Η περίοδος της διακυβέρνησης του Κώστα Σημίτη αποτέλεσε μια Άνοιξη. Βγήκε από ένα Φθινόπωρο, το «Φθινόπωρο του Πατριάρχη».
Όταν η εύθραυστη υγεία του Ανδρέα Παπανδρέου είχε τελματώσει την πολιτική ζωή της χώρας στις «τέντες» του Ωνασείου, την Δήμητρα, τις καφετζούδες και τους αστρολόγους της Εκάλης.
Έδιωξε έναν διπλό Χειμώνα. Από τη μια πλευρά, τον Χειμώνα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ από τον Άκη Τσοχατζόπουλο και μαζί του «τον Αλή Μπαμπά και τους 40 κλέφτες».
Από την άλλη, τη ΝΔ του Έβερτ, μια παλινόρθωση της ΕΡΕ με ευθείες αναφορές στο Δελφινάριο και την κωμωδία. Ο Κ.Σημίτης μας γλύτωσε και από τα δυο κακά της μοίρας μας.
Η Άνοιξη ήταν απτή. Ένας άνεμος εκσυγχρονισμού παρέσυρε την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα της χώρας. Η Ελλάδα του Κώστα Σημίτη ήταν μια καλύτερη Ελλάδα απ΄αυτήν που παρέλαβε. Μόνο κάτι αθεράπευτα τυφλοί και ψεκασμένοι δεν το κατάλαβαν. Είναι οι ίδιοι που σήμερα ξερνούν εμετικά σχόλια στα κατευόδια του πρώην Πρωθυπουργού.
Όμως η Άνοιξη του Κώστα Σημίτη ήταν και μια Χαμένη Άνοιξη. Από τη δική μας σκοπιά, των «σημιτικών».
Ο πρώην Πρωθυπουργός έχασε μια ιστορική ευκαιρία να στείλει στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας» πολλές παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Ανέχτηκε τη διαφθορά, τη σαπίλα του ΠΑΣΟΚ. Συμβιβάστηκε με τη διαπλοκή. Άφησε στη μέση τις μεταρρυθμίσεις. Διαχειρίσθηκε απρόσεκτα τη διαδοχή του και παρέδωσε το «δαχτυλίδι» σε έναν άνθρωπο με μοναδικά προσόντα ότι έφερε το όνομα του παππού του και το επώνυμο του πατέρα του. Και στη συνέχεια παρέμεινε άπραγος να βλέπει να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια του μια δεύτερη «Ελληνική Τραγωδία».
Τι έχει μεγαλύτερη σημασία, η «Άνοιξη» ή η «Χαμένη Άνοιξη»; Προφανώς και τα δύο. Γιατί η Άνοιξη αποδεικνύει ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει ένα καλύτερο μέλλον. Και η Χαμένη Ανοιξη, για να συμβολίζει τις ευκαιρίες που χάθηκαν.
https://www.ieidiseis.gr/politiki/275158/kostas-simitis-h-anoiksi-kai-i-xameni-anoiksi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου