Δεν γνωρίζω και σίγουρα δεν στοιχηματίζω εάν, μέχρι να κυκλοφορήσει η στήλη, θα υπάρξει συμβιβασμός ανάμεσα στην Αθήνα και την Γερμανo-ελεχγόμενη “Επιτροπεία” του Eurogroup,
που είναι και δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ένας εξω-θεσμικός και πιθανώς παράνομος θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ίσως, στην σύγκρουση μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου να αποδειχθεί για πολλοστή φορά ορθός, αλλά πάντοτε με τραγικές συνέπειες, ο Γάλλος πολιτικός στοχαστής Ρεϋμόντ Άρον που έγραψε πως άλλη θα ήταν η ιστορία του εικοστού αιώνα αν οι ηγέτες λάμβαναν αποφάσεις με γνώμονα τα συμφέροντα τους και όχι για να ικανοποιούν τα πάθη τους.
Ανεξάρτητα του τι θα αποφασισθεί, έστω και εάν υπάρξει μεσοπρόθεσμα θετικό για την κυβέρνηση Τσίπρα αποτέλεσμα, το μέλλον του ελληνικού λαού θα είναι ζοφερό και αβέβαιο. Στο τέλος του κάθε τούνελ θα υπάρχει ένα άλλο. Και ο λόγος είναι ότι, όπως αποδεικνύεται καθημερινά, τραγικά, ταπεινωτικά και εκ των πραγμάτων, οι αποφάσεις για την ένταξη της Ελλάδας στις τότε Ευρωπαϊκές Κοινότητες (το 1981) αλλά και στο Ευρώ, δηλαδή στην Οικονομική Νομισματική Ένωση ( 2001), υπήρξαν στρατηγικά λανθασμένες.
Ποιος ωστόσο θα λογοδοτήσει για τα μείζονα αυτά στρατηγικά λάθη, έστω και για την ιστορία; Μήπως ο ήδη “αγιοποιημένος” εθνοπατέρας Κ. Καραμανλής, ή ο έτερος “Μεγάλος” πολιτικός, ο “εκσυγχρονιστής” του κράτους τάχατες, ο Κ. Σημίτης; Μήπως ο Κ.Κ. που περηφανεύθηκε τότε πως “πέταξε την Ελλάδα στην θάλασσα” και την ανάγκασε να κολυμπήσει; Και που ως υποδομές για να μπει η Ελλάδα στην Ευρώπη και να υποδεχθεί με “μεγαλοπρέπεια” τους ξένους που είχαν έρθει για να υπογράψουν την συνθήκη προσχώρησης, παρουσιάστηκαν η μισοκατασκευασμένη Λεωφόρος Συγγρού και ο πειθαναγκασμός των φουκαράδων ταξιτζήδων να κόψουν τον λαιμό τους και να βάψουν τα γκρίζα τους ταξί κίτρινα, για να γίνουν έτσι όλοι οι Έλληνες εν μια νυκτί, “ευρωπαίοι”; Και ο οποίος Κ.Κ. άφησε “κληρονομιά” τον ανιψιό του, επί πρωθυπουργίας του οποίου ( και Υπουργίας Π. Παυλόπουλου, του Προέδρου πλέον της χώρας) οι δημόσιοι υπάλληλοι κτύπησαν αριθμητικά “κόκκινο”, ενώ το εθνικό χρέος αυξήθηκε στο τετράγωνο;
Ή μήπως θα πρέπει να λογοδοτήσει ο Κ. Σημίτης ο οποίος μαζί με το “εκσυχρονιστικό” του επιτελείο ( Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκη , Στουρνάρα, Γκίκα, κ.α.) οργανωμένα, εσκεμμένα και μαζί με την περιβόητη Γκόλντμαν Ζάκς, έφτιαξαν “σουάπς” αποκρύβοντας το πραγματικό χρέος της χώρας με κάλπικους αριθμούς και “εξυπνακίστικες” μαθηματικές εξισώσεις, όχι για να ξεγελάσουν τους ξένους αλλά τον λαό που τους εμπιστεύθηκε και προσδοκούσε μια καλύτερη μέρα; Τον Σημίτη, επί Πρωθυπουργίας του οποίου είχαμε το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου (1999) όπου τα λογής-λογής λαμόγια αποθησαύρισαν τους Έλληνες με τις ευλογίες και την ενθάρρυνση του σημιτικό-πασοκικού κατεστημένου; Τον “προοδευτικό” και “εκσυγχρονιστή” αυτόν άνθρωπο που ακόμη και ως Πρωθυπουργός ( και πάντοτε ως βουλευτής) υπήρξε διπλοθεσίτης του Δημοσίου κατέχοντας μια θέση καθηγητή στο Πάντειο πανεπιστήμιο μέχρι που έφθασε στο όριο αφυπηρέτησης; Όπως διπλοθεσίτης θα είναι και ο νέος Πρόεδρος της Ελλάδας Καθ. Παυλόπουλος, αν δεν έχει την σωφροσύνη να παραιτηθεί, αλλά και που θα είναι “μέλος” μιας μεγάλης προνομιακής παρέας εκατοντάδων άλλων στο Κοινοβούλιο και στη Δημόσια Υπηρεσία που έχουν αναγάγει την ιδιωτεία σε … “δημόσιο αγαθό”;
Η Ελλάδα είναι σήμερα, ελέω Ο.Ν.Ε. και Ε.Ε. μια αποικία χρέους. ´Έχει χάσει την κυριαρχία της και την αξιοπρέπεια του λαού της στους δανειστές. ´Έχει η Ελλάδα του 2015 σπάσει όλα τα ρεκόρ οικονομικής εξαθλίωσης Ευρωπαϊκής χώρας του 20ου αιώνα. Βρίσκεται σε ύφεση εδώ και επτά περίπου χρόνια. Τέσσερα περισσότερα από την Αμερική του Μεγάλου Κράχ του 1929! Έχει χάσει την περίοδο αυτή πάνω από το 25% του εθνικού της πλούτου, πολύ περισσότερο από την Αμερική του 1929, ενώ συναγωνίζεται σε εξαθλίωση την Γερμανία του μεσοπολέμου που αιματοκύλισε, όμως , την Ευρώπη, μέχρι την άνοδο του Χιτλεροφασισμού το 1933. Έχει σήμερα η Έλλαδα την μεγαλύτερη ανεργία σε όλες τις ηλικίες στην Ευρώπη. Και κατά χιλιάδες οι υψηλού επιπέδου σπουδαγμένοι νέοι της μεταναστεύουν. Μια προσεγμένη επίσκεψη σε πολλές λαϊκές γειτονιές της Αθήνας θα φέρει κάποιον μπροστά στο εξής τραγικό φαινόμενο. Στους μεγάλους κάδους απορριμάτων θα εντοπίσει πλαστικές σακούλες των υπεραγορών κρεμασμένες στις χειρολαβές. Ξαφνικά κάποιος ρακένδυτος, άνδρας συνήθως αλλά όχι πάντοτε, θα περάσει και θα αρπάξει την σακούλα και θα απομακρυνθεί. Η σακούλα περιέχει τρόφιμα που κάποιοι “Σαμαρείτες”, αφού έχουν διαπιστώσει το “πρόβλημα”, οργανωμένα τις δένουν στους κάδους.
Ποιος να θυμάται σήμερα την “ισχυρή” Ελλάδα των Σημίτη-Παπαντωνίου και το “ελληνικό μοντέλο” του 4.4% ετήσιας ανάπτυξης μέσα στην ευρωζώνη; Ανάπτυξη με ανεργία, ακρίβεια, πληθωρισμό και “φούσκες”, παντού “φούσκες”; Όσος “πλούτος” δεν ήταν κάλπικος, ήταν “μαύρος” που κατέληγε σε εγχώριους και εξωχώριους “παραδείσους”, το κουβάρι των οποίων τώρα ξετυλίγεται και πάντοτε με πρωτοβουλίες από το εξωτερικό. Έβαλαν φυλακή τον πρώην Υπουργό Τσοχατζόπουλο επειδή δεν ανήκε στο σημιτικό κατεστημένο. Ήταν πληβείος. Για να θυμόμαστε, Υπουργός του Σημίτη ήταν, όχι κάποιου εξωγήινου. Και μέρος των μιζών πήγαιναν στα ταμεία του κυβερνώντος κόμματος του οποίου πρόεδρος ήταν ο Πρωθυπουργός Σημίτης, στου οποίου το όνομα έπιναν νερό και οι έτεροι μασκαράδες (όπως θα μπορούσε να έλεγε αλλά ποτέ δεν είπε, ο βετεράνος κύπριος δημοσιογράφος Αλ. Κωνσταντίνιδης) του σημιτικού “εκσυχρονισμού” στη Κύπρο.
Η αντίστροφη μέτρηση για το σημερινό άχθος και άγος άρχισε με την ένταξη στην Ο.Ν.Ε. το 2001. Είχε προηγηθεί όμως τα προηγούμενα χρόνια η καταστροφική και οργανωμένη αποδόμηση της ραχοκοκκαλιάς της ελληνικής οικονομίας ( που ανέλαβε να κάνει εργολαβικά το ΠΑΣΟΚ) για να γίνει, τάχατες, “συμπληρωματική” της ανεπτυγμένης οικονομίας των “βορείων” εταίρων της, της Γερμανίας ουσιαστικά . Να αγοράζει δηλαδή βιομηχανικά προϊόντα όπως Μερσεντές, βαγόνια και ιατρικά Ζήμενς, και υποβρύχια και να πουλά , ήλιο, φέτα, λάδι και σερβιτόρους. Ο καθένας με το “συγκριτικό”του πλεονέκτημα πάντοτε , σε μια ενιαία αγορά σαν μια αγαπημένη οικογένεια.
Η Ο.Ν.Ε. άνοιξε τους κρουνούς των “φθηνών” δανείων στου Έλληνες που πριν πλήρωναν επιτόκια μέχρι 30% για να εξασφαλίσουν ένα δάνειο! Και έβαλαν και τα δυο τους χέρια στο μέλι. “Θέριεψαν” και οι ελληνικές τράπεζες που με το “φθηνό” χρήμα των Βρυξελλών έγιναν το κατεξοχήν εργαλείο διαφθοράς στη χώρα ( όπως και στη Κύπρο) . Και όπως διαπιστώνεται και με την σημερινή κρίση ( και παρά τα δις ευρώ που εξασφάλισαν και εξασφαλίζουν από τις Βρυξέλλες, καθώς επίσης και την “λεηλάτηση” των κυπριακών τραπεζών που έγινε με την συνωμοτική συνεργασία των Γερμανών ) παραμένουν τράπεζες ζόμπι, δηλαδή πτωχοτράπεζες που δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους.
Όμως γιατί όλα αυτά; Ήρθε η παγκόσμια κρίση του 2008, (την οποία το σημερινό “μαύρο πρόβατο” της διεθνούς χρηματοπιστωτικής λαμογιάς, ο Γιάννης Βαρουφάκης, ερμηνεύει με απλοϊκή γλαφυρότητα στο εμβληματικό του έργο “Παγκόσμιος Μινώταυρος” (που παρουσίασα το 2011 στον “φιλελεύθερο”) για να μάθουμε και εμείς “οι πολλοί “, πως μας καταδυναστεύει και μας κατακλέβει, κυριολεκτικά κάθε δευτερόλεπτο που περνά, ένα διεθνές και διεφθαρμένο “καπιταλιστικό”, δήθεν, παγκόσμιο ιερατείο, που στη Ε.Ε. προεδρεύεται από Γερμανούς τραπεζίτες. Οι Γερμανοί βλέπετε δέχθηκαν να αφήσουν το ιερό τους “μάρκο” και να δημιουργηθεί η “ενιαία αγορά” της Ε.Ε., διότι η οικονομία τους πρέπει και χρειάζεται να εξαγάγει τουλάχιστον 50% της βιομηχανικής της παραγωγής. Αλλιώς η γερμανική οικονομία θα μπαίνει περιοδικά σε κυκλικά αδιέξοδα, που είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του καπιταλιστικού συστήματος και τα οποία φέρνουν εσωτερικές εξεγέρσεις και αδιέξοδα ( ο Λένιν ορθά ονόμασε το στάδιο αυτό του καπιταλισμού, ιμπεριαλισμό- “the highest stage of capitalism”). Η Ο.Ν.Ε. είναι η κατά Λένιν γερμανική εκδοχή του ιμπεριαλισμού. Και οικοδομήθηκε νομότυπα και με την “συναίνεση” των λαών της Ε.Ε.! Η σημερινή Ελλάδα υπήρξε η πρώτη από τις αποικίες χρέους που επαναστάτησε και, όπως εύγλωττα έγραψε πρόσφατα ο Νομπελίστας οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν, πρέπει να “καταστραφεί”( “Athenae Delenda Est”) για παραδειγματισμό ώστε να διατηρηθεί η ειλωτεία που το Βερολίνο έχει επιβάλει σε ένα μεγάλο μέρος της Ε.Ε.
O “Εθνάρχης” Καραμανλής το 1981 και ο “Εκσυγχρονιστής” Σημίτης είκοσι χρόνια μετά είχαν την ευκαιρία να μην εντάξουν την Ελλάδα, ο πρώτος στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες και δεύτερος στην Ο.Ν.Ε., αλλά έχασαν τις ευκαιρίες. Αλήθεια που λέτε να βρίσκονται όλοι εκείνοι οι θιασώτες της “θεωρίας των χαμένων ευκαιριών” σε Ελλάδα και Κύπρο που μας “κατακεραυνώνουν” περιοδικά με σχετικούς λόγους και λογίδρια; Και που μας “επιπλήττουν” σε συνεντεύξεις, σε συνέδρια σε βιβλία, σε συλλογικούς τόμους και πάντοτε με το απαραίτητο ύφος ( έπρεπε να το ξέρετε , έπρεπε να το είχατε προβλέψει, ήταν οφθαλμοφανές….) για παρελθόντα “λάθη” λαού και ηγεσιών και το πράττουν με “επιστημοφανείς” μεθοδολογίες και σοφιστείες; Έχουν καμιά “θεώρηση” πως πήραν λάθος δρόμο οι “διορατικοί” αυτοί ηγέτες; Που έχουν φτωχοποιήσει τον ελληνικό λαό; Πού ούτε και στην διάρκεια της Γερμανό-ναζιστικής κατοχής δεν είχε χάσει την αξιοπρέπεια του; Που είναι στα αλήθεια όλοι αυτοί οι “μετά-Χριστό” προφήτες να μας διαφωτίσουν ως προς το τι έκαναν στραβά οι “πεφωτισμένοι” αυτοί ηγέτες; Δεν αποτολμούν καν να θέσουν το ερώτημα. Θα ήταν βλάσφημος ιεροσυλία. Και ας διαλύεται η ελληνική κοινωνία και μαζί της και ο λαός.
https://mignatiou.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου