστήματα θεωρούν τον Τσίπρα πιθανή λύση, ενώ λέγεται ότι και ο ίδιος τα έχει προσεγγίσει, κάτι που αντανακλάται και στην κινητικότητα στον χώρο των ΜΜΕ.
Σαμαράς και Τσίπρας
Η αποδρομή της κυβέρνησης ενεργοποιεί το ένστικτο αυτοσυντήρησης της ΝΔ και γενικότερα της Δεξιάς παράταξης και στρέφει τα βλέμματα στον Αντώνη Σαμαρά και στον Κώστα Καραμανλή. Ο πρώην πρωθυπουργός περίπου έχει προαναγγείλει ότι θα κάνει την κίνηση για δημιουργία νέου πολιτικού φορέα που θα εκφράσει την καθ’ ημάς Νέα Δεξιά και θα επανατοποθετήσει την παράταξη του και την χώρα στο νέο περιβάλλον που διαμορφώνει η ηγεσία Τραμπ. Το ερώτημα είναι το κατάλληλο τάιμινγκ και συνυφαίνεται και με τους υπολογισμούς των βουλευτών που σε δεύτερο χρόνο – καθώς είναι σαφές ότι κανείς δεν θα ρίξει την κυβέρνηση – θα τον ακολουθήσουν.
Σύμφωνα με πληροφορίες μετά τις δημοσκοπήσεις που έδειχναν ένα ενδεχόμενο κόμμα Σαμαρά να κινείται στο 16% και μετά στο 10%, ο πρώην πρωθυπουργός έκανε δική του μέτρηση που τα αποτελέσματά της είναι ενθαρρυντικά.
Σε ένα άλλο επίπεδο ήδη προσωπικότητες του δημοσίου βίου που δεν περιορίζονται στα δεξιά του πολιτικού συστήματος, αλλά προέρχονται και από το κέντρο και την αριστερά διακινούν κείμενο και συγκεντρώνουν υπογραφές με το οποίο θα ζητούν από τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή να παρέμβουν στις πολιτικές εξελίξεις.
Ο Σαμαράς καταρρίπτει το επιχείρημα του Μαξίμου ότι δεν υπάρχει εναλλακτική για να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας με εγγυήσεις σταθερότητας. Αντίθετα ορισμένοι τον βλέπουν ως την απάντηση στο χάος που δημιουργεί η διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο Σαμαράς μπορεί να προσελκύσει (ειδικά εάν συμβάλλει και ο Κώστας Καραμανλής) τους αποστασιοποιημένους ψηφοφόρους της ΝΔ και σίγουρα ένα τμήμα των τωρινών ψηφοφόρων του κόμματος που στην μέτρηση της ΜRB τον περασμένο μήνα ήταν το 22%. Στο πλαίσιο αυτό εφόσον πάρει την απόφαση και ανακοινώσει κόμμα θα δώσει την χαριστική βολή στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Με ποσοστό της ΝΔ, ακόμη και στους φίλους δημοσκόπους, κάτω από 20% δεν θα μπορεί να σταθεί. Εάν προχωρήσει θα συρρικνώσει την Ελληνική Λύση, θα εξαφανίσει την Αφροδίτη Λατινοπούλου, και ενδεχομένως ενσωματώσει τη ΝΙΚΗ.
Ενώ ο Αλέξης Τσίπρας περιορίζεται στο να ξανασυστήνεται στο κεντροαριστερό κοινό, ο Αντώνης Σαμαράς έχει ήδη ξεδιπλώσει ιδεολογική και πολιτική ατζέντα για την επανατοποθέτηση της χώρας. Αν και αποφεύγει να αναφέρεται στο μείζον θέμα της ανακατανομής εισοδήματος και του κοινωνικού κράτους…
https://slpress.gr/politiki/kivernisi-se-apodromi-allagi-en-plo-i-nea-kommata/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου