Με την παρεξήγηση της κυβέρνησης για τον μποναμά Τσίπρα με τους θεσμούς να… λήγει έπειτα από την επιστολή που έστειλε ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος,
το σήριαλ της διαπραγμάτευσης έκανε ένα διάλειμμα για διαφημίσεις.
Και όταν το break τελειώσει, δηλαδή στις αρχές Ιανουαρίου, αρχίζουν τα πραγματικά δύσκολα για την κυβέρνηση.
Και λέγοντας δύσκολα εννοούμε την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, αλλά και τη συμμετοχή ή όχι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο πρόγραμμα, δύο θέματα δηλαδή που για πολλούς είναι αλληλένδετα.
Όπως έχει ήδη γίνει γνωστό από το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, το τεχνικό κομμάτι των διαπραγματεύσεων έχει κατά 95% ολοκληρωθεί. Το μεγάλο ανοιχτό ζήτημα ωστόσο είναι το τι θα κάνει το ΔΝΤ. Και οι όποιες αποφάσεις του, ενδεχομένως να καθυστερήσουν με ότι και εάν αυτό συνεπάγεται για την κυβέρνηση. Το ζήτημα η αξιολόγηση να τραβήξει σε μάκρος λόγω της αναποφασιστικότητας του Ταμείου το έθεσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά την επίσκεψή του Βερολίνο όπου και συναντήθηκε με την Άνγκελα Μέρκελ. Και η απόφαση που εισέπραξε επισήμως ήταν ότι για τα ζητήματα της διαπραγμάτευσης αποφασίζουν τα θεσμικά όργανα. Ανεπίσημα ωστόσο διαμήνυσε στον πρωθυπουργό ορθά – κοφτά πως για το Βερολίνο, χωρίς το ΔΝΤ πρόγραμμα δεν υπάρχει. Και δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς καθώς η Γερμανία βρίσκεται σε προεκλογική τροχιά και η ίδια διεκδικεί εκ νέου την καγκελαρία.
Με άλλα λόγια όλα συνηγορούν πως η απόφαση του Ταμείου θα είναι ακόμα ένα πολιτικό θρίλερ. Στην κυβέρνηση έχουν αποφασίσει πως παρά τη στάση του για το ζήτημα του χρέους, το ΔΝΤ δεν ωφελεί να παραμείνει στο πρόγραμμα και αυτό γιατί εκφράζει τις γνωστές θέσεις του για περικοπές σε συντάξεις και αφορολόγητο. Σε αυτή τη φάση είναι άγνωστο εάν η Κριστίν Λαγκάρντ συμβάλει στη συνολική στάση του ΔΝΤ απέναντι στο ελληνικό ζήτημα ή εάν κάνει παιχνίδι μόνος του ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Ταμείου και αρχιτέκτονας του πρώτου καταστροφικού μνημονίου Πόουλ Τόμσεν. Αυτό που είναι σε κάθε περίπτωση σίγουρο, είναι το γεγονός ότι οι θέσεις που καταγράφονται αυτή τη στιγμή από το ΔΝΤ έρχονται σε πλήρη ευθυγράμμιση με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Τουλάχιστον στο ζήτημα του ασφαλιστικού.
Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ πιθανό η διαπραγμάτευση να ολοκληρωθεί την άνοιξη και αυτό γιατί ακόμη ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά στην τελική στάση του Ταμείου ακούει στο όνομα Ντόναλντ Τραμπ. Πολλοί είναι αυτοί που εκτιμούν πως οι οριστικές αποφάσεις θα έρθουν μετά τα ην ανάληψη της προεδρίας από τον μεγιστάνα, ώστε να έχει προλάβει να ενημερωθεί για τις διαπραγματεύσεις και να αποφασίσει για τον ρόλο που θα αποκτήσει το Ταμείο κατά την προεδρεία του (βασικός μέτοχος του ΔΝΤ είναι η κυβέρνηση των ΗΠΑ).
Με αυτό το περίπλοκο σκηνικό, τον Ιανουάριο θα γίνει η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, οι οποίες όλο και περισσότερο θυμίζουν ένα φαύλο κύκλο. Και με δεδομένο πως είναι πολύ δύσκολο οι ευρωπαίοι να συναινέσουν σε μία σημαντική ελάφρυνση του χρέους όπως ζητάει το Ταμείο, η εναλλακτική που θα οδηγήσει στην παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα είναι τα νέα μέτρα ώστε να πιαστούν οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% (το Ταμείο εκτιμά πως με τα υπάρχοντα δημοσιονομικά μέτρα μπορεί το πλεόνασμα να ανέλθει στο 1,5% το 2018). Με άλλα λόγια, εάν το ΔΝΤ παραμείνει εντέλει στο πρόγραμμα τα χρήματα που δόθηκαν στους συνταξιούχους οι δανειστές θα τα πάρουν πίσω και με το παραπάνω…
Εκτός και αν, οι διαπραγματεύσεις Ταμείου – Θεσμών οδηγηθούν σε τόσο μεγάλο αδιέξοδο, που τελικά το ΔΝΤ αποφασίσει από μόνο του να αποχωρήσει, γεγονός που θα ήταν ένα… απροσδόκητο δώρο για την ελληνική κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου