Κατά κοινή παραδοχή η, με απόφαση του πρωθυπουργού, διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά είναι μία κίνηση η οποία εάν δεν περιοριστεί ως κρίση στα όρια του εσωτερικού της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να επηρεάσει και άλλους χώρους ή και να διαμορφώσει πολιτικές εξελίξεις.
Και τούτο διότι πέραν των αναμενόμενων αναταράξεων στην κυβέρνηση τα όσα είπε ο Μεσσήνιος πολιτικός ανοίγουν μία προφανώς ανέτοιμη ατζέντα συζήτησης για αποφάσεις που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν επρόκειτο να λάβει σε άμεσο χρόνο.
Το πρώτο θέμα που μπαίνει πια ευθέως πάνω στο τραπέζι αφορά την Προεδρία της Δημοκρατίας. Καταθέτοντας την πρότασή του για τον Κώστα Καραμανλή ο πρώην πρωθυπουργός αναγκάζει το Μαξίμου να πάρει θέση για το ζήτημα ακόμη και δια της σιωπής του.
Το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση επεδίωκε να μην γίνεται καμία συζήτηση για το κομβικό αυτό ζήτημα σχολιάζοντας πως είναι προσβλητικό να αναπαράγεται πρόωρα μία κουβέντα για τον επόμενο Πρόεδρο κι ενώ η θητεία της κυρίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου δεν έχει λήξει. Η ονοματολογία όμως δημιουργεί νέα δεδομένα και μπορεί δυνητικά να βάλει πιο ενεργά στο παιχνίδι της συζήτησης και άλλα πολιτικά κόμματα. Ήδη ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν διατυπώσει απόψεις υπέρ μίας προοδευτικής ή αριστερής προσωπικότητας που για μεν την Κουμουνδούρου θα πρέπει να προέρχεται από τον πολιτικό χώρο για δε την Χαριλάου Τρικούπη θα μπορούσε να προέρχεται και από την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Ένα δεύτερο θέμα που συζητείται πλέον ανοιχτά ως σενάριο είναι το εάν ο κ. Μητσοτάκης μπει στον πειρασμό να επιδιώξει με όχημα την αναταραχή που εκτιμάται ότι θα εκδηλωθεί στη Νέα Δημοκρατία να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές αξιοποιώντας μία ρευστή πολιτική συγκυρία.
Με αυτόν τον τρόπο θα προκαλούσε συσπείρωση στο κόμμα του το οποίο παρά τις διαφωνίες και ενστάσεις πολλών γαλάζιων βουλευτών δεν είναι έτοιμο να αποχωριστεί την εξουσία και θα άφηνε τουλάχιστον τον κ. Σαμαρά στο περιθώριο των εξελίξεων. Εκτός εάν ο πρώην πρωθυπουργός αποφάσιζε να κάνει ένα πολιτικό άλμα με την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα κάτι που στο παρελθόν δεν ευδοκίμησε. Σε καμία περίπτωση, λένε όσοι τον γνωρίζουν καλά, ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα επιχειρούσε μία πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, κάτι που θα σήμαινε ακόμη και σε επίπεδο απόπειρας το οριστικό τέλος της πολιτικής του διαδρομής.
Μία αιφνιδιαστική πρωτοβουλία του Μαξίμου για εκλογές θα έβρισκε και το ΠΑΣΟΚ ανέτοιμο να διεκδικήσει με αξιώσεις την εξουσία. Η ανοδική πορεία των δημοσκοπήσεων δεν εγγυάται την απόκτηση της αναγκαίας δυναμικής για την πρωτιά. Συγχρόνως ο κ. Μητσοτάκης θα έβρισκε τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ σε μία χρονική στιγμή κατάρρευσης που απαιτεί χρόνο για την σταθεροποίησή του κι ένα δυνητικό κόμμα Κασσελάκη να μην έχει καν συγκροτηθεί σε πολιτικό σχηματισμό. Ταυτόχρονα όμως μετά και την δεξιά στροφή του ίδιου, όπως αυτή ξεδιπλώθηκε στην πρόσφατη συζήτησή του με τον φιλόσοφο Πασκάλ Μπρυκνέρ μία ξαφνική πρωτοβουλία για κάλπες θα ανέκοπτε και την δυναμική “υπερδεξιών” κομμάτων που εκπροσωπούν ο κ. Βελόπουλος και η κυρία Λατινοπούλου.
Το τρίτο θέμα που ανακύπτει είναι το κατά πόσο ισχυρή θα αισθάνεται μία κυβέρνηση Μητσοτάκη με 156 βουλευτές για να περάσει μεγάλες “μεταρρυθμίσεις” με κορυφαία αυτήν που συνδέεται με την αναθεώρηση του Συντάγματος, εφόσον στο εσωτερικό της ομογενοποιηθεί μία μικρή ομάδα βουλευτών που θα παραμείνει μεν στη ΝΔ, ασκώντας όμως σκληρή κριτική σε κυβερνητικές επιλογές με τις οποίες διαφωνεί.
Επιπλέον, στην υποθετική περίπτωση που ο κ. Σαμαράς σκεφτόταν την ίδρυση νέου κόμματος ενδεχομένως αυτή η ομάδα να επιθυμούσε τη διενέργεια εκλογών το συντομότερο δυνατόν, και με τις ενέργειές της να εξωθούσε τον πρωθυπουργό σε μία επίσπευση της εκλογικής διαδικασίας ούτως ώστε να υπάρξει αξιοποίηση του momentum. Όλα αυτά θα φανεί σε σύντομο χρονικό διάστημα εάν είναι απλώς σενάρια ή θα προχωρήσουν ως πολιτικοί σχεδιασμοί. Το βέβαιο είναι ότι τους επόμενους μήνες ο πολιτικός χρόνος θα είναι και πάλι πυκνός…
https://newpost.gr/eidiseis/samaras-ektos-nd-politikos-polemos-kai-kiniseis-taktikis-proedria-ekloges-kai-politika-senaria-sto-trapezi-toy-maximoy/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου