Η πρόταση της πρώην υπουργού Λούκας Κατσέλη για την ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου και τη σύμπλευση των κομμάτων της κεντροαριστεράς, είναι επίκαιρη, καθώς τουλάχιστον σήμερα, δεν φαίνεται να προκύπτει προοδευτική λύση διακυβέρνησης από τα γνωστά κόμματα, σε μια χώρα που σαπίζει από τη διαφθορά και την κατάρρευση του κράτους Δικαίου. Είναι όμως και ρεαλιστική;
Τι προτείνει η έμπειρη κ. Κατσέλη για την ανασύνταξη ενός προοδευτικού μετώπου, όπως ονομάζει το ζητούμενο; Πρότεινε μια πρωτοβουλία ανθρώπων οι οποίοι από τους κοινωνικούς φορείς, από κάτω προς τα πάνω, να προχωρήσει σε μια συνδιάσκεψη, προγραμματική σύγκλιση και σε ένα συνέδριο για τη συγκρότηση ενός τέτοιου ενιαίου ψηφοδελτίου μέσα στο 2025, όπου θα κληθούν τα κόμματα να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία, να δώσουν τους δικούς τους υποψηφίους, χωρίς να διαλυθούν.
Και επειδή γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα ειδικά στη σημερινή συγκυρία έβαλε ερωτηματικά λέγοντας για την πρότασή της. «Τολμηρό; Ναι. Φιλόδοξο; Ναι. Ρεαλιστικό; Πιστεύω ότι είναι η μόνη λύση».Με ποιους είναι η μόνη λύση, η οποία μπορεί να εμπνεύσει τους πολίτες και να την στηρίξουν; Εδώ δεν είναι Γαλλία. Εκεί το Λαϊκό Μέτωπο συγκροτήθηκε από οκτώ δυνάμεις. Την Ανυπότακτη Γαλλία (LFI), το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS), τους οικολόγους (LE/EELV), το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα (PCF), το Génération. s (G.s), την Δημόσια Πλατεία (PP), την Ρεπουμπλικανική και Σοσιαλιστική Αριστερά (GRS) και το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (NPA), ενώ στη Γαλλία εξακολουθούν να υπάρχουν ισχυρά συνδικάτα και τοπική αυτοδιοίκηση. Εδώ, ουσιαστικά μιλάμε για την συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ.
Πέρα από αυτές τις δυνάμεις δεν υπάρχει σε κομματικό σχηματισμό κάτι άλλο. Το ΚΚΕ για παράδειγμα είναι εκτός τόπου και χρόνου, δεν έχει πολιτική συνεργασιών και θεωρεί όλα τα άλλα πολιτικά σχήματα αντιλαϊκά και μούφες! Τα υπόλοιπα πολιτικά μαγαζιά (διασπάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχουν δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον για ουσιαστική ενότητα.
Ο αποκρουστικός ΣΥΡΙΖΑ και ο προοδευτικός χώρος
Ο ΣΥΡΙΖΑ που κοινοβουλευτικά παραμένει αξιωματική αντιπολίτευση, δεν κατάφερε ποτέ να ενοποιηθεί και να γίνει κόμμα των μελών με αξιοκρατία και γείωση με την κοινωνία. Παρέμεινε σχήμα των μεγαλομετόχων και λειτουργούσε με ομάδες και φράξιες. Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα έκρυψε για λίγο το πρόβλημα της κατάρρευσης από 32% το 2019 στο 17% το 2023, καθώς μόνο αυτός (!) ανέλαβε όλες τις ευθύνες. Οι ευθύνες των άλλων δεν καταγράφηκαν ποτέ!
Οι συνεχείς διασπάσεις και το τοξικό χυδαίο κλίμα πολιτικής αντιπαράθεσης και μάλιστα δημόσια, από τις πρώτες ώρες της ανάληψης της ηγεσίας από τον Στέφανο Κασσελάκη, τι περιθώρια για ενότητα αφήνουν; Η δημοσκοπική βύθιση του ΣΥΡΙΖΑ προϊόν αγανάκτησης και απογοήτευσης των πολιτών που τον ψήφισαν ακόμα και στις ευρωεκλογές, στέλνει σαφές μήνυμα. Μπορείτε να βγείτε από την πρωτοφανή αυτή κρίση με ενότητα και αξιοπρέπεια; Δυστυχώς σχεδόν κανείς δεν πιστεύει πως αυτό μπορεί να συμβεί.
Τι συμφέρει το ΠΑΣΟΚ;
Τα πρόσωπα που σήμερα πρωταγωνιστούν στον εσωτερικό εμφύλιο, δεν μπορούν να εγγυηθούν βιώσιμη λύση, ούτε είναι ελκυστικά σε ενωτικές πρωτοβουλίες. Για ποιο λόγο για παράδειγμα το ΠΑΣΟΚ που αυτή τη στιγμή, αν δεν συμβεί κάτι απρόβλεπτο από την διαδικασία επιλογής νέου προέδρου, θα θελήσει να συνεργαστεί με στελέχη που πολλά εκ των οποίων είχαν αποχωρήσει από το «μικρό ΠΑΣΟΚ» και είναι αμφίβολο αν μπορούν να δημιουργήσουν δυναμική ανάκαμψης σε ένα σχήμα νέων μεγαλομετόχων, όταν η κρίση στη ΝΔ αφήνει μεγάλα περιθώρια για να καλύψει το ΠΑΣΟΚ αυτοδύναμα το πολιτικό κενό;
Δεν είναι τυχαίο, πως στο πρόσφατο ντιμπέιτ των έξι υποψηφίων, όχι μόνο κανείς δεν τόλμησε να μιλήσει για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά την απέκλεισαν, θεωρώντας την μειονέκτημα για την ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ.
Υπάρχουν δυνάμεις στην κοινωνία;
Και για να επιστρέψουμε από εκεί που ξεκινήσαμε, σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν οργανωμένες κοινωνικά δυνάμεις όπως συνδικάτα, επαγγελματικοί και επιστημονικοί φορείς, τοπικοί σύλλογοι, λαϊκές πρωτοβουλίες που να μπορούν να επιβάλουν αυτό που ονειρεύεται η κ. Κατσέλη για ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου. Τα μοναδικά κινήματα που συγκίνησαν και υποστηρίχτηκαν από μεγάλο μέρος της κοινωνίας, ήταν από τις οικογένειες των θυμάτων στα Τέμπη με την συμπαθέστατη κ. Καρυστιανού και από την μητέρα του Παύλου Φύσα για τη δολοφονία του από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Και εν τέλει, ποιες προσωπικότητες έχουν το ανάστημα να ηγηθούν μιας τέτοιας πρωτοβουλίας; Αρκούν για παράδειγμα να αναλάβουν ρόλο οι πρώην πρωθυπουργοί Γιώργος Παπανδρέου και Αλέξης Τσίπρας; Σκέφτεστε κάποιους άλλους; Τον Βενιζέλο που κρύβεται για προσωπικούς λόγους, τον συμβιβασμένο Αλιβιζάτο, τον αόρατο εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενο πρόεδρο της ΓΣΕΕ Παναγόποπουλο, τον πρώην δήμαρχο Αθηναίων Καμίνη ή κάποιον άλλο από κοινωνικούς φορείς όπως αναφέρει η κ. Κατσέλη, που θα μπορούσε να συγκινήσει το πλήθος;
Όλα δείχνουν πως στο ΠΑΣΟΚ δεν θεωρούν τους πρωταγωνιστές της ιλαροτραγωδίας του ΣΥΡΙΖΑ χρήσιμους. Άλλωστε η κοινωνία αποδοκίμασε των 11 αποστάτες που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ στήνοντας νέο κόμμα αποτυγχάνοντας στις ευρωεκλογές και σήμερα δεν εισπράττουν απολύτως τίποτα από τις δημοσκοπικά φυγόκεντρες τάσεις που στήριζαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο χρόνος θα δείξει τι μέλει γενέσθαι.
https://slpress.gr/politiki/protasi-katseli-gia-proodeftiko-xoro-endiaferousa-men-ektos-topou-de/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου