Λίγα συμπεράσματα για τις ραγδαίες εξελίξεις γύρω από το Ουκρανικό ζήτημα. Για πρώτη φορά, στα πιο σοβαρά έντυπα της Δύσης, στους New York Times, την Washington Post, το CNN και σχεδόν παντού, το δακρύβρεκτο συμπέρασμα είναι το ίδιο: η Ρωσία και ο Πούτιν κερδίζουν τον πόλεμο.
Από τη γενικευμένη παραδοχή, ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μέσα στο γάλα κάποιοι ράθυμοι σχολιαστές στην Ελλάδα που βλέπουν τη Ρωσία «μπερδεμένη» και σε «κομφούζιο». Τι να κάνουμε, η βλακεία είναι ανίκητη. Άλλωστε μπορεί να φταίει η αυγουστιάτικη ραστώνη, οι υψηλές θερμοκρασίες, η γήρανση. Μπορεί και όλα μαζί. Πάντως για κάποιους, φτάνει η ώρα του γιατρού…
Ο πρώτος που συνειδητοποιεί τη νέα πραγματικότητα είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Διόλου τυχαίο, άλλωστε. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι εύκολο να κατηγορηθεί για πολλά. Όχι όμως για έλλειψη ρεαλισμού.
Άλλωστε υπάρχουν ακόμη δυο παράμετροι που τον βοηθούν. Η πρώτη ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ποτέ δεν ήταν ο δικός του πόλεμος. Ήταν ο πόλεμος των Δημοκρατικών, του Μπάιντεν και της Χίλαρι Κλίντον, όπως έχει κατ΄ επανάληψη ρητά και ακομπλεξάριστα υπογραμμίσει.
Η δεύτερη παράμετρος είναι ότι οι ΗΠΑ, μαζί με τη Ρωσία, φαίνεται να βγαίνουν και οι δυο κερδισμένοι από τον πόλεμο. Οι ΗΠΑ καταφέρνουν να υποτάξουν σε μια οιονεί ενεργειακή εξάρτηση την Ευρώπη και να τη διαλύσουν στρατηγικά και πολιτικά για πολλές δεκαετίες στο μέλλον.
Φροντίζοντας στη συνέχεια να δημιουργήσουν νέες ισορροπίες στην αναδυόμενη νέα «τριάδα» που θα κυβερνήσει τον πλανήτη, δηλαδή τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Χωρίς ευρωπαϊκές «παρενοχλήσεις».
Ο μοναδικός και απόλυτα χαμένος είναι η Ευρώπη. Ξεκίνησε μια πολεμική σταυροφορία κατά της Ρωσίας, με «χρήσιμους ηλίθιους» την εγκληματική μαφία του Κιέβου, με σαφείς στόχους. Να ηττηθεί στρατιωτικά η Μόσχα. Να ανατραπεί ο Πούτιν. Να επανέλθουν στο Κρεμλίνο διάφορες μαριονέττες τύπου Γέλτσιν και τελικά να διαλυθεί η Ρωσία, ως γεωστρατιωτική δύναμη.
Τους έχασε όλους τους στόχους. Και τώρα, βιώνει καταστάσεις δυσάρεστες και παραληρηματικές. Η Ευρώπη επιχειρεί να «προβοκάρει» με κάθε τρόπο τις συνομιλίες της Αλάσκας και την προσέγγιση Τραμπ – Πούτιν. Με ποιο τίμημα; Τη συνέχιση του πολέμου και την πλήρη καταστροφή της Ουκρανίας. Εκτός αν υπάρχει κάποιος στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που συνεχίζει να πιστεύει ότι ο Ζελένσκι μπορεί ακόμη να νικήσει. Είπαμε, σε τέτοιες επικίνδυνες καταστάσεις, κάπου έρχεται η ώρα του γιατρού…
Προσοχή. Οι συνομιλίες της Αλάσκας μπορεί να αποτύχουν, όλα είναι ανοιχτά. Στρατηγικά όμως η συμπόρευση Ρωσίας και ΗΠΑ είναι μια αδήριτη πραγματικότητα, η οποία αργά ή γρήγορα θα επιβεβαιωθεί.
Μέσα σ΄ αυτό το ριζικά νέο περιβάλλον, η θέση της Ελλάδας μοιάζει τραγική. Έχασε τη Ρωσία, την απαξιώνουν οι ΗΠΑ και βυθίζεται μαζί με τους ευρωπαίους «συμμάχους». Τρία στα τρία, βγαίνει ο αρνητικός απολογισμός. Αλλά συνεχίζουμε να είμαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, όπως λέει και το σχετικό ανέκδοτο.
https://www.ieidiseis.gr/kosmos/558351/i-rosia-kai-o-poytin-kerdisan-ton-polemo-analysi-gia-archarioys/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου