Ώρες περισυλλογής για τον Αλέξη Τσίπρα που προσπαθεί να διαμορφώσει ατζέντα, με φόντο τον «καυτό» Σεπτέμβρη – Πολλά τα ανοικτά μέτωπα, εξοργισμένοι πολίτες.
Βρισκόμαστε λίγες μόλις ημέρες πριν από την γιορτή του Δεκαπενταύγουστου,
τα «μπάνια του λαού» είναι σε πλήρη εξέλιξη, αλλά η ανησυχία που
υπάρχει στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι κάτι παραπάνω από έκδηλη, αφού
μετά και τη γιορτή της Δευτέρας, κάθε κατεργάρης επιστρέφει στον πάγκο
του και μαζί ο Αλέξης Τσίπρας στα καθήκοντά του.
Μόνο που αυτή τη φορά τίποτε δεν μοιάζει εύκολο, με τον πρωθυπουργό να αναζητά πλέον λύσεις, ώστε να δημιουργηθεί μια νέα πολιτική ατζέντα πρωτοβουλιών και να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών.
Μόνο που αυτή τη φορά τίποτε δεν μοιάζει εύκολο, με τον πρωθυπουργό να αναζητά πλέον λύσεις, ώστε να δημιουργηθεί μια νέα πολιτική ατζέντα πρωτοβουλιών και να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών.
Και μπορεί αυτό το «θετικό σοκ» που αναζητά η κυβέρνηση
να ακούγεται ωραίο, ωστόσο, κανείς δεν θέλει να σκεφτεί προς ώρας πόσο
δύσκολα διαμορφώνονται τα πράγματα από το ερχόμενο φθινόπωρο, οπότε το
δίδυμο Τσίπρα - Καμμένου θα βρεθεί αντιμέτωπο με μια σειρά προκλήσεων σε
όλα τα πεδία, με κυριότερο εκείνο της διαπραγμάτευσης με τους
δανειστές.
Γιατί, καλές είναι οι φιλολογικές συζητήσεις περί συνταγματικής αναθεώρησης και απλής αναλογικής, αλλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πολίτης στην καθημερινότητά του είναι ήδη πολλά και δυσβάσταχτα και θα γίνουν ακόμη περισσότερα, αμέσως μόλις οι Θεσμοί ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου, που δεν είναι άλλος από το εργασιακό.
Οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης, όπως αυτές απορρέουν από το «Μνημόνιο 3», αλλά και το συμπληρωματικό Μνημόνιο είναι δυσβάσταχτες, ενώ ήδη οι δανειστές έχουν αρχίσει να δείχνουν τα δόντια τους απέναντι στην Αθήνα σε ό,τι αφορά το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα αλλά και την εξέλιξη της δεύτερης αξιολόγησης.
Και μέσα σε όλα αυτά δεν μπορεί κανείς να αφήσει απ’ έξω τη «φορολαίλαπα» που βρίσκεται και πάλι προ των πυλών, με τα «ραβασάκια» του ΕΝΦΙΑ να έτοιμα να παραδοθούν μετά το τέλος του καλοκαιριού.
Βεβαίως, ο κ. Τσίπρας, πέρα από την κριτική που δέχεται τόσο από τη μείζονα όσο και από την ελάσσονα αντιπολίτευση έχει να αντιμετωπίσει και μια εσωκομματική παθογένεια: Παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διανύει ήδη τη δεύτερη θητεία του ως κυβέρνηση, ένα σημαντικό ποσοστό των στελεχών του επιμένουν να παρουσιάζουν την παράταξη ως κόμμα διαμαρτυρίας, υπονομεύοντας τη δουλειά υπουργικών στελεχών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, με φόντο τις πρόσφατες καταλήψεις στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και τα επεισόδια στον μητροπολιτικό ναό της πόλης, δεν ήταν λίγα τα στελέχη που έσπευσαν να κατακεραυνώσουν τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, επειδή ακριβώς έκανε τη δουλειά του.
Το δίπτυχο «ασφάλεια και τάξη» είναι ένα πεδίο, όπου η κυβέρνηση υστερεί και πολλές φορές εμφανίζεται με «θολές» θέσεις, όπως, για παράδειγμα, τα όσα δήλωσαν για τις καταλήψεις κυβερνητικοί βουλευτές και υπουργοί, όπως ο Γιώργος Κυρίτσης και η Σία Αναγνωστοπούλου.
Ταυτόχρονα, ο κ. Τσίπρας ποντάρει πολλά περισσότερα απ’ όσα θα έπρεπε στο θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης, τη στιγμή που η ζωή των Ελλήνων και οι κανόνες επιβίωσής του γίνονται ολοένα πιο επαχθείς και δύσκολοι.
Δεν μπορεί κανείς να μιλά για λαϊκισμό, όταν δεν ξέρει εάν και κατά πόσο θα μπορεί να σταθεί όρθιος στα όσα «ενορχηστρώνουν» κυβέρνηση και δανειστές. Πόσο μάλλον, να νιώθει ανακουφισμένος.
Το καλοκαίρι δεν αργεί να τελειώσει και η επιστροφή στην πραγματικότητα, θα «προσγειώσει» απότομα την κυβέρνηση Τσίπρα. Και τούτη τη φορά, υπάρχει οργή και αυτή τη φορά είναι συσσωρευμένη.
Γιατί, καλές είναι οι φιλολογικές συζητήσεις περί συνταγματικής αναθεώρησης και απλής αναλογικής, αλλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πολίτης στην καθημερινότητά του είναι ήδη πολλά και δυσβάσταχτα και θα γίνουν ακόμη περισσότερα, αμέσως μόλις οι Θεσμοί ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου, που δεν είναι άλλος από το εργασιακό.
Οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης, όπως αυτές απορρέουν από το «Μνημόνιο 3», αλλά και το συμπληρωματικό Μνημόνιο είναι δυσβάσταχτες, ενώ ήδη οι δανειστές έχουν αρχίσει να δείχνουν τα δόντια τους απέναντι στην Αθήνα σε ό,τι αφορά το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα αλλά και την εξέλιξη της δεύτερης αξιολόγησης.
Και μέσα σε όλα αυτά δεν μπορεί κανείς να αφήσει απ’ έξω τη «φορολαίλαπα» που βρίσκεται και πάλι προ των πυλών, με τα «ραβασάκια» του ΕΝΦΙΑ να έτοιμα να παραδοθούν μετά το τέλος του καλοκαιριού.
Βεβαίως, ο κ. Τσίπρας, πέρα από την κριτική που δέχεται τόσο από τη μείζονα όσο και από την ελάσσονα αντιπολίτευση έχει να αντιμετωπίσει και μια εσωκομματική παθογένεια: Παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διανύει ήδη τη δεύτερη θητεία του ως κυβέρνηση, ένα σημαντικό ποσοστό των στελεχών του επιμένουν να παρουσιάζουν την παράταξη ως κόμμα διαμαρτυρίας, υπονομεύοντας τη δουλειά υπουργικών στελεχών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, με φόντο τις πρόσφατες καταλήψεις στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και τα επεισόδια στον μητροπολιτικό ναό της πόλης, δεν ήταν λίγα τα στελέχη που έσπευσαν να κατακεραυνώσουν τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, επειδή ακριβώς έκανε τη δουλειά του.
Το δίπτυχο «ασφάλεια και τάξη» είναι ένα πεδίο, όπου η κυβέρνηση υστερεί και πολλές φορές εμφανίζεται με «θολές» θέσεις, όπως, για παράδειγμα, τα όσα δήλωσαν για τις καταλήψεις κυβερνητικοί βουλευτές και υπουργοί, όπως ο Γιώργος Κυρίτσης και η Σία Αναγνωστοπούλου.
Ταυτόχρονα, ο κ. Τσίπρας ποντάρει πολλά περισσότερα απ’ όσα θα έπρεπε στο θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης, τη στιγμή που η ζωή των Ελλήνων και οι κανόνες επιβίωσής του γίνονται ολοένα πιο επαχθείς και δύσκολοι.
Δεν μπορεί κανείς να μιλά για λαϊκισμό, όταν δεν ξέρει εάν και κατά πόσο θα μπορεί να σταθεί όρθιος στα όσα «ενορχηστρώνουν» κυβέρνηση και δανειστές. Πόσο μάλλον, να νιώθει ανακουφισμένος.
Το καλοκαίρι δεν αργεί να τελειώσει και η επιστροφή στην πραγματικότητα, θα «προσγειώσει» απότομα την κυβέρνηση Τσίπρα. Και τούτη τη φορά, υπάρχει οργή και αυτή τη φορά είναι συσσωρευμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου