Tο άνοιγμα Μητσοτάκη στην κεντροαριστερά δεν έχει μορφή πολιτικής –
και πολύ περισσότερο – ιδεολογικής υπέρβασης.
Αντιθέτως, το πλαίσιο στο οποίο τέθηκε αποτυπώνει ευθέως πολιτικό τακτικισμό. Και οι όροι με τους οποίους διατυπώθηκε παραπέμπουν πολύ περισσότερο σε επιχείρηση προσαρτήσεων και προσχωρήσεων παρά σε πρόταση συνεργασίας – μια επιχείρηση, η οποία ενέχει και στοιχεία αυτοπαγίδευσης τόσο για το Κίνημα Αλλαγής όσο και για το Ποτάμι.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο «προσκλητήριο» που απηύθυνε από τη Θεσσαλονίκη έθεσε δύο όρους με ειδική πολιτική στόχευση. Ο πρώτος είναι ο αποκλεισμός του ΣΥΡΙΖΑ από οποιοδήποτε εγχείρημα μετεκλογικών συναινέσεων.
Ο δεύτερος είναι η εκ προοιμίου απόρριψη οποιασδήποτε προγραμματικής, προεκλογικής συνεργασίας και η διεύρυνση μόνον στη βάση της προσχώρησης προσώπων προερχόμενων από την κεντροαριστερά στα ψηφοδέλτια της ΝΔ.
«Δεν θα αφήσω τη χώρα ακυβέρνητη και δεν θα επιτρέψω να πάμε σε νέες εκλογές με απλή αναλογική αυτή τη φορά. Αυτό θα εδραίωνε την ακυβερνησία. Την επόμενη μέρα των εκλογών θα υπάρχει κυβέρνηση η οποία δεν θα περιλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ», είπε, για να προσθέσει ότι η κυβέρνησή του μπορεί να περιλαμβάνει και υπουργούς εκτός ΝΔ. Και για να τονίσει, αμέσως μετά, ότι η διεύρυνση της ΝΔ θα φανεί και με τη συμμετοχή υποψηφίων από το κέντρο και κεντροαριστερά στα ψηφοδέλτια του κόμματός του. Ο πρώτος όρος – και η πρώτη παγίδα - αφορά κυρίως το Κίνημα Αλλαγής και ο δεύτερος πρωτίστως το Ποτάμι.
Ο εγκλωβισμός της Φώφης
Ως προς το Κίνημα Αλλαγής, εκείνο που έπραξε ο αρχηγός της ΝΔ ήταν να εγκλωβίσει τη Φώφη Γεννηματά μέσα στην ίδια τη στρατηγική της.
«Δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη» είχε πει η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής στη δική της ομιλία της στο Βελλίδειο, κι εκείνο που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν να εκμεταλλευθεί τη θέση Γεννηματά και να τη μεθερμηνεύσει ως προαναγγελία μιας ντε φάκτο μετεκλογικής συγκυβέρνησης ΝΔ και Κινήματος Αλλαγής.
Στην πράξη εκείνο που προσπάθησε – και προσπαθεί – να πετύχει ο πρόεδρος της ΝΔ είναι η παγίωση της εικόνας ενός συμπαγούς και δυναμικού «αντιΣΥΡΙΖΑ» μετώπου. Είναι η τακτική με την οποία το επιτελείο του θεωρεί ότι θα ανεβάσει την πόλωση και θα κερδίσει τους περισσότερους δυνατούς απογοητευμένους ψηφοφόρους του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Κι όσους δεν καταφέρει να προσελκύσει λόγω ισχυρών αντιδεξιών αντανακλαστικών, θα τους στρέψει είτε στο ΚΙΝΑΛ , είτε στην αποχή.
Στο Κίνημα Αλλαγής δεν άρεσε αυτή η προσέγγιση. Εξ ου και το μήνυμα της Χαριλάου Τρικούπη ότι «η χώρα δεν έχει ανάγκη από δεξιά επιστροφή» μετά την ομιλία Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, εξ ου και οι χθεσινές διαρροές ότι «κανείς, ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να μας θεωρούν δεδομένους». Εξ ου επίσης και η δήλωση της Φώφης Γεννηματά ότι το Κίνημα Αλλαγής «θα συνεργαστεί με όσους επιθυμούν την εθνική συνεννόηση σε όλα τα κρίσιμα θέματα και αποδέχονται την προοδευτική του ατζέντα. Διαφορετικά, δεν θα συνεργαστεί με κανέναν».
Οι αντιδράσεις αυτές δεν είναι παρά η αποτύπωση της αγωνίας του Κινήματος Αλλαγής ότι μπορεί να συνθλιβεί εν μέσω του σκληρού νέου διπολισμού και της προεξοφλημένης «ενσωμάτωσής» του σε μια μελλοντική κυβέρνηση της ΝΔ. Πρόκειται όμως για μια αγωνία που αποτελεί πρωτίστως προϊόν αυτοπαγίδευσης: «Το «να πάνε από εκεί που ήρθαν» της Φώφης Γεννηματά, η υιοθέτηση του δόγματος Βενιζέλου για «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ και ο μονομερής «ανένδοτος» κατά της κυβέρνησης έχουν ήδη περιορίσει τις διεξόδους, όπως και τα περιθώρια μαζικού επαναπατρισμού κεντροαριστερών ψηφοφόρων – γεγονός, που αποτυπώνεται και στις πρώτες δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου.
Το Ποτάμι και η «αποστασία»
Στον έτερο πόλο, εκείνον του κέντρου και του Ποταμιού, η επιχείρηση «προσάρτησης» άγγιξε τα όρια του πολιτικού κυνισμού. Μετά τη δήλωση Μητσοτάκη για κάθοδο υποψηφίων του κέντρου και της κεντροαριστεράς στα ψηφοδέλτια της ΝΔ, ο υπεύθυνος στρατηγικού σχεδιασμού του κόμματος Τάκης Θεοδωρικάκος ανέλαβε χθες να κάνει το μήνυμα ακόμη πιο καθαρό. Δήλωσε ότι «δεν τίθεται θέμα προεκλογικής συνεργασίας με το Ποτάμι» για να συμπληρώσει πως για «όσους συμφωνούν με το πρόγραμμα και την πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη, η ΝΔ είναι ανοιχτό κόμμα για να τους υποδεχτεί».
Το Ποτάμι αντέδρασε με μια φορτισμένη ανακοίνωση με την οποία κατήγγειλε «ανοιχτή πρόσκληση σε αποστασία», και εδώ ωστόσο το πολιτικό έδαφος έχει διαβρωθεί προ πολλού και εκ των έσω. Εν ενεργεία βουλευτές του Ποταμιού φέρονται να έχουν ήδη… κλείσει θέσεις στα ψηφοδέλτια της ΝΔ, ο ίδιος ο Σταύρος Θεοδωράκης διατηρεί το τελευταίο διάστημα διαύλους απ’ ευθείας επικοινωνίας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και τα σενάρια που δεν έχουν διαψευστεί από τη Σεβαστουπόλεως κάνουν λόγο για πολιτικά deals που περιλαμβάνουν και την (αρνητική) ψήφο του Ποταμιού στη συμφωνία των Πρεσπών. ´Οπερ, κι εάν δεν υπάρξει έμπρακτη διάψευση, στην περίπτωση του Ποταμιού η «αποστασία» μπορεί εν τέλει να προκύψει απλώς και ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία…
tvxs.gr
Αντιθέτως, το πλαίσιο στο οποίο τέθηκε αποτυπώνει ευθέως πολιτικό τακτικισμό. Και οι όροι με τους οποίους διατυπώθηκε παραπέμπουν πολύ περισσότερο σε επιχείρηση προσαρτήσεων και προσχωρήσεων παρά σε πρόταση συνεργασίας – μια επιχείρηση, η οποία ενέχει και στοιχεία αυτοπαγίδευσης τόσο για το Κίνημα Αλλαγής όσο και για το Ποτάμι.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο «προσκλητήριο» που απηύθυνε από τη Θεσσαλονίκη έθεσε δύο όρους με ειδική πολιτική στόχευση. Ο πρώτος είναι ο αποκλεισμός του ΣΥΡΙΖΑ από οποιοδήποτε εγχείρημα μετεκλογικών συναινέσεων.
Ο δεύτερος είναι η εκ προοιμίου απόρριψη οποιασδήποτε προγραμματικής, προεκλογικής συνεργασίας και η διεύρυνση μόνον στη βάση της προσχώρησης προσώπων προερχόμενων από την κεντροαριστερά στα ψηφοδέλτια της ΝΔ.
«Δεν θα αφήσω τη χώρα ακυβέρνητη και δεν θα επιτρέψω να πάμε σε νέες εκλογές με απλή αναλογική αυτή τη φορά. Αυτό θα εδραίωνε την ακυβερνησία. Την επόμενη μέρα των εκλογών θα υπάρχει κυβέρνηση η οποία δεν θα περιλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ», είπε, για να προσθέσει ότι η κυβέρνησή του μπορεί να περιλαμβάνει και υπουργούς εκτός ΝΔ. Και για να τονίσει, αμέσως μετά, ότι η διεύρυνση της ΝΔ θα φανεί και με τη συμμετοχή υποψηφίων από το κέντρο και κεντροαριστερά στα ψηφοδέλτια του κόμματός του. Ο πρώτος όρος – και η πρώτη παγίδα - αφορά κυρίως το Κίνημα Αλλαγής και ο δεύτερος πρωτίστως το Ποτάμι.
Ο εγκλωβισμός της Φώφης
Ως προς το Κίνημα Αλλαγής, εκείνο που έπραξε ο αρχηγός της ΝΔ ήταν να εγκλωβίσει τη Φώφη Γεννηματά μέσα στην ίδια τη στρατηγική της.
«Δεν θα αφήσουμε τη χώρα ακυβέρνητη» είχε πει η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής στη δική της ομιλία της στο Βελλίδειο, κι εκείνο που έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν να εκμεταλλευθεί τη θέση Γεννηματά και να τη μεθερμηνεύσει ως προαναγγελία μιας ντε φάκτο μετεκλογικής συγκυβέρνησης ΝΔ και Κινήματος Αλλαγής.
Στην πράξη εκείνο που προσπάθησε – και προσπαθεί – να πετύχει ο πρόεδρος της ΝΔ είναι η παγίωση της εικόνας ενός συμπαγούς και δυναμικού «αντιΣΥΡΙΖΑ» μετώπου. Είναι η τακτική με την οποία το επιτελείο του θεωρεί ότι θα ανεβάσει την πόλωση και θα κερδίσει τους περισσότερους δυνατούς απογοητευμένους ψηφοφόρους του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Κι όσους δεν καταφέρει να προσελκύσει λόγω ισχυρών αντιδεξιών αντανακλαστικών, θα τους στρέψει είτε στο ΚΙΝΑΛ , είτε στην αποχή.
Στο Κίνημα Αλλαγής δεν άρεσε αυτή η προσέγγιση. Εξ ου και το μήνυμα της Χαριλάου Τρικούπη ότι «η χώρα δεν έχει ανάγκη από δεξιά επιστροφή» μετά την ομιλία Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, εξ ου και οι χθεσινές διαρροές ότι «κανείς, ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να μας θεωρούν δεδομένους». Εξ ου επίσης και η δήλωση της Φώφης Γεννηματά ότι το Κίνημα Αλλαγής «θα συνεργαστεί με όσους επιθυμούν την εθνική συνεννόηση σε όλα τα κρίσιμα θέματα και αποδέχονται την προοδευτική του ατζέντα. Διαφορετικά, δεν θα συνεργαστεί με κανέναν».
Οι αντιδράσεις αυτές δεν είναι παρά η αποτύπωση της αγωνίας του Κινήματος Αλλαγής ότι μπορεί να συνθλιβεί εν μέσω του σκληρού νέου διπολισμού και της προεξοφλημένης «ενσωμάτωσής» του σε μια μελλοντική κυβέρνηση της ΝΔ. Πρόκειται όμως για μια αγωνία που αποτελεί πρωτίστως προϊόν αυτοπαγίδευσης: «Το «να πάνε από εκεί που ήρθαν» της Φώφης Γεννηματά, η υιοθέτηση του δόγματος Βενιζέλου για «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ και ο μονομερής «ανένδοτος» κατά της κυβέρνησης έχουν ήδη περιορίσει τις διεξόδους, όπως και τα περιθώρια μαζικού επαναπατρισμού κεντροαριστερών ψηφοφόρων – γεγονός, που αποτυπώνεται και στις πρώτες δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου.
Το Ποτάμι και η «αποστασία»
Στον έτερο πόλο, εκείνον του κέντρου και του Ποταμιού, η επιχείρηση «προσάρτησης» άγγιξε τα όρια του πολιτικού κυνισμού. Μετά τη δήλωση Μητσοτάκη για κάθοδο υποψηφίων του κέντρου και της κεντροαριστεράς στα ψηφοδέλτια της ΝΔ, ο υπεύθυνος στρατηγικού σχεδιασμού του κόμματος Τάκης Θεοδωρικάκος ανέλαβε χθες να κάνει το μήνυμα ακόμη πιο καθαρό. Δήλωσε ότι «δεν τίθεται θέμα προεκλογικής συνεργασίας με το Ποτάμι» για να συμπληρώσει πως για «όσους συμφωνούν με το πρόγραμμα και την πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη, η ΝΔ είναι ανοιχτό κόμμα για να τους υποδεχτεί».
Το Ποτάμι αντέδρασε με μια φορτισμένη ανακοίνωση με την οποία κατήγγειλε «ανοιχτή πρόσκληση σε αποστασία», και εδώ ωστόσο το πολιτικό έδαφος έχει διαβρωθεί προ πολλού και εκ των έσω. Εν ενεργεία βουλευτές του Ποταμιού φέρονται να έχουν ήδη… κλείσει θέσεις στα ψηφοδέλτια της ΝΔ, ο ίδιος ο Σταύρος Θεοδωράκης διατηρεί το τελευταίο διάστημα διαύλους απ’ ευθείας επικοινωνίας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και τα σενάρια που δεν έχουν διαψευστεί από τη Σεβαστουπόλεως κάνουν λόγο για πολιτικά deals που περιλαμβάνουν και την (αρνητική) ψήφο του Ποταμιού στη συμφωνία των Πρεσπών. ´Οπερ, κι εάν δεν υπάρξει έμπρακτη διάψευση, στην περίπτωση του Ποταμιού η «αποστασία» μπορεί εν τέλει να προκύψει απλώς και ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία…
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου