Η δημιουργία του «Λαϊκού Μετώπου» της συμμαχίας Κεντροαριστεράς – Αριστεράς με τη συμμετοχή των Σοσιαλιστών, των Πρασίνων, των Κομμουνιστών και της «Ανυπότακτης Γαλλίας» του Ζαν Λυκ Μελανσόν έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 30ης Ιουνίου.
Ήδη το «Λαϊκού Μέτωπο» έχει καταφέρει να εκτοπίσει την «Αναγέννηση» του Εμανουέλ Μακρόν από τη δεύτερη θέση και μάλιστα με διαφορά, καθώς, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις προηγείται σχεδόν 8 με 10 μονάδες από το κόμμα του Γάλλου προέδρου, το οποίο βρίσκεται πλέον τρίτο.
Η δυναμική του «Λαϊκού Μετώπου» είναι αυξητική και πολλοί εκτιμούν πως θα μπορούσε ακόμη και να κερδίσει την ακροδεξιά «Εθνική Συσπείρωση» της Μαρίν Λεπέν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών (7 Ιουλίου). Η ακροδεξιά προηγείται με περίπου πέντε μονάδες, αλλά στο δεύτερο γύρο το «Λαϊκό Μέτωπο» θα μπορούσε να αντλήσει ψήφους από μια μεγαλύτερη δεξαμενή ψηφοφόρων και αυτό ενδεχομένως να αποδειχθεί καθοριστικό για το τελικό αποτέλεσμα.
Λαϊκό Μέτωπο: Ένας γάμος πολιτικής λογικής και ρεαλισμού
Η συμμαχία Κεντροαριστεράς – Αριστεράς δεν ήταν μια απλή υπόθεση. Ιδιαίτερα οι Σοσιαλιστές και η Ανυπότακτη Γαλλία είχαν ανταλλάξει «λόγια βαριά» όλο το προηγούμενο διάστημα. Αλλά ο σκοπός στην προκειμένη περίπτωση είναι πολύ σημαντικότερος. Η ένωση ήταν η μοναδική ελπίδα για να κερδηθεί αυτό που αποκαλούν ως «η μητέρα όλων των μαχών».
Προφανώς δεν πρόκειται για έναν «γάμο αγάπης», αλλά πρόκειται για έναν γάμο πολιτικής λογικής και ρεαλισμού με έναν πολύ «ιερότερο» σκοπό, τη νίκη έναντι της ακροδεξιάς που μπορεί να δώσει και την κυβέρνηση της Γαλλίας.
Τα μέλη της πολιτικής συμμαχίας συμφώνησαν να χωρίσουν τις εκλογικές περιφέρειες, διασφαλίζοντας πως οι υποψήφιοι των κομμάτων που συμμετέχουν στον συνασπισμό δεν πρόκειται να βρεθούν ο ένας απέναντι στον άλλον σε οποιαδήποτε περιοχή. Αυτή η συμφωνία δεν ήταν αναίμακτη. Ορισμένοι υποψήφιοι της «Ανυπότακτης Γαλλίας» που έμαθαν πως θα μείνουν εκτός της περιφέρειάς τους λόγω της μοιρασιάς, αποφάσισαν να αποχωρήσουν από το κόμμα και να κατέβουν ανεξάρτητοι.
Το «πικρό ποτήρι» που καλούνται να πιούν οι υποψήφιοι σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πολιτικά «αβάσταχτο». Στο παρελθόν είχαν πει πολλά - εκατέρωθεν - για πολιτικούς αντιπάλους στις περιφέρειές τους και τώρα καλούνται να συμβιβαστούν και να τους υποστηρίξουν.
Σε κεντρικό επίπεδο τα κόμματα κατέληξαν σε ένα μανιφέστο για την αύξηση του κατώτατου μισθού, το πάγωμα των τιμών σε βασικά αγαθά και στην ενέργεια, αλλά και στην κατάργηση του επίμαχου ασφαλιστικού νόμου του Μακρόν που αύξησε το όριο συνταξιοδότησης στα 64 έτη. Συμφώνησαν επίσης σε αυξήσεις φόρων για τους πλούσιους και τις μεγάλες κληρονομιές.
Ο Εμερίκ Μπρεϊέγ, διευθυντής του Observatory of Political Life στο thinktank του Ιδρύματος Jean-Jaurès, σημείωσε μιλώντας στον Guardian ότι η αριστερά αναγκάστηκε να ξεπεράσει τις σημαντικές πολιτικές διαφορές με τους Σοσιαλιστές λόγω της προοπτικής μιας πλειοψηφίας της ακροδεξιάς της Μαρίν Λεπέν στο γαλλικό κοινοβούλιο. «Εάν δεν συνεργάζονταν κινδύνευαν όχι μόνο να χάσουν αλλά και να παραδώσουν την εξουσία στην Εθνική Συσπείρωση. Ενώνοντας τις δυνάμεις τους σε εθνικό επίπεδο, ο στόχος είναι να μπουν όσο το δυνατόν περισσότεροι υποψήφιοι του συνασπισμού στον δεύτερο γύρο», σημείωσε και πρόσθεσε:
«Η Εθνική Συσπείρωση σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία δεν έκανε λάθος, έχει κερδίσει αξιοπιστία και έκανε τον κόσμο να πιστεύει ότι είναι ένα κανονικό κόμμα. Λέει πράγματα που θέλουν να ακούσουν οι άνθρωποι. Για να το πολεμήσει, η αριστερά έπρεπε να συνεργαστεί και να συμβιβαστεί για να σχηματίσει μια εναλλακτική πολιτική δύναμη».
Το ναυάγιο του Μακρόν
Ο δε Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος προκήρυξε τις πρόωρες εκλογές μετά τη συντριβή στις ευρωεκλογές από την ακροδεξιά, παρουσιάζει την κεντρώα συμμαχία του ως τη μόνη πολιτική εναλλακτική λύση έναντι της Μαρίν Λεπέν και του Τζόρνταν Μπαρντέλα, προέδρου της «Εθνικής Συσπείρωσης».
Ο Γάλλος Πρόεδρος πίστευε πως οι πολίτες αντιμέτωποι με την προοπτική μιας ακροδεξιάς διακυβέρνησης θα συσπειρώνονταν γύρω του. Οι δημοσκοπήσεις δεν τον επιβεβαιώνουν. Η ακροδεξιά συνεχίζει να ανεβαίνει συγκεντρώνοντας σύμφωνα με τις μετρήσεις το 35% στην πρόθεση ψήφου. Το δε Λαϊκό Μέτωπο κινείται περίπου στο 29% και το κόμμα του Μακρόν στο 20%. Οι πολίτες υπογραμμίζουν πως οι προτεραιότητές τους είναι το κόστος ζωής, η μετανάστευση και η κοινωνική προστασία.
Η θεωρία των δύο άκρων
Το μήνυμα του Εμανουέλ Μακρόν περί καταστροφής από τη «μάχη των δύο άκρων», όπως χαρακτηρίζει τη σύγκρουση της Εθνικής Συσπείρωσης και του Λαϊκού Μετώπου, δεν φαίνεται να έχει απήχηση.
Ενώ στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις η ίδια στρατηγική είχε αποτέλεσμα, φαίνεται πως πλέον η πλειονότητα των ψηφοφόρων δεν επιθυμεί να τον ακολουθήσει. Ωστόσο το αφήγημα του Γάλλου προέδρου συνεχίζει να πείθει μια μερίδα της γαλλικής κοινωνίας. Όπως σημειώνουν αναλυτές, για ένα ποσοστό πολιτών η Μαρίν Λεπέν και ο Ζαν Λικ Μελανσόν είναι εξίσου «αποκρουστικές» πολιτικές φυσιογνωμίες.
Για παράδειγμα ο Κιλιάν Εμπαπέ, σούπερ σταρ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και αρχηγός της εθνικής Γαλλίας, δήλωσε απευθυνόμενος στους ψηφοφόρους να αποφύγουν τους «εξτρεμιστές», ένα σχόλιο που ερμηνεύτηκε ως κριτική και προς την Εθνική Συσπείρωση, αλλά και προς την «Ανυπότακτη Γαλλία».
Αίσθηση προκάλεσε και η δήλωση του Σερζ Κλαρσφέλντ, διάσημου ακτιβιστή και «κυνηγού» των Ναζί. Όπως είπε θα ψήφιζε υπέρ της Μαρίν Λεπέν εάν είχε να διαλέξει μεταξύ της Εθνικής Συσπείρωσης και της Ανυπότακτης Γαλλίας. Το ίδιο υποστήριξε και ο Γάλλος Εβραίος Φιλόσοφος Αλαιν Φινκελκροτ. Ο δε φιλόσοφος Μπερνάρ Ανρί Λεβί δήλωσε πως δεν θα επέλεγε ούτε την ακροδεξιά της Λεπέν, αλλά ούτε και την Αριστερά του Μελανσόν.
«Ο πραγματικός κίνδυνος»
Ο Φρεντερίκ Σοϊκί, καθηγητής πολιτικών επιστημών στη Σορβόννη, απορρίπτει τη θεωρία των δύο άκρων και έσπευσε να καθησυχάσει τους μετριοπαθείς κεντροαριστερούς και αριστερούς ψηφοφόρους που φαίνεται να διστάζουν να υποστηρίξουν έναν υποψήφιο της «Ανυπότακτης Γαλλίας». «Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της Εθνικής Συσπείρωσης και του κόμματος του Μελανσόν, το οποίο είναι τώρα σε έναν συνασπισμό του οποίου το πρόγραμμα είναι δημοκρατικό», είπε και πρόσθεσε:
«Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι εντός του συνασπισμού η Ανυπότακτη Γαλλία θα κερδίσει τις περισσότερες έδρες, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να συνεργαστεί με σοσιαλιστές και άλλες πολιτικές δυνάμεις στο κοινοβούλιο».
«Ο πραγματικός κίνδυνος», τόνισε, «είναι μια κυβέρνηση της ακροδεξιάς, οπότε η ελπίδα είναι ότι οι ψηφοφόροι θα ψηφίσουν, δεν θα απέχουν στον δεύτερο γύρο και δεν θα διστάσουν μεταξύ ενός υποψηφίου της Ανυπότακτης Γαλλίας και της Εθνικής Συσπείρωσης».
Στο δημαρχείο του Μοντρέιγ, ο δήμαρχος Πατρίς Μπεσάκ, του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, είπε στον Guardian ότι μια κυβέρνηση της Εθνικής Συσπείρωσης θα ταρακουνήσει τους πάντες σε μια πόλη με μεγάλο πληθυσμό μεταναστών άνω των 60 εθνικοτήτων και θα αποτελέσει ευρύτερη απειλή για τη γαλλική ποικιλομορφία και την κοινωνική συνοχή.
«Οι άνθρωποι εδώ φοβούνται. Γνωρίζουν ότι ο πρώτος στόχος της ακροδεξιάς θα είναι ο μεταναστευτικός πληθυσμός και οι εργατικές περιοχές όπως η δική μας», είπε ο Μπεσάκ. «Ο κίνδυνος από την άκρα δεξιά σημαίνει ότι η αριστερά πρέπει να παραμερίσει τις διαφωνίες και να εκστρατεύσει μαζί. Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι προτείνουμε ένα νέο μονοπάτι για τη χώρα που δεν είναι η Εθνική Συσπείρωση».
«Η μητέρα των μαχών»
Ο Ραφαέλ Γκλικσμάν, ο οποίος ηγήθηκε της σχετικά επιτυχημένης ευρωπαϊκής εκστρατείας του Σοσιαλιστικού Κόμματος – ήρθε τρίτο λίγο πίσω από το κόμμα του Μακρόν – είπε ότι κατανοούσε την απροθυμία των «σοσιαλδημοκρατών, οικολόγων και φιλοευρωπαίων» υποστηρικτών του να ψηφίσουν έναν υποψήφιο της Ανυπότακτης Γαλλίας, αλλά σημείωσε ότι η ενότητα ήταν ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί ένας «θρίαμβος του χειρότερου».
Σε ένα άρθρο του στη Le Monde έγραψε: «Πρέπει να αποτρέψουμε τη Γαλλία από το να βυθιστεί στην άβυσσο σε λίγες μέρες. Αυτή είναι η μητέρα όλων των μαχών, η μάχη που κάνει όλες τις άλλες δυνατές. Απομένει λίγος χρόνος, πολύ λίγος χρόνος και η ιστορία μας παρακολουθεί».
https://www.ieidiseis.gr/kosmos/252212/se-7-imeres-sti-gallia-i-mitera-ton-maxon-to-laiko-metopo-i-lepen-kai-o-makron
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου