Του Νίκου Λακόπουλου
Με την αφ΄ υψηλού εμφάνιση του στην Βουλή στη συζήτηση για την “εσχάτη προδοσία” ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε την παραχώρηση να απαντήσει στην πρόταση των τεσσάρων κομμάτων με ύφος Ρωμαίου αυτοκράτορα που σέβεται την δημοκρατία, αλλά ορίζει και τα όρια στα οποία θα κινείται.
Η πρόταση ήταν -για τον Πρωθυπουργό- μια «άθλια πολιτική σκευωρία», μια «κοινοβουλευτική εκτροπή» και μια «αθλιότητα εναντίον ενός εκλεγμένου πρωθυπουργού με συντριπτική λαϊκή εντολή σε τρεις διαδοχικές αναμετρήσεις».
Βέβαια σε μια κανονική δημοκρατία οι εκλεγμένοι πρωθυπουργοί, ακόμα και με “συντριπτική λαϊκή εντολή” δεν είναι υπεράνω ελέγχου και η πρόταση για παραπομπή του με οποιαδήποτε κατηγορία ούτε εκτροπή είναι, ούτε σκευωρία.
Μπορεί να κληθούν από τον ανακριτή, μπορεί να κατηγορηθούν και ο σεβασμός τους στη δημοκρατία θα μπορούσε να ζητήσουν οι ίδιοι τον έλεγχο αντί να υπαγορεύουν πώς και σε ποιους θα ασκηθεί ο έλεγχος -χωρίς να είναι υπεράνω του νόμου.
Η διάκριση των εξουσιών
Όπως λένε οι υποστηριχτές της πρότασης των συγγενών των θυμάτων η εσχάτη προδοσία δεν στοιχειοθετείται μόνο όταν κάποιος επιχειρήσει να καταλύσει το πολίτευμα, αλλά και όταν επιχειρεί να αλλοιώσει τις θεμελιώδεις αρχές του πολιτεύματος και να παραβιάσει την αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
Με την κυβερνητική παρέμβαση στον τόπο του δυστυχήματος, που είχε ως συνέπεια την απώλεια κρίσιμων στοιχείων, το κράτος διαλύθηκε και η κυβέρνηση σφετερίστηκε εξουσίες που δεν είχε καταργώντας την Δικαιοσύνη, ποδηγετώντας την Πυροσβεστική και αλλοιώνοντας τον χώρο του εγκλήματος.
Για τον Πρωθυπουργό “γκρεμίστηκε όλη αυτή η συνωμοσία της παράνοιας και του ξυλολίου“, δεν υπήρξε δηλαδή ούτε συγκάλυψη, ούτε έγκλημα, αλλά σκευωρία με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης.
Προφανώς η παραπομπή Τριαντόπουλου και Καραμανλή έγινε υπό την πίεση των μεγάλων διαδηλώσεων με ένα συγκεκριμένο κατηγορητήριο “αθώων” για μια υπόθεση που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός θεωρεί συνωμοσία και σκευωρία.
Στη χειρότερη περίπτωση πρόκειται για πλημέλλημα και στην καλύτερη για απαλλαγή με βούλευμα αφού δεν θα σταθούν οι κατηγορίες σε ένα σκηνικό όπου ο κατηγορούμενος ζητά την παραπομπή του, επιλέγει τον δικαστή και την κατηγορία ως “αθώος”.
Όταν η Βουλή απονέμει δικαιοσύνη
H δέσμευση ότι θα συναινέσει η ΝΔ αν το Δικαστικό Συμβούλιο διευρύνει σε κακούργημα το κατηγορητήριο για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή -όπως κυκλοφορεί- αποτελεί μία ακόμα τρίπλα της κυβέρνησης προκειμένου να κερδίσει χρόνο αφού δεν επιτρέπεται να επιστρέψει προς έγκριση στη Βουλή αίτημα που νωρίτερα έχει απορρίψει.
Θεωρητικά τα συγκεκριμένα αδικήματα μπορεί να επιστρέψουν αυτούσια – προς έγκριση- στη Βουλή μόνο αν από την έρευνα του δικαστικού Συμβουλίου προκύψουν νέα στοιχεία και η κυβέρνηση έχει φροντίσει να μην υπάρξουν τέτοια στοιχεία.
Ο Πρωθυπουργός -χάρη στην πλειοψηφία στη Βουλή- δεν είναι μόνο μη ελεγχόμενος, αλλά αυτός που θα κρίνει ποιος και πώς θα δικαστεί και με ποια κατηγορία και κυρίως πότε: ο μόνος τρόπος να οδηγηθούν πολιτικά πρόσωπα σε δίκη με πραγματικό κατηγορητήριο που θα περιλαμβάνει κακούργημα είναι να αλλάξει η πλειοψηφία της Βουλής.
Αλλά στις επόμενες εκλογές δεν πρόκειται να συμβεί αυτό αφού κυβέρνηση δεν θα μπορεί να σχηματισθεί χωρίς τη Νέα Δημοκρατία και αυτό επιτρέπει στον Κυριάκο Μητσοτάκη να χαμογελά σαρδόνια και να διεκδικεί τρίτη τετραετία.
Αν αυτό συμβεί θα επαληθευτεί αυτό που ο ίδιος είπε στη Βουλή: “Αυτό δεν λέγεται δημοκρατία. Είναι ένα εφιαλτικό κακέκτυπο της».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου