Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Το πολιτικό στοίχημα του πρωθυπουργού περνά από Συμπληγάδες και Σειρήνες…!!!

Γράφει ο Γιάννης Σπ. Παργινός

Η κυβέρνηση πολιτεύεται σε ένα εύφλεκτο πολιτικά και λίαν εκρηκτικό κοινωνικά, περιβάλλον. 

 Σύσσωμη η αντιπολίτευση αντιστρατεύεται την ακολουθούμενη πολιτική ενώ η κοινωνία δείχνει, σε κάθε δημοσκοπική μέτρηση, έντονα τα σημάδια της σκληρής κόπωσής της. Παρά ταύτα, οι επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου, ωσάν τίποτε να μην συνέβαινε, χαράσσουν τον, κατ αυτούς, οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση και την εποχή των μνημονίων…      
Ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, στοχεύει να ξεδιπλώσει την πολιτική του ατζέντα σε δύο σκέλη : α. Το οικονομικό και διεθνές πεδίο…, και β. Στην επαναπροσέγγιση της κοινωνίας και την διεύρυνση του κόμματός του και της κυβέρνησης στην ευρύτερη κεντροαριστερά…

       
Σαφές, όμως, είναι το βασικό ερώτημα που αυτόματα προβάλει : Κατά πόσον είναι δυνατόν να πετύχει το σχέδιο που εμπνέονται οι στενοί πρωθυπουργικοί επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου; Προς τούτο, δύνανται να παρατηρηθούν τα εξής ; 

       Α. Στον καθαρά οικονομικό τομέα : Η διεθνής οικονομική συγκυρία είναι όντως ευνοϊκή για να βγει η καταταλαιπωρημένη Ελλάδα, έστω και δοκιμαστικά, στις διεθνείς αγορές χρήματος και να ανανεώσει το ομόλογο των €2 δις που λήγει στις 18 Ιουλίου. Ωστόσο, πέραν την όποιας θετικής εξέλιξης σ αυτό το λίαν ριψοκίνδυνο εγχείρημα, - επί του προκειμένου είναι εμφανείς οι ενστάσεις του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα, έστω κι αν κάμφθηκε την υστάτη ώρα - , η όλη πορεία της ελληνικής οικονομίας προβάλλει αμφίβολη έως και ταραχώδης, αν ληφθεί υπόψην ότι μέχρι και τον Αύγουστο του 2018, - δηλαδή μέσα σε έναν και μόνο χρόνο - , οπότε και λήγει το παρόν πρόγραμμα, η κυβέρνηση πρέπει να κλείσει επιτυχώς 4 αξιολογήσεις,  όταν μέσα σε 2 χρόνια μπόρεσε να κλείσει μόνον δύο. Τα προαπαιτούμενα των εν λόγω δύσκολων κι επώδυνων αξιολογήσεων, δεν έχουν μεν δημοσιονομικό κόστος, ωστόσο, προϋποθέτουν τέτοιες διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες δύνανται να  προκαλέσουν σθεναρές αντιδράσεις από κοινωνικές ομάδες, οι οποίες με την σειρά τους δύνανται να επηρεάσουν και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία προκαλώντας ανάλογη απροθυμία ψήφισης των εν λόγω απαιτουμένων μεταρρυθμίσεων…

     Β. Στον καθαρά διπλωματικό τομέα : Η κυβέρνηση δικαίως επιχαίρει καθώς σύσσωμη η διεθνής κοινότητα επιρρίπτει τις ευθύνες στην αδιαλλαξία της Άγκυρας για την αποτυχία των συνομιλιών της Γενεύης για το Κυπριακό. Δικαίως, επίσης, πανηγυρίζει και η Λευκωσία για την κάλυψη που της παρείχαν Ουάσιγκτον, Βερολίνο και Παρίσι στις πρώτες γεωτρήσεις στην από την τουρκική πλευρά αμφισβητούμενη ΑΟΖ. Ωστόσο ο απρόβλεπτος κι εκρηκτικός χαρακτήρας του τούρκου πρωθυπουργού, Ταγίπ Ερντογάν, δημιουργεί ερωτήματα για το κατά πόσον από εδώ και πέρα όλα θα βαίνουν ειρηνικά και κατ ευχήν στις ελληνοτουρκικές και τουρκοκυπριακές σχέσεις…  
    
Πέραν του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών σχέσεων, η ανακήρυξη του Ζαν Κλωντ Γιουγκέρ σε επίτιμο διδάκτορα στο ΑΠΘ και το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Σερβίας, προσέφεραν στον πρωθυπουργό μια καλή ευκαιρία προκειμένου :
·       Να  εμφανιστεί με τον πρόεδρο της Κομισιόν σε μια πρώτη αποτίμηση της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας μετά τη συμφωνία του Eurogroup, αλλά και να εξεταστούν τα επόμενα βήματα που θα κάνει η ελληνική πλευρά…
·       Να εμφανιστεί ως ειρηνικός γείτονας, ( έναντι του αδιάλλακτου κι απρόβλεπτου Ερντογάν ), συζητώντας για συνεργασία και καλή γειτονία με τον Σέρβο Πρόεδρο Αλεξάντερ Βούτσιτς.
Παράλληλα, μέσω των συναντήσεων που είχαν κορυφαίοι υπουργοί με τους ομόλογούς τους της Σερβίας, δόθηκε το μήνυμα της αμιγούς συνεργασίας σε τομείς της οικονομίας, ενέργειας, μεταφορών, τουρισμού, άμυνας, ασφάλειας και μετανάστευσης….

                           Στροφή στην κοινωνία και κεντροαριστερά
     
Ας πάμε στο δεύτερο σκέλος της στόχευσης του Μεγάρου Μαξίμου, με διπλή βολή, τόσο στην επαναπροσέγγιση της κοινωνίας, όσο και στην δημιουργία της ευρύτερης κεντροαριστεράς με κορμό πάντα τον ΣΥΡΙΖΑ αφ ενός και με τη δημιουργία συνθηκών σύμπραξης κυβερνητικής με το ΠΑΣΟΚ..
    Α. Επαναπροσέγγιση της κοινωνίας : Ο Γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Ρήγας, επισημαίνει την μεγάλη σημασία των 13 αναπτυξιακών συνεδρίων που θα πραγματοποιηθούν ανά την Ελλάδα ξεκινώντας από εκείνο που έγινε ήδη στην Κοζάνη, τα οποία όπως λέει χαρακτηριστικά « θα αποτελέσουν ευκαιρία για διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες και τους παραγωγικούς φορείς, ώστε να οικοδομηθεί ένα καινούργιο παραγωγικό, αναπτυξιακό μοντέλο»…
«Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται μετά τη διετία που πέρασε να πάρει μια κοινωνική στροφή που σημαίνει μια αριστερή στροφή» τονίζει ο πρώην υπουργός Παιδείας και βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α’ Αθήνας, Νίκος Φίλης.
    
Το Μέγαρο Μαξίμου και η Κουμουνδούρου δίδουν μεγάλη πολιτική σημασία στα αναπτυξιακά συνέδρια που θα γίνουν στις 13 περιφέρειες της χώρας, όπως αποδεικνύει και η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στην Κοζάνη, την περασμένη Τετάρτη, προκειμένου να συμμετάσχει στο συνέδριο για την παραγωγική ανασυγκρότηση στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Ήταν το πρώτο από τα 13 περιφερειακά συνέδρια που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα, στο πλαίσιο αποκεντρωμένου διαλόγου με κοινωνικούς και παραγωγικούς φορείς, για τη διαμόρφωση του Εθνικού Σχεδίου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.

   Β. ΣΥΡΙΖΑ και Κεντροαριστερά : Επί του προκειμένου κεφαλαίου της πολιτικής γραμμής του Μεγάρου Μαξίμου, η στόχευση είναι διπλή : α. Από την μια πλευρά πρέπει να αναζωογονηθεί το στελεχικό δυναμικό του νέου ευρωπαϊκού ΣΥΡΙΖΑ με  αναγνωρισμένα στελέχη και καταξιωμένα στις τοπικές κοινωνίες και τα οποία προέρχονται από τον χώρο του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ αλλά τώρα βρίσκονται στο πολιτικό περιθώριο…, και β. Να δημιουργηθούν συνθήκες προσέγγισης με την Χαριλάου Τρικούπη, - όπως το επιδιώκουν και οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές - , σε βαθμό να καταστεί δυνατή και μια ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία, εάν, εφόσον κι όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν…  Ωστόσο, πέραν των όποιων στοχεύσεων του πρωθυπουργικού γραφείου, - όπως εκμυστηρεύονται κορυφαίοι παράγοντες τόσο της Κουμουνδούρου όσο και της Χαριλάου Τρικούπη - , εκνευρίζει τα μέγιστα την ήδη πολιτικά εκνευρισμένη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, και ουχί αδίκως, καθώς «από την μια μας τείνουν χείρα συνεργασίας κι από την επιβουλεύονται στελέχη μας»…
    
Επί του προκειμένου, ακόμα και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που παραδοσιακά στέκονται υπέρ μιας γεφύρωσης των σχέσεων Κουμουνδούρου – Χαριλάου Τρικούπη, προβάλλουν δύο ενστάσεις :
Α. Να μην ταραχθούν οι αρραγείς σχέσεις με τον νυν κυβερνητικό εταίρο, δηλαδή τον Πάνο Καμμένο, αλλά να καλλιεργηθεί έδαφος με το ΠΑΣΟΚ για περίπτωση κατά την οποία η υπόθεση του NOOR1 προκαλέσει ρήγμα στον κυβερνητικό σχηματισμό…
Β. Ο ενδεχόμενος νέος μελλοντικός σύμμαχος, το ΠΑΣΟΚ εν προκειμένω, πρέπει να απαγκιστρωθεί κι απελευθερωθεί από το παρελθόν, που έχει να κάνει με την περίοδο διακυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, καθώς και των προσώπων που στήριξαν αυτή τη συνεργασία….
Τούτων, των ανωτέρω όλων δοθέντων, εύκολα συνάγεται το πολιτικό συμπέρασμα πως η πολιτική πορεία της κυβέρνησης ακόμα και με τους πιο ευοίωνους οιωνούς δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα, αντίθετα εμπεριέχει πολλούς κινδύνους από Σειρήνες έως και Συμπληγάδες Πέτρες…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου