Η Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα αποτελεί κόλαφο για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. 

Παράλληλα, η ηχηρή απουσία του Έλληνα πρωθυπουργού από όλες τις μεγάλες διεθνείς εξελίξεις υπογραμμίζει την πλήρη αποτυχία της εξωτερικής του πολιτικής και υποβαθμίζει τη χώρα.

Ας δούμε τα πράγματα με τη σειρά. Για την Ελλάδα, η αναλυτική έκθεση μιλάει για πιέσεις στους δημοσιογράφους, λογοκρισία και έλεγχο των ΜΜΕ, κακομεταχείριση σε μετανάστες, μειονότητες και διαδηλωτές.

Ακόμη και στον πρωθυπουργικό ανιψιό αναφέρεται εκτεταμένα. Στο κεφάλαιο «σωματικές επιθέσεις, φυλάκιση και πιέσεις» υπάρχουν αναφορές στον πρώην διευθυντή του γραφείου του πρωθυπουργού, Γρηγόρη Δημητριάδη, για τις αγωγές του κατά μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων, μετά τα ρεπορτάζ τους για το σκάνδαλο των υποκλοπών (από το Tvxs και τον Στέλιο Κούλογλου ζητάει συνολικά 1 εκατ. ευρώ).

Η Εκθεση υιοθετεί τη θέση του Διεθνούς Ινστιτούτου Τύπου που είχε χαρακτηρίσει τις αγωγές Δημητριάδη  “ένα εντυπωσιακό παράδειγμα SLAPPs’», όπως ονομάζονται με βάση και την νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία οι αβάσιμες, καταχρηστικές και εκφοβιστικές αγωγές.

Διαβάστε επίσης: Νέα έκθεση / Από το κακό στο χειρότερο η Ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα

Για την ελληνική κυβέρνηση, η φετινή Εκθεση, συνιστά διπλή αποτυχία. Γιατί είναι για πρώτη φορά πλήρως καθοδηγούμενη, καθώς ο  Λευκός Οίκος έχει φροντίσει να ωραιοποιήσει την εικόνα των στενών συμμάχων του και των χωρών με τις οποίες έχει καλές σχέσεις.

Ο αριθμός των σελίδων της έκθεσης για το Ισραήλ, τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, για παράδειγμα, μειώθηκε από 103 σελίδες πέρυσι σε μόλις εννέα.

Ενώ οι προηγούμενες εκδόσεις περιλάμβαναν σημαντικό υλικό με παραβιάσεις που τεκμηριώθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τέτοιες αναφορές παραλείφθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου από τη νέα έκθεση.

Αντίστοιχη προνομιακή μεταχείριση είχε και το Ελ Σαλβαδόρ, που δέχθηκε στις διαβόητες φυλακές του πολλούς από τους μετανάστες που έδιωξε ο Τραμπ από τις τις ΗΠΑ.

Η φετινή έκθεση για αυτή τη μικρή χώρα της Κεντρικής Αμερικής συρρικνώθηκε από 44 σελίδες πέρυσι σε μόλις 11. Η περσινή έκθεση (2024) περιγράφει λεπτομερώς τις υπερπλήρεις φυλακές και περιέχει αναφορές για «αυθαίρετες δολοφονίες, εξαφανίσεις, βασανιστήρια, σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία από τις δυνάμεις ασφαλείας, σκληρές και επικίνδυνες για τη ζωή συνθήκες στις φυλακές, [και] αυθαίρετες συλλήψεις ή κρατήσεις», μεταξύ άλλων παραβιάσεων.

Η φετινή αναφέρει ότι «δεν υπήρξαν αξιόπιστες αναφορές για σημαντικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»! Παρότι τοπικές και διεθνείς οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν τον χρόνο που πέρασε καταγράψει μαζικές αυθαίρετες κρατήσεις, βασανιστήρια, σεξουαλική βία κατά γυναικών και κοριτσιών υπό κράτηση, καθώς και εξαφανίσεις αντιφρονούντων στο Ελ Σαλβαδόρ.

Αντίθετα η Εκθεση επιτίθεται σε χώρες με τις οποίες ο Λευκός Οίκος έχει ανοιχτά μέτωπα, όπως η Νότια Αφρική.

«H νέα (φετινή) Εκθεση συγκαλύπτει τα πεπραγμένα ορισμένων από τις πιο διαβόητες χώρες του κόσμου και στοχεύει τους εχθρούς του Τραμπ», γράφει το ενημερωτικό site The Intercept, που δημοσιεύει σχετικό αναλυτικό ρεπορτάζ.

Φυσικά στο τμήμα της Εκθεσης που αφορά την Ελλάδα δεν υπήρξε χειραγώγηση για να πλήξει τη χώρα. Άλλωστε η ίδια η αμερικανική κυβέρνηση έχει βάλει στο στόχαστρο της τους μετανάστες και τα ΜΜΕ, για την κακομεταχείριση των οποίων η Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επικρίνει την Αθήνα.

Απλώς δεν έγινε καμία παρέμβαση από την αμερικανική ηγεσία, γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι ούτε σύμμαχος ούτε αντίπαλος: τής είναι παντελώς αδιάφορη.

Δικαιολογημένα. Ο κ.Μητσοτάκης απουσιάζει πλήρως από όλες τις εξελίξεις για τα μεγάλα διεθνή θέματα, όπως είναι η γενοκτονία στη Γάζα και ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Για τη Γάζα με το ζόρι και καθυστερημένα υπέγραψε με κρύα καρδιά μια ανακοίνωση. Για να δείξει ότι κάτι κάνει και να διασκεδάσει την ελληνική κοινή γνώμη που είναι οργισμένη με το μακελειό, τηλεφώνησε στον ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς, ο οποίος έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.

Για το ουκρανικό σπάνια τον καλούν πλέον στις ουσιαστικές συσκέψεις της ΕΕ. Αλλά και όταν τον καλούν, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν διατυπώνει καμία θέση ή πρόταση. Τα φιλικά ΜΜΕ είναι σε απόγνωση.

Ποτέ η Ελλάδα δεν είχε βρεθεί σε θέση ανάλογη με της Τανζανίας η του Ισημερινού. Μόνο στη χούντα είχε τόσο απομονωθεί. Τότε η απομόνωση της είχε επιβληθεί λόγω των φυλακίσεων και των βασανιστηρίων. Τώρα εξ αιτίας ανικανότητας και ιδιοτέλειας.

Διαβάστε: ΕΛΒΟ / Το 100% εξαγόρασε ο όμιλος ισραηλινών συμφερόντων SK – Σφοδρές αντιδράσεις κομμάτων

Πέρα από τις μπίζνες με τον Νετανιάχου, η σιωπή στο Μεσανατολικό και η εξωφρενική προσκόλληση στο άρμα των ΗΠΑ στο ουκρανικό, υποτίθεται ότι αποσκοπούσαν στην ευνοϊκή μεταχείριση της χώρας από την αμερικανική κυβέρνηση.

Αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά ότι ένας πρωθυπουργός που αυτοχαρακτηρίζεται «προβλέψιμος» όχι μόνο δεν δημιουργεί συμμαχίες , αλλά στο τέλος καταντά καρπαζοεισπράκτορας.

Αυτό το τελευταίο το έχουν συνειδητοποιήσει και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης, που άλλοτε δεν έχαναν ευκαιρία να εκθειάσουν το «διεθνές κύρος» και τις ανάλογες «πρωτοβουλίες Μητσοτάκη».

Παράλληλα με την πλήρη αποτυχία στα κρίσιμα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, όπως στις σχέσεις με τη Λιβύη, η σιωπή ακόμη και των προπαγανδιστών υπογραμμίζει πόσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε αποδρομή και βλάπτει σοβαρά τη χώρα.

 

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr  

 

https://tvxs.gr/apopseis/arthra-gnomis/analysi-o-diethnis-katiforos-toy-kyriakoy-mitsotaki/