– η ανακοίνωση της υποψηφιότητας Καμίνη για την προεδρία της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και η, πρώτη μετά από πολύ καιρό, δημόσια παρέμβαση του Κώστα Λαλιώτη.
Οι δύο παρεμβάσεις μπορεί να έχουν μεν απολύτως διαφορετικές αφετηρίες και στοχεύσεις, θέτουν όμως νέα κρίσιμα κομμάτια στο παζλ των εν εξελίξει διεργασιών, και διαγκωνισμών, στον χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς.
Η υποψηφιότητα Καμίνη
Η υποψηφιότητα Καμίνη, παρ’ ότι πιθανολογείτο στο παρασκήνιο, ανακοινώθηκε μάλλον εσπευσμένα στη σκιά.
Και ως προς την πολιτική της ουσία έρχεται να προκαλέσει καραμπόλες σε τουλάχιστον δύο επίπεδα – στο πρώτο σε ό,τι αφορά την τελική λίστα των υποψηφίων για την ηγεσία του νέου (;) κεντροαριστερού φορέα, και στο δεύτερο σε σχέση με τις παράλληλες κινήσεις της Άννας Διαμαντοπούλου και του εκσυγχρονιστικού μπλοκ για τη δημιουργία παράλληλου πολιτικού σχήματος.
Σε ό,τι αφορά την ανάδειξη αρχηγού από τη βάση, η οποία έχει προγραμματιστεί για το φθινόπωρο, η υποψηφιότητα Καμίνη – ανεξαρτήτως της τύχης της οποίας θα έχει ή δεν θα έχει – προκαλεί δεύτερες σκέψεις σε αρκετά στελέχη που μέχρι σήμερα έπαιζαν στο «ταμπλό» των δελφίνων.
Σύμφωνα με γνώστες των τεκταινόμενων στην Χαριλάου Τρικούπη, ο πρώτος στον οποίο δημιουργεί ζήτημα η υποψηφιότητα του νυν δημάρχου Αθήνας είναι ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος ο οποίος δεν έκρυβε την πρόθεσή του να διεκδικήσει την αρχηγία με εκσυγχρονιστική ατζέντα. Νέα δεδομένα έχουν επίσης να αναλύσουν και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος και ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης, καθώς ο Γιώργος Καμίνης τους πρόλαβε, σε επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο, ενώ άγνωστες παραμένουν ακόμη τόσο οι δυνατότητες όσο και οι επιλογές του Γιάννη Ραγκούση.
Η δυσφορία Διαμαντοπούλου
Σε δεύτερο χρόνο, ο Γιώργος Καμίνης φαίνεται να θέτει ισχυρή τρικλοποδιά στην Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία μέσω της «Ώρας Αποφάσεων» προσέβλεπε σε συστράτευση με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη και με την πλευρά του Ευάγγελου Βενιζέλου προκειμένου να προσελκύσει τους «σημιτικούς» ψηφοφόρους σε ένα σχήμα πέραν της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Τόσο εκείνη, ωστόσο, όσο και ο Γιώργος Καμίνης, απευθύνονται στο ίδιο κεντρώο, έως και κεντροδεξιό ακροατήριο, γεγονός που της ανακόπτει δυναμική. Οι πληροφορίες, δε, αναφέρουν ότι η Άννα Διαμαντοπούλου δεν κρύβει την δυσαρέσκειά της για την κίνηση Καμίνη θεωρώντας ότι ουσιαστικά «νομιμοποιεί» και διευρύνει την Δημοκρατική Συμπαράταξη της Φώφης Γεννηματά που η ίδια απέρριψε.
Εν κατακλείδει, δε, στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη θεωρούν ότι η υποψηφιότητα Καμίνη περισσότερο ενισχύει παρά αποδυναμώνει τις προοπτικές ανάδειξης της Φώφης Γεννηματά σε αρχηγό του νέου ενιαίου φορέα καθώς διευρύνει το όλο εγχείρημα της προέδρου του ΠΑΣΟΚ και την εκλογική βάση στην οποία απευθύνεται.
Το μήνυμα Λαλιώτη στην Φώφη
Την ίδια ώρα, ωστόσο, στην ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ κάθε άλλο παρά προσπερνούν και την παρέμβαση Λαλιώτη. Το άρθρο του Κώστα Λαλιώτη - το πρώτο μετά από χρόνια σκόπιμης απουσίας από το πολιτικό προσκήνιο - είχε ως πρώτο στόχο την αποκατάσταση του πολιτικού κεφαλαίου και της πολιτικής παρακαταθήκης του Ανδρέα Παπανδρέου έναντι της κριτικής που ασκείται, πρωτίστως από δεξιά, στην οικονομική του πολιτική και τις ευθύνες που του αποδίδονται για την πορεία προς την χρεοκοπία.
Σε δεύτερη ανάγνωση, ωστόσο, μέσω ακριβώς της υπεράσπισης και της ανάδειξης της πολιτικής του Ανδρέα, η παρέμβαση Λαλιώτη έχει και πολύ καθαρά μηνύματα σε σχέση με τις εν εξελίξει διεργασίες στην ευρύτερη κεντροαριστερά. Και τα μηνύματα αυτά δεν αφορούν τόσο τα πρόσωπα, όσο τις πολιτικές και την ιδεολογική τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στην επόμενη μέρα.
Εν ολίγοις, ο Κώστας Λαλιώτης με εύγλωττο αλλά καθαρό τρόπο έδειξε ότι δεν μπορούν να υπάρχουν γέφυρες συνεννόησης, και πολύ περισσότερο συνεργασίας, με την δεξιά και με την ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη και κατέστησε σαφές ότι η πυξίδα μπορεί να δείχνει μόνον προς την καθαρή κεντροαριστερά, ενδεχομένως και την αριστερά.
Το μήνυμά του αυτό, δε, δεν έχει ως μοναδικό αποδέκτη τον Ευάγγελο Βενιζέλο αλλά, πολύ περισσότερο, την ίδια την Φώφη Γεννηματά η οποία εσχάτως έχει επιλέξει γραμμή σύμπλευσης, έως και πλήρους ταύτισης, με την αντιπολιτευτική τακτική που ακολουθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου