Από ό,τι φαίνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε βέρτιγκο. Όχι μόνο δεν είναι διατεθειμένη να παραδεχτεί τα λάθη της, αλλά ούτε και να αλλάξει τη πορεία προς τα αβαθή νερά. Και αυτό εγκυμονεί ακόμη μεγαλύτερους εθνικούς κινδύνους.
Πριν από έξι μήνες ο Αλέξης Τσίπρας με πολυσέλιδη μπροσούρα υπό το τίτλο «Νέα Εθνική πυξίδα», έσπαγε τη σιωπή του ζητώντας επιμόνως να αλλάξει άμεσα η εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας, διότι όπως έλεγε η κυβέρνηση με τις επιλογές της μας οδηγεί στα βράχια.
Η κριτική Τσίπρα ιδιαίτερα για τη στάση της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο Ουκρανικό φαίνεται σήμερα να δικαιώνεται πλήρως.
Δεν ζήτησε η Ελλάδα να μη σταθεί στο πλάι του Ουκρανικού λαού απέναντι στην εισβολή και στη κατοχή από τη Ρωσία μέρους των εδαφών της Ουκρανίας. Ούτε καν να μη συμμετάσχει στις κυρώσεις της διεθνούς κοινότητας εις βάρος της Ρωσίας. Ζήτησε όμως με επίταση η Ελλάδα να μην πρωτοστατεί στην αντιρωσική υστερία.
Να μην στέλνει στο μέτωπο όπλα, αδειάζοντας μάλιστα τα νησιά μας από κρίσιμα οπλικά συστήματα. Και να μην είναι στη πρώτη γραμμή κάθε πρωτοβουλίας εναντίον της Ρωσίας. Με δηλώσεις, απελάσεις μεγαλύτερου αριθμού διπλωματών, κυρώσεις σε πολιτιστικές και αθλητικές ομάδες.
Το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών είναι ότι σήμερα η Ελλάδα δεν μπορεί να συμβάλλει σε καμία πρωτοβουλία ειρήνης. Δυσκολεύεται να προσεγγίσει την αμερικανική κυβέρνηση και θα έχει μεγάλες δυσκολίες να αποκαταστήσει σχέσεις με τη Ρωσία. Μια χώρα με την οποία διατηρούσε παραδοσιακά ανοιχτούς διαύλους και σχέσεις ακόμη και την εποχή του ψυχρού πολέμου.
Την ίδια στιγμή, η χώρα μας δεν έχει δυστυχώς αποκομίσει κανένα διπλωματικό όφελος από τις φιλοουκρανικές ισχυρές ευρωπαϊκές δυνάμεις με τις οποίες συντάχτηκε άνευ όρων. Οι οποίες την εξαίρεσαν μάλιστα από τις πρωτοβουλίες τους για την άμυνα.
Η Τουρκία από την άλλη έχει αναβαθμίσει τον ρόλο της και έχει αποκομίσει ισχυρά οφέλη και από τις δύο πλευρές, χάρη στη στάση της.
Ακόμη και ο παραδοσιακός μας σύμμαχος, για χάρη του οποίου η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δαπανήσει δεκάδες δισ. σε εξοπλιστικά τα τελευταία χρόνια, Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, έτεινε χθες το χέρι στην Άγκυρα, ζητώντας να ενταχθεί η Τουρκία στο σχεδιασμό για την ευρωπαϊκή άμυνα.
Όχι, δεν ζήτησε ο Τσίπρας η Ελλάδα να είναι «επιτήδειος ουδέτερος» όπως η Τουρκία, γιατί - όπως τόνισε - δεν μπορεί να είναι. Ούτε να έχει τυχωδιωκτική εξωτερική πολιτική, όπως η Ουγγαρία, ή πολιτική αδεσμεύτων, όπως οι χώρες του παγκόσμιου νότου, γιατί η χώρα μας δεν είναι τέτοια. Ζήτησε απλά από τη κυβέρνηση Μητσοτάκη να συνεχίσει την ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που η κυβέρνησή του ακολούθησε το 2015-2019. Αυτή που όπως αποδείχτηκε μπορεί να αποφέρει οφέλη. Αρκεί η Ελλάδα να μην λειτουργεί ως δεδομένος σύμμαχος στη βάση ενός αδιέξοδου Ατλαντισμού, όπου περιμένει οι πρωτοβουλίες να έρθουν από τη Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες, αλλά να τις προωθεί η ίδια.
Επιπλέον, ο Αλ.Τσίπρας τη διαφορετική του προσέγγιση δεν την εξέφρασε μόνο εντός χώρας και μόνο κατά τους τελευταίους έξι μήνες. Τόσο ως πρωθυπουργός στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αλλά και στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, είχε κατά καιρούς εκφράσει ρητά την έντονη διαφωνία του με τη στρατηγική της ευρωατλαντικής συμμαχίας απέναντι στη Ρωσία.
Και είναι από τους ελάχιστους Ευρωπαίους πολιτικούς, που δεν δίστασε από τη πρώτη στιγμή, τότε που όποιος παρέκλινε από την ευρωατλαντική ομοφωνία θεωρείτο μαύρο πρόβατο, να υπογραμμίσει ότι η Δύση έχει τεράστιες ευθύνες για τη κλιμάκωση της κρίσης. Και ότι με τη στάση της, ιδίως η Ευρώπη, πυροβολεί τα πόδια της. Τόνιζε δε, ότι θα έπρεπε να προωθηθεί μια ευρωπαϊκή και όχι μια ΝΑΤΟική προοπτική για την Ουκρανία και τη Γεωργία. Και ότι το άνοιγμα της ΝΑΤΟικής προοπτικής το 2008 στο Βουκουρέστι ήταν μεγάλο λάθος.
Μήπως είχε άδικο;
Και η Ουκρανία στοχοποιήθηκε από τον Πούτιν και δεν έλαβε τις εγγυήσεις που χρειαζόταν από τη Δύση. Μια ευρωπαϊκή στρατηγική ήπιας ισχύος προφανώς θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική.
Το ερώτημα είναι τώρα τι κάνουμε. Θα διορθώσουμε πορεία;
Από ό,τι φαίνεται, η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε βέρτιγκο. Όχι μόνο δεν είναι διατεθειμένη να παραδεχτεί τα λάθη της, αλλά ούτε και να αλλάξει τη πορεία προς τα αβαθή νερά. Και αυτό εγκυμονεί ακόμη μεγαλύτερους εθνικούς κινδύνους.
https://www.dnews.gr/site/user/20859-basilhsskoyrhs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου