Η παλιά τριχοτόμηση μεταξύ δεξιόστροφης, αριστερόστροφης και κεντρώας (υπέρ της αυτόνομης πορείας) πτέρυγας δεν ισχύει πια.
Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ στη συντριπτική του πλειοψηφία, πάνω από 75%, δεν κοιτάζει ούτε προς τη ΝΔ ούτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τάσσεται εναντίον του ετεροπροσδιορισμού.
Τα ποιοτικά στοιχεία μετρήσεων που μελετούν στην Χαριλάου Τρικούπη επηρεάζουν καθοριστικά τη διαμόρφωση τακτικής και στρατηγικής, ειδικά σε ό,τι αφορά την ατμόσφαιρα στις σχέσεις με τα άλλα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης.
Η ανταγωνιστικότητα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ είναι έκδηλη και προεξοφλεί πλέον διαφορετικές προσεγγίσεις ακόμη και σε ζητήματα που, κανονικά, θα επέβαλλαν κοινό βηματισμό. Είτε πρόκειται για την πρόταση μομφής και την προανακριτική για τα Τέμπη, είτε για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ βρίσκουν τρόπο να διαφωνήσουν, ενώ επί της ουσίας συμφωνούν.
Σε ό,τι αφορά την Χαριλάου Τρικούπη καταλυτικό ρόλο έχουν διαδραματίσει κυλιόμενες μετρήσεις που, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, δείχνουν ότι:
Η παλιά τριχοτόμηση μεταξύ δεξιόστροφης, αριστερόστροφης και κεντρώας (υπέρ της αυτόνομης πορείας) πτέρυγας δεν ισχύει πια. Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ στη συντριπτική του πλειοψηφία, πάνω από 75%, δεν κοιτάζει ούτε προς τη ΝΔ ούτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τάσσεται εναντίον του ετεροπροσδιορισμού. Με άλλα λόγια, είναι παρωχημένη η ανάλυση ότι η Διαμαντοπούλου εκφράζει τη δεξιά πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ, ο Π. Γερουλάνος την αριστερή και ο Ν. Ανδρουλάκη ισορροπεί κάπου στη μέση.
Το σημείο σύγκλισης είναι πλέον η πίστη στη διεκδίκηση της εκλογικής νίκης όσο απίθανο και αν φαίνεται αυτό το ενδεχόμενο τη συγκεκριμένη στιγμή.
Τα αντιΣΥΡΙΖΑ ανακλαστικά της βάσης του ΠΑΣΟΚ παραμένουν ισχυρά και αυτό δεν άλλαξε ούτε μετά την πρώτη διάσπαση (Νέα Αριστερά) ούτε μετά τη δεύτερη διάσπαση (Κίνημα Δημοκρατίας). Μόνο ένα 10-20% απαντά στην σχετική ερώτηση υπέρ της προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτό είναι ανεξάρτητο από το πρόσωπο του Σωκράτη Φάμελλου που είναι από αδιάφορος έως συμπαθής στους περισσότερους. Εξάλλου, παρόλο που ο Παύλος Πολάκης δεν είναι ιδιαίτερα ορατός μετά την εκλογή Φάμελλου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, για τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ ο βουλευτής Χανίων εξακολουθεί να αποτελεί κόκκινο πανί και σημείο αναφοράς με την κακή έννοια.
Σε σχέση με τις μετεκλογικές συνεργασίες, το μεγαλύτερο κομμάτι της βάσης του ΠΑΣΟΚ τάσσεται υπέρ της μη συμμετοχής σε κυβέρνηση συνεργασίας σε περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πρώτο κόμμα. Εάν, όμως, τεθεί θέμα υποχρεωτικής συμμετοχής στην κυβέρνηση για να αποφευχθούν αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και πολιτική αστάθεια, τότε οι περισσότεροι προκρίνουν συνεργασία με τη ΝΔ υπό άλλη ηγεσία. Πιστεύουν, δηλαδή, ότι ο Ν. Ανδρουλάκης πρέπει να απαιτήσει την απομάκρυνση του Κ. Μητσοτάκη και να διαπραγματευτεί για πρωθυπουργό κοινής αποδοχής.
Όσοι προτιμούν συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με κόμματα στα αριστερά του, δεν αναφέρονται μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά σε έναν αστερισμό κομμάτων, στον οποίο θα συμμετάσχουν το Κίνημα Δημοκρατίας, η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας. Δηλαδή, δεν δίνουν προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ έναντι των άλλων κομμάτων (πλην ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25 που δεν τα βάζουν καθόλου στο κάδρο των δυνητικών συμμάχων).
Το ποσοστό που έχει χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ από τις ευρωεκλογές μέχρι τώρα έχει πάει κατά 1/3 σε άλλα κόμματα, κατά 1/3 στο ΠΑΣΟΚ και κατά 1/3 στους αναποφάσιστους. Στη Χαριλάου Τρικούπη αισιοδοξούν ότι μπορούν να προσελκύσουν πολίτες που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές (15%) και τώρα περιλαμβάνονται στην λεγόμενη αδιευκρίνιστη ψήφο. Και εκτιμούν ότι αυτό το κοινό βρίσκεται σε μεγάλη πολιτική και ψυχική απόσταση από τον ΣΥΡΙΖΑ και επομένως δεν θα το προσελκύσουν δείχνοντας διάθεση σύγκλισης με την Κουμουνδούρου.
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Στο Καρφί" που κυκλοφορεί στα περίπτερα από το Σάββατο το πρωί)
https://www.dnews.gr/eidhseis/paixnidia-eksousias/511041/i-dimoskopisi-pou-strefei-ton-niko-androulaki-enantion-tou-syriza
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου