Θανάσης Καρτερός
Κάθισα που λέτε, όπως κι άλλοι από σας φαντάζομαι, και είδα χθες το βίντεο με τη συνέντευξη του Βούτση στην ΕΡΤ. Γούστα είναι αυτά.
M’ αρέσει ο...
ήπιος τρόπος με τον οποίο ο πρόεδρος της Βουλής μπορεί να αναδεικνύει τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Και να «τα χώνει» κατά το κοινώς λεγόμενο, χωρίς επίθετα και φραστικούς τραμπουκισμούς. Όπως επίσης και το γεγονός, που δεν είναι συνηθισμένο στον ΣΥΡΙΖΑ, να πηγαίνει κάπως βαθύτερα στην ουσία των πραγμάτων. Κάτι κερδίζεις ακούγοντας ανθρώπους σαν τον Βούτση, εν ολίγοις, ακόμα και αν δεν συμφωνείς πάντα μαζί τους.
Και δεν εντυπωσιάστηκα, για να σας πω την αλήθεια, όταν είδα την έξαλλη ανακοίνωση της Ν.Δ., στην οποία τον κατηγορεί ότι αμφισβήτησε ακόμα και τη θρησκεία του ελληνικού λαού. Μη σας πω ότι το περίμενα. Υπό την προστασία τους την έχουν εργολαβικά την Ορθοδοξία, ως γνωστόν. Ούτε βρήκα κάτι καινούργιο στην επιστροφή τους στα του Ρουβίκωνα, ή στην αποστροφή τους για «δραματική» υποβάθμιση της Βουλής. Προστάτες του νόμου και της τάξης είναι εδώ και δεκαετίες, τη δουλειά τους κάνουν. Αλλά παραλήρημα ιδεοληψίας; Για τον συνετό πρόεδρο της Βουλής; Από τον Κυριάκο;
Αυτό, μην το περνάτε έτσι. Διότι κάτι τέτοια, καθημερινά, αφρίζοντα, και εμπρηστικά, δείχνουν ότι αυτός ο άνθρωπος αυτός, και οι άνθρωποι αυτού, βρίσκονται σε αμόκ. Και δεν εννοώ μόνο πολιτικά. Άμα παίρνεις μια ήπια συνέντευξη -δείτε το βίντεο, αν δεν το είδατε- και σκυλοβρίζεις τον πρόεδρο της Βουλής, τότε είσαι φίλος του Μεγάλου Ναπολέοντα. Το έχεις στείλει το γράμμα. Και στην ουράνια πτήση σου, θεωρείς λογικό και πολιτικό να μην αφήνεις λίθον επί λίθου. Και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να καταχερίζεις, και τον πρόεδρο της Βουλής. Μη σας πω και τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ. Αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις.
Όποιον λογικό άνθρωπο κι αν ρωτήσεις, θα σου πει ότι η Ν.Δ. δεν κερδίζει έτσι ούτε τους νοικοκυραίους, ούτε τον μεσαίο χώρο, ούτε όσους αναζητούν λίγο οξυγόνο ομαλότητας. Στο βασίλειο του Μητσοτάκη όμως -που κάποτε θα το ανταλλάσσει με ένα άλογο, να μου το θυμηθείτε- η λογική βούλιαξε σε σκοτεινές θάλασσες. Ρεβάνς; Σύμπλεγμα κατωτερότητας; Μανία καταδίωξης; Ποιος Φρίντμαν να μας φωτίσει! Ο Φρόιντ να βάλει το χέρι του...
Κάθισα που λέτε, όπως κι άλλοι από σας φαντάζομαι, και είδα χθες το βίντεο με τη συνέντευξη του Βούτση στην ΕΡΤ. Γούστα είναι αυτά.
M’ αρέσει ο...
ήπιος τρόπος με τον οποίο ο πρόεδρος της Βουλής μπορεί να αναδεικνύει τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Και να «τα χώνει» κατά το κοινώς λεγόμενο, χωρίς επίθετα και φραστικούς τραμπουκισμούς. Όπως επίσης και το γεγονός, που δεν είναι συνηθισμένο στον ΣΥΡΙΖΑ, να πηγαίνει κάπως βαθύτερα στην ουσία των πραγμάτων. Κάτι κερδίζεις ακούγοντας ανθρώπους σαν τον Βούτση, εν ολίγοις, ακόμα και αν δεν συμφωνείς πάντα μαζί τους.
Και δεν εντυπωσιάστηκα, για να σας πω την αλήθεια, όταν είδα την έξαλλη ανακοίνωση της Ν.Δ., στην οποία τον κατηγορεί ότι αμφισβήτησε ακόμα και τη θρησκεία του ελληνικού λαού. Μη σας πω ότι το περίμενα. Υπό την προστασία τους την έχουν εργολαβικά την Ορθοδοξία, ως γνωστόν. Ούτε βρήκα κάτι καινούργιο στην επιστροφή τους στα του Ρουβίκωνα, ή στην αποστροφή τους για «δραματική» υποβάθμιση της Βουλής. Προστάτες του νόμου και της τάξης είναι εδώ και δεκαετίες, τη δουλειά τους κάνουν. Αλλά παραλήρημα ιδεοληψίας; Για τον συνετό πρόεδρο της Βουλής; Από τον Κυριάκο;
Αυτό, μην το περνάτε έτσι. Διότι κάτι τέτοια, καθημερινά, αφρίζοντα, και εμπρηστικά, δείχνουν ότι αυτός ο άνθρωπος αυτός, και οι άνθρωποι αυτού, βρίσκονται σε αμόκ. Και δεν εννοώ μόνο πολιτικά. Άμα παίρνεις μια ήπια συνέντευξη -δείτε το βίντεο, αν δεν το είδατε- και σκυλοβρίζεις τον πρόεδρο της Βουλής, τότε είσαι φίλος του Μεγάλου Ναπολέοντα. Το έχεις στείλει το γράμμα. Και στην ουράνια πτήση σου, θεωρείς λογικό και πολιτικό να μην αφήνεις λίθον επί λίθου. Και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να καταχερίζεις, και τον πρόεδρο της Βουλής. Μη σας πω και τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ. Αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις.
Όποιον λογικό άνθρωπο κι αν ρωτήσεις, θα σου πει ότι η Ν.Δ. δεν κερδίζει έτσι ούτε τους νοικοκυραίους, ούτε τον μεσαίο χώρο, ούτε όσους αναζητούν λίγο οξυγόνο ομαλότητας. Στο βασίλειο του Μητσοτάκη όμως -που κάποτε θα το ανταλλάσσει με ένα άλογο, να μου το θυμηθείτε- η λογική βούλιαξε σε σκοτεινές θάλασσες. Ρεβάνς; Σύμπλεγμα κατωτερότητας; Μανία καταδίωξης; Ποιος Φρίντμαν να μας φωτίσει! Ο Φρόιντ να βάλει το χέρι του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου