όπου με μαθηματική βεβαιότητα το θέμα θα παραπεμφθεί για μετά τις 10 Ιουλίου οπότε και θα συνέλθει το Eurogroup με ό,τι σημαίνει αυτό για τη χώρα και από την άλλη Τσακαλώτος και Χουλιαράκης συνεχίζουν να αναζητούν μια μέση λύση η οποία θα επιτρέψει στην Αθήνα να δεχθεί τη συμφωνία έχοντας πετύχει κάτι. Μάλιστα είναι εξαιρετικά πιθανό η κίνηση αυτή να γυρίσει μπούμερανγκ φέρνοντας την Ελλάδα αντιμέτωπη με τους Ευρωπαίους καθώς οι ηγέτες των κρατών μελών δεν θα στραφούν κατά των Υπουργών Οικονομικών τους καθώς αυτό θα σήμαινε ότι θα ακύρωναν τις δικές τους πολιτικές.
Η ελληνική θέση σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές παραμένει σαφής ότι «πρέπει να υπάρξει αλλαγή στάσης στους τρεις βασικούς “πυλώνες” που αποτελούν και τα σημεία τριβής με τους δανειστές», δηλαδή:
- εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων που θα οδηγήσει στην βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους,
- χαμηλότερα δυνατά πλεονάσματα ώστε η λύση που θα δοθεί να είναι και κοινωνικά βιώσιμη,
- δεσμεύσεις για συγκεκριμένες αναπτυξιακές δράσεις ώστε να επιτευχθούν οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης.
Ωστόσο, η θέση τουλάχιστον του Βερολίνου, αλλά και των Βρυξελλών είναι κατηγορηματική ότι το μόνο αρμόδιο όργανο για τη λήψη αποφάσεων είναι το Eurogroup όπου ουσιαστικά αυτό που θα έρθει στο τραπέζι είναι η πρόταση Σόιμπλε πιθανά με κάποιες βελτιώσεις. Αυτό γιατί η γερμανική πλευρά έχει καταστήσει σαφές πως απορρίπτει και τη γαλλική πρόταση για «αναπτυξιακή ρήτρα» στην αποπληρωμή του χρέους, καθώς θεωρείται ότι είναι εκτός των ορίων της συμφωνίας του Eurogoup του 2016 και πως μία τέτοια σύνδεση ανάπτυξης – χρέους θα σήμαινε με έμμεση μείωση του χρέους.
Πολλοί λένε ότι η κυβέρνηση από τη μία πιέζει και φωνάζει ούτως ώστε όταν αποδεχθεί την πρόταση να έχει το άλλοθι ότι έκανε προσπάθεια και ότι για όλα φταίνε οι «κακοί» Ευρωπαίοι την ώρα που οικονομικό επιτελείο εργάζεται για την επίτευξη συμφωνίας.
///////////////////////////////////////
Φτωχέ Αλέξη Τσίπρα. Έτσι ξεκινά το άρθρο που δημοσιεύεται στην ευρωπαϊκή έκδοση του αμερικανικού περιοδικού αντιμετωπίζει με ειρωνικό ύφος τον Έλληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα και την προσπάθειά του να μεταφέρει το ζήτημα της συμφωνίας στην Σύνοδο Κορυφής σε περίπτωση που δεν βρεθεί λύση στο σημερινό Eurogroup.
Το περιοδικό στέκεται σε όσα είπε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τα τηλεφωνήματα του Έλληνα πρωθυπουργού στην Άνγκελα Μέρκελ. «Μέχρι στιγμής οι προσπάθειές αυτές του έχουν εξασφαλίσει περισσότερο χλεύη αντί για σεβασμό ειδικά στη Γερμανία» παρατηρεί το περιοδικό σε άρθρο του με τίτλο «Γιατί η Ελλάδα είναι μια ντε φάκτο αποικία χρέους».
Το ύφος του κειμένου είναι από προσβλητικό για τον πρωθυπουργό, έως σοκαριστικό για το τι «έρχεται». «Καημένε Αλέξη Τσίπρα. Για μέρες, ο Έλληνας ηγέτης είναι στα τηλέφωνα, προσπαθώντας να εξασφαλίσει τους καλύτερους πιθανούς όρους για τη χώρα του. Μέχρι τώρα, με τις προσπάθειές του έχει κερδίσει περισσότερο τον χλευασμό, παρά τον σεβασμό, ιδιαίτερα στη Γερμανία», γράφει ο αρθρογράφος, Μάθιου Κάρνιστσιγκ.
Οι ημέρες που το Grexit προκαλούσε νευρικότητα στις αγορές έχουν περάσει, σημειώνει το δημοσίευμα, συμπληρώνοντας ότι σήμερα μία αναφορά στην Ελλάδα είναι πιο πιθανό να προκαλέσει ένα ανέκφραστο βλέμμα, αν όχι χασμουρητό. «Με το χρέος μακριά από τα χέρια των πιστωτικών αγορών και στα θησαυροφυλάκια της ΕΚΤ και της Ευρώπης, η Αθήνα δεν μπορεί πλέον να ταρακουνήσει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα».
«Η αλήθεια είναι πως η Ευρώπη σταμάτησε να ακούει την Ελλάδα πολύ καιρό πριν». Αυτά τα τρομακτικά λόγια χρησιμοποιεί το Politico για να περιγράψει τι επικρατεί στην διαπραγμάτευση μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών.
Ο κ. Τσίπρας, αναφέρει το Politico, δεν το κατάλαβε αυτό παρά μόνο μετά την εκλογή του, το 2015. Εκλέχθηκε με την υπόσχεση να ανατρέψει το μεγαλύτερο μέρος της λιτότητας που είχαν επιβάλλει οι δανειστές και έκανε δημοψήφισμα, αλλά μετά ήρθε η πραγματικότητα. «Αντιμέτωπος με την κατάρρευση του ελληνικού συστήματος, την έξοδο από την ευρωζώνη και ένα μέλλον πιο θλιβερό από το παρόν, πείστηκε αναγκαστικά».
«Από τότε, ο Τσίπρας σε μεγάλο βαθμό έχει συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις των δανειστών για περαιτέρω περικοπές και μεταρρυθμίσεις. Το Βερολίνο και οι εταίροι του αντιμετώπισαν τα περιστασιακά ξεσπάσματα αντίστασής του με απλή υπομονή. Στο τέλος, ήξεραν ότι ο Έλληνας ηγέτης δεν θα είχε άλλη επιλογή παρά να υποχωρήσει», αναφέρει το Politico, σημειώνοντας ότι ξανά και ξανά αποδείχθηκαν σωστοί, αναφέροντας ως τελευταίο παράδειγμα ότι ο κ. Τσίπρας πέρασε τις περικοπές στις συντάξεις, κάτι που κάποτε ήταν αδιανόητο.
Από την αρχή της κρίσης, μέρος της γερμανικής στρατηγικής στο ελληνικό ζήτημα ήταν να μην κάνει την πρόοδο πολύ εύκολη. Αν και οι Γερμανοί αξιωματούχοι δεν θα το παραδεχθούν δημόσια, το να τιμωρούν την Ελλάδα ως παραδειγματισμό ήταν πάντα μέρος του σχεδίου τους, σημειώνει το Politico.
Και αυτό, απέδωσε, συνεχίζει το δημοσίευμα. Σε όλη την Ευρώπη, η Ελλάδα έγινε συνώνυμο οικονομικής ανεπάρκειας. Οι αξιωματούχοι σε άλλες πρωτεύουσες αναφέρονται στην Αθήνα ως έναν διασκεδαστικό, αμετανόητο συγγενή. Κανείς δεν θέλει να γίνει σαν την Ελλάδα.
«Η Ελλάδα είναι μία de facto αποικία», δήλωσε στο Politico ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών Βίτολντ Βαζικόφσκι, εξηγώντας την απροθυμία της χώρας του να μπει στο ευρώ. «Δεν θέλουμε να επαναλάβουμε αυτό το σενάριο», συμπλήρωσε.Η Ελλάδα ακόμη ελπίζει ότι τελικά θα πάρει αυτό που θέλει, παρατηρεί το Politico, κάνοντας αναφορά στην άρνηση του ΔΝΤ να μετάσχει στο πρόγραμμα δίχως ελάφρυνση χρέους. Παράλληλα, σημειώνει την πρόταση της Κριστίν Λαγκάρντ να μπει το Ταμείο στο πρόγραμμα, δίχως οικονομική συμμετοχή μέχρι να διευκρινίσουν οι Ευρωπαίοι το ζήτημα της ελάφρυνσης χρέους.
«Αν τελικά αυτό γίνει, δεν θα είναι παρά μετά τις γερμανικές εκλογές. Στο μεταξύ, ο Τσίπρας δεν έχει επιλογή παρά να υπακούσει τις επιθυμίες των »αποικιακών» κυρίων του», καταλήγει το δημοσίευμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου