Γιατί το Μαξίμου βρίσκεται σε «εκλογική ετοιμότητα» - Τα σενάρια που εξετάζονται και η «δεξιά παρένθεση»...!!!

του Αντώνη Αντζολέτου

Μπορεί ο κεντρικός σχεδιασμός του Μαξίμου να τοποθετεί τις εκλογές στη λήξη της κυβερνητικής θητείας τον Σεπτέμβριο του 2019 

και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας από τα Ιωάννινα να απέκλεισε για άλλη μια φορά την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ωστόσο η «επικοινωνιακή καταιγίδα» που έχει στηθεί το τελευταίο διάστημα από το Μαξίμου καταδεικνύει την «εκλογική ετοιμότητα», στην οποία βρίσκεται το επιτελείο στην Ηρώδου Αττικού.
Προετοιμάζονται για την περίπτωση ατυχήματος ή ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του αξιολογούν την κάθε χρονική συγκυρία, ώστε το αποτέλεσμα να είναι το καλύτερο δυνατό;
Πολύ πρόσφατα κυβερνητικά στελέχη που κινούνται σε άλλο μήκος κύματος από το στενό πρωθυπουργικό περιβάλλον, εξηγούσαν στο Newpost.gr, πως με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις «θα μπορούσε σε πρόωρες εκλογές μέσα στο 2018 να παιχτεί ακόμα και η πρωτιά», με την κυβέρνηση να «αρπάζει την ευκαιρία αν βρεθεί στον δρόμο της».

Εκλογές σε έναν χρόνο από τώρα;

Σε μια τέτοια περίπτωση, που θα ήθελε τις κάλπες να στήνονται από  την άνοιξη έως νωρίς το  φθινόπωρο του 2018, το διακύβευμα και το δίλημμα των εκλογών φαίνεται πως είναι έτοιμο. Το τωρινό κυβερνητικό επιτελείο θα καλούσε τους πολίτες να  απαντήσουν στο ερώτημα «αν επιθυμούν ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι η δύναμη, που θα οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια και σχέδιο  έξω από τα μνημόνια παρέχοντας και μια λύση για το χρέος ή οι παλιές δυνάμεις του παρελθόντος, που απέτυχαν και  έβαλαν την Ελλάδα στην επιτροπεία».
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως το σκηνικό που έχει ήδη στηθεί από τον Σεπτέμβριο  τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη ΝΔ θυμίζει προεκλογική περίοδο. Από τα περιφερειακά συνέδρια στα οποία παρευρίσκεται μαζί με τον πρωθυπουργό  το μισό υπουργικό συμβούλιο, βουλευτές και κορυφαία στελέχη και  τα προσυνέδρια της ΝΔ μέχρι και την επιθετική ρητορική των δυο βασικών μονομάχων.

Οι «προεκλογικές παροχές»

Μια σειρά από τοποθετήσεις του Αλέξη Τσίπρα το τελευταίο διάστημα, ο οποίος δίνει συνεχώς την εικόνα εξόδου της  χώρας από την κρίση, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «σκληρά προεκλογικές» με υποσχετικό χαρακτήρα σε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών.
Πολύ πρόσφατα στα Ιωάννινα αγρότες, υδατοκαλλιεργητές και αλιείς είχαν την τιμητική τους λαμβάνοντας ενισχύσεις ύψους άνω των 1,2 δισ. ευρώ. Στα τέλη Αυγούστου σε εκδήλωση για τη «Διοικητική Μεταρρύθμιση» στο προσκήνιο μπήκαν προσλήψεις νέων πτυχιούχων  στο δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ το 2018, ενώ από τη Λάρισα για πρώτη φορά ακούστηκε από τον πρωθυπουργό πως «του χρόνου, τέτοια εποχή, θα έχουμε δημοσιονομικό χώρο να προβούμε στις αναγκαίες μειώσεις στη φορολογία». Η καταπολέμηση της ανεργίας μέσω δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, η έκδοση των νέων συντάξεων που εκκρεμούν για περισσότερο από ένα χρόνο, αλλά και οι διορθώσεις στον ΕΝΦΙΑ με στόχο την ελάφρυνση των χαμηλών στρωμάτων είναι μερικά ακόμα από τα «καλά σενάρια» που θέλουν να προβάλουν στο Μαξίμου τους τελευταίους μήνες.
Οι πιο «προχωρημένοι» θα μπορούσαν να θεωρήσουν πως ακόμα και το γρήγορο λύσιμο των διαφορών με την Εκκλησία, που πέτυχε ο πρωθυπουργός με τη συνάντηση που είχε με τον Αρχιεπίσκοπο, κλείνει ένα επιπλέον «μέτωπο» που δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να έχει ανοιχτό η κυβέρνηση.
Δυο ακόμα βασικά στοιχεία αποτελούν τα καλύτερα επιχειρήματα όσων εκτιμούν πως οι εκλογές νωρίτερα από το προβλεπόμενο θα γλυτώσουν  τον ΣΥΡΙΖΑ από «περιπέτειες».

• Το κοινωνικό μέρισμα το οποίο επιχειρεί να παγιώσει η κυβέρνηση και θα δοθεί και φέτος τα Χριστούγεννα είναι εξαιρετικά αμφίβολο, αν θα μπορεί να καταβληθεί τον Δεκέμβριο του 2018 «δείχνοντας μια ασυνέχεια που μπορεί να στοιχίσει». Τα πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% είναι απαγορευτικά για να μπορέσει για 3η χρονιά να πραγματοποιηθεί η πρωθυπουργική δέσμευση και η «παράδοση» που έρχεται να αντισταθμίσει έως ένα βαθμό τις επιβαρύνσεις των χαμηλά κοινωνικών στρωμάτων των τελευταίων χρόνων.
• Ο κυβερνητικός συνασπισμός θα προλάβει τις επώδυνες μειώσεις που θα δουν στις τσέπες τους τα νοικοκυριά από τις νέες πτώσεις των συντάξεων και του αφορολόγητου, που δεν αποκλείεται να γίνουν ταυτόχρονα από το 2019.

Είναι σαφές πως από τη στιγμή που θα βγει στο προσκήνιο ένας τέτοιος σχεδιασμός απαιτείται  η γρήγορη και επιτυχημένη ολοκλήρωση της  γ΄ αξιολόγησης,  ενώ θα πρέπει να δοθεί η αίσθηση στην κοινωνία πως η χώρα είναι έτοιμη να βγει από την επιτροπεία πολύ πιο νωρίς από τον Αύγουστο του 2017. Ο πρωθυπουργός μόνο τότε θα έχει διαμορφώσει το κατάλληλο έδαφος πάνω στο οποίο θα «πατήσει»  για να πραγματοποιήσει μια πρόωρη  προεκλογική εκστρατεία, αφαιρώντας την ίδια στιγμή την βασική αντιπολιτευτική ατζέντα της  ΝΔ.
Οι υπέρμαχοι όλου αυτού του σκηνικού υποστηρίζουν, πως, από τη στιγμή που υπάρξει και η απαραίτητη συνεννόηση με τους δανειστές,  το περιβάλλον που θα έχει διαμορφωθεί θα μπορεί να δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ την κατάλληλη συσπείρωση, ώστε να τον καθιστά άκρως ανταγωνιστικό απέναντι στη παράταξη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Από το Μαξίμου επιμένουν να τονίζουν τη δημοσκοπική στασιμότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το Newpost.gr  να δημοσιεύει την προηγούμενη εβδομάδα την οπτική των κυβερνητικών  για την αριθμητική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ.

Η «δεξιά παρένθεση»

Όποτε και αν πραγματοποιηθούν τελικά οι εκλογές, κι ας μην ομολογείται από κανένα κυβερνητικό στέλεχος, το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης» με το βλέμμα στραμμένο στις προεδρικές εκλογές στις αρχές του 2020 δεν είναι κάτι που αποκλείεται. Ο παράγοντας «απλή αναλογική» εκτιμάται πως παίζει έναν ξεχωριστό ρόλο, καθώς σε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να οικοδομήσει τις κατάλληλες συμμαχίες προκειμένου να βρεθεί και πάλι στην εξουσία. Το ερώτημα είναι αν θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στη ΝΔ να γευτεί την «καρέκλα της εξουσίας», προκειμένου να αποδομηθεί η πολιτική της ή αν θα ήταν καλύτερο  να οριοθετηθεί η παραμονή της στο Μέγαρο Μαξίμου για περίπου ένα πεντάμηνο που θα έχει μπροστά της, αν οι εκλογές γίνουν κανονικά.
Στον αντίποδα, ένα από τα βασικά «όπλα» της πλευράς που υποστηρίζει την προσφυγή στις κάλπες τον Σεπτέμβριο του 2019 και όχι νωρίτερα  είναι ότι  ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι σε δυο χρόνια από τώρα με διαφορά ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της κρίσης, αλλά και ο μόνος που κατάφερε να ολοκληρώσει τη θητεία του από το 2004 και μετά. Αυτή η επιχειρηματολογία φαίνεται να κερδίζει έδαφος στις συζητήσεις που γίνονται. Και από την μεριά του κυβερνητικού εταίρου, των ΑΝΕΛ, είναι εμφανές πως θέλουν περισσότερο  χρόνο, προκειμένου να προετοιμαστούν για την επόμενη ημέρα.