Το σενάριο της «διαχειρίσιμης ήττας» στοιχειώνει τον πρωθυπουργό που δεν μπορεί να ανατρέψει την ύφεση – Με άδεια χέρια θα πάει στη ΔΕΘ – Σανίδα σωτηρίας ο επικείμενος ανασχηματισμός
«Ο Αλέξης δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Είναι ανήσυχος
και προβληματισμένος. Είναι απλώς λίγο καλύτερα από την κατάσταση που
βρισκόταν την εποχή του δημοψηφίσματος». Η φράση αυτή ανήκει σε
παράγοντα του Μεγάρου Μαξίμου που εκμυστηρεύεται στο newsbomb.gr την
πραγματική εικόνα που επικρατεί στο πρωθυπουργικό επιτελείο ενόψει ενός
καυτού Σεπτέμβρη, αρχικά, που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την τύχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
«Υπάρχουν τόσα πολλά ανοιχτά μέτωπα», συνεχίζει ο ίδιος
παράγοντας, «και δεν μπορεί να αποφασίσει με ποιον ακριβώς τρόπο θα
πορευθεί για να μείνουμε στην εξουσία. Πραγματικά αυτή η κατάσταση
στοιχειώνει τον ύπνο του...»
Σύμφωνα, λοιπόν, με τις αποκλειστικές πληροφορίες που έχει
στη διάθεσή του το newsbomb.gr, ο Αλέξης Τσίπρας προφανώς δεν επιθυμεί
τις εκλογές καθώς γνωρίζει πως θα είναι δεύτερο κόμμα. Αυτό
όμως που τον απασχολεί έντονα, σε βαθμό μονομανίας, είναι ποια θα είναι η
καλύτερη δυνατή στιγμή που θα του επιτρέψει να έχει ένα διαχειρίσιμο
αποτέλεσμα ήττας και όχι μια ενδεχόμενη εκλογική συντριβή που θα
οδηγούσε και στη δική του έξοδο από το πολιτικό προσκήνιο μετατρέποντάς
τον σε έναν πρώην πρωθυπουργό επιπέδου… Γιώργου Παπανδρέου.
Είναι σαφές, όπως άλλωστε έχει αποδειχθεί από την πρώτη στιγμή, ότι το βασικό μέλημα τόσο του ίδιου του Τσίπρα, όσο και της ηγετικής ομάδας στο Μαξίμου δεν είναι το μέλλον της Ελλάδας, αλλά η προσωπική τους επιβίωση στον πυρήνα της εξουσίας. Και γι’ αυτό είναι έτοιμοι να διαστρέψουν μια ακόμη φορά την πραγματικότητα προκειμένου να πείσουν ένα μέρος της κοινής γνώμης για τις αγνές τους προθέσεις και τις καλύτερες ημέρες που κάποτε θα έρθουν. Σε συνδυασμό φυσικά με τον θυμό που υπάρχει ακόμη σε ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού για τα κόμματα που έφεραν στην Ελλάδα τα μνημόνια, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Τα προβλήματα όμως που έχει προκαλέσει η ανερμάτιστη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δημιουργούν μια εκρηκτική ατμόσφαιρα στην ελληνική κοινωνία την οποία ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πλέον ότι θα εισπράξει στην κάλπη όποτε κι αν αποφασίσει να προκηρύξει εκλογές.
Ο ΕΝΦΙΑ που δεν καταργήθηκε αλλά αντιθέτως αυξήθηκε, οι συντάξεις που σφαγιάζονται, τα κατασχετήρια σε δεκάδες χιλιάδες πολίτες ακόμη και για χρέη λίγων ευρώ αποτελούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που από τον Σεπτέμβριο θα αποτελέσει ουσιαστικά θρυαλλίδα για τη λαϊκή οργή. Όλα αφορούν σε κατηγορηματικές προεκλογικές υποσχέσεις που καταστρατηγήθηκαν με τον πιο ωμό και ανερμάτιστο τρόπο. Κάτι που δεν μπορεί αν κρυφτεί από τους πολίτες παρά την κυβερνητική προπαγάνδα που επιχειρεί να παρουσιάσει το άσπρο μαύρο.
Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει έναν αστάθμητο εξωγενή παράγοντα που απειλεί ανά πάσα στιγμή να πυροδοτήσει μια τεράστια βόμβα που βρίσκεται τοποθετημένη στο Αιγαίο. Πρόκειται για ένα νέο κύμα εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που ανά πάσα στιγμή μπορεί να κατευθυνθεί ως τσουνάμι από τα παράλια της Τουρκίας αρχικά στα νησιά του αρχιπελάγους και στη συνέχεια την ηπειρωτική Ελλάδα.
Ίσως αυτός είναι ένας από τους αστάθμητους παράγοντες που στοιχειώνουν τα όνειρα του πρωθυπουργού και του προκαλούν εφιάλτες. Γνωρίζει πολύ καλά πως η Ελλάδα δεν αντέχει ένα δεύτερο μεταναστευτικό κύμα από την Τουρκία και οι Έλληνες θα βρεθούν στα πρόθυρα της εξέγερσης. Και αυτό τον φοβίζει πραγματικά.
Και δεν είναι μόνον αυτά. Έχει ακόμη τη δεύτερη αξιολόγηση και γνωρίζει πολύ καλά ότι εκεί προς το τέλος του 2016 θα βρεθεί πραγματικά στριμωγμένος για μια ακόμη φορά από τους δανειστές μας οι οποίοι θα του ζητούν επιτακτικά να κλείσει όλα τα καυτά ζητήματα που τους προηγούμενους μήνες είχε σπρώξει κάτω από το... χαλί.
Έχει επίσης και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ στο οποίο όχι μόνο θα πρέπει να επιβληθεί, αυτό μάλλον είναι δεδομένο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχει χάσει σε εκλογές. Το βασικό του σχέδιο είναι να απονευρώσει την εσωκομματική του αντιπολίτευση, το κομμάτι δηλαδή που έχει παραμείνει. Πρόκειται κυρίως για την ομάδα των 53 με ηγετική μορφή τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο που ήδη στέλνει τα δικά της μηνύματα προκειμένου να δοκιμάσει τις αντοχές του Αλέξη Τσίπρα, όπως έκανε στην αρχική πρόταση για εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό.
Και τέλος, όχι χρονικά, αλλά αντικειμενικά υπάρχει η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης όπου θα πρέπει σε τρεις εβδομάδες να κάνει για μια ακόμη φορά πειστικά το άσπρο μαύρο και να υποσχεθεί στον ελληνικό λαό ότι έρχονται καλύτερες ημέρες. Ότι τα δύσκολα πέρασαν, ότι δεν θα υπάρξουν νέοι φόροι, δεν θα κοπούν άλλο μισθοί και συντάξεις, ότι θα έρθουν επενδύσεις και μαζί η ανάπτυξη, ότι οι δανειστές θα μας ρυθμίσουν το χρέος και άλλα τέτοια όνειρα... φθινοπωρινής νύχτας.
Είναι σαφές, όπως άλλωστε έχει αποδειχθεί από την πρώτη στιγμή, ότι το βασικό μέλημα τόσο του ίδιου του Τσίπρα, όσο και της ηγετικής ομάδας στο Μαξίμου δεν είναι το μέλλον της Ελλάδας, αλλά η προσωπική τους επιβίωση στον πυρήνα της εξουσίας. Και γι’ αυτό είναι έτοιμοι να διαστρέψουν μια ακόμη φορά την πραγματικότητα προκειμένου να πείσουν ένα μέρος της κοινής γνώμης για τις αγνές τους προθέσεις και τις καλύτερες ημέρες που κάποτε θα έρθουν. Σε συνδυασμό φυσικά με τον θυμό που υπάρχει ακόμη σε ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού για τα κόμματα που έφεραν στην Ελλάδα τα μνημόνια, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Τα προβλήματα όμως που έχει προκαλέσει η ανερμάτιστη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δημιουργούν μια εκρηκτική ατμόσφαιρα στην ελληνική κοινωνία την οποία ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει πλέον ότι θα εισπράξει στην κάλπη όποτε κι αν αποφασίσει να προκηρύξει εκλογές.
Ο ΕΝΦΙΑ που δεν καταργήθηκε αλλά αντιθέτως αυξήθηκε, οι συντάξεις που σφαγιάζονται, τα κατασχετήρια σε δεκάδες χιλιάδες πολίτες ακόμη και για χρέη λίγων ευρώ αποτελούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που από τον Σεπτέμβριο θα αποτελέσει ουσιαστικά θρυαλλίδα για τη λαϊκή οργή. Όλα αφορούν σε κατηγορηματικές προεκλογικές υποσχέσεις που καταστρατηγήθηκαν με τον πιο ωμό και ανερμάτιστο τρόπο. Κάτι που δεν μπορεί αν κρυφτεί από τους πολίτες παρά την κυβερνητική προπαγάνδα που επιχειρεί να παρουσιάσει το άσπρο μαύρο.
Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει έναν αστάθμητο εξωγενή παράγοντα που απειλεί ανά πάσα στιγμή να πυροδοτήσει μια τεράστια βόμβα που βρίσκεται τοποθετημένη στο Αιγαίο. Πρόκειται για ένα νέο κύμα εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που ανά πάσα στιγμή μπορεί να κατευθυνθεί ως τσουνάμι από τα παράλια της Τουρκίας αρχικά στα νησιά του αρχιπελάγους και στη συνέχεια την ηπειρωτική Ελλάδα.
Ίσως αυτός είναι ένας από τους αστάθμητους παράγοντες που στοιχειώνουν τα όνειρα του πρωθυπουργού και του προκαλούν εφιάλτες. Γνωρίζει πολύ καλά πως η Ελλάδα δεν αντέχει ένα δεύτερο μεταναστευτικό κύμα από την Τουρκία και οι Έλληνες θα βρεθούν στα πρόθυρα της εξέγερσης. Και αυτό τον φοβίζει πραγματικά.
Και δεν είναι μόνον αυτά. Έχει ακόμη τη δεύτερη αξιολόγηση και γνωρίζει πολύ καλά ότι εκεί προς το τέλος του 2016 θα βρεθεί πραγματικά στριμωγμένος για μια ακόμη φορά από τους δανειστές μας οι οποίοι θα του ζητούν επιτακτικά να κλείσει όλα τα καυτά ζητήματα που τους προηγούμενους μήνες είχε σπρώξει κάτω από το... χαλί.
Έχει επίσης και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ στο οποίο όχι μόνο θα πρέπει να επιβληθεί, αυτό μάλλον είναι δεδομένο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχει χάσει σε εκλογές. Το βασικό του σχέδιο είναι να απονευρώσει την εσωκομματική του αντιπολίτευση, το κομμάτι δηλαδή που έχει παραμείνει. Πρόκειται κυρίως για την ομάδα των 53 με ηγετική μορφή τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο που ήδη στέλνει τα δικά της μηνύματα προκειμένου να δοκιμάσει τις αντοχές του Αλέξη Τσίπρα, όπως έκανε στην αρχική πρόταση για εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό.
Και τέλος, όχι χρονικά, αλλά αντικειμενικά υπάρχει η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης όπου θα πρέπει σε τρεις εβδομάδες να κάνει για μια ακόμη φορά πειστικά το άσπρο μαύρο και να υποσχεθεί στον ελληνικό λαό ότι έρχονται καλύτερες ημέρες. Ότι τα δύσκολα πέρασαν, ότι δεν θα υπάρξουν νέοι φόροι, δεν θα κοπούν άλλο μισθοί και συντάξεις, ότι θα έρθουν επενδύσεις και μαζί η ανάπτυξη, ότι οι δανειστές θα μας ρυθμίσουν το χρέος και άλλα τέτοια όνειρα... φθινοπωρινής νύχτας.
Και τι έχει στα χέρια του ο πρωθυπουργός; Ουσιαστικά τίποτε το απτό.
Έχει τον δήθεν πόλεμο κατά της διαπλοκής και των νταβατζήδων με τη διαδικασία για τις τηλεοπτικές άδειες που μένει φυσικά να ολοκληρωθεί ομαλά για να αποδειχθεί κατά πόσον η ενημέρωση στην Ελλάδα θα περάσει σε υγιείς επιχειρηματικές δυνάμεις.
Έχει ακόμη τις γερμανικές αποζημιώσεις που τις χρησιμοποιεί ως αντιβίωση κάθε φορά που ζορίζεται από τις δικές του αστοχίες, όπως στο παρελθόν η υποτιθέμενη διαπραγμάτευση και σήμερα η τραγική κατάσταση της οικονομίας και τα πλασματικά πλεονάσματα που οφείλονται στην άγρια φορολόγηση μισθωτών, συνταξιούχων, επιχειρηματικότητας -όχι φυσικά των εφοπλιστών και του μαύρου χρήματος- καθώς και τη στάση πληρωμών του δημοσίου.
Την αναθεώρηση του Συντάγματος με βάση την οποία θα επιχειρηθεί να αλλάξει η πολιτική ατζέντα της χώρας και να φύγει η συζήτηση από την τραγική οικονομική κατάσταση των πολιτών που θα κληθούν μέσα από λαϊκές διαδικασίας (δημοψηφίσματα κ.λπ.) να ασχοληθούν με υψηλά πολιτικά νοήματα και όχι με την... άδεια τους τσέπη.
Και τέλος έχει τον εκλογικό νόμο που ψήφισε με μοναδικούς συμμάχους τους συνήθεις υπόπτους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου και την Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη που ήδη άρχισε να του κάνει νερά, βλέποντας την επερχόμενη καταστροφή και ρίχνει γέφυρες και προς τη ΝΔ.
Μοναδικός του πολιτικός στόχος είναι να απομονώσει πολιτικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δημιουργώντας του παράλληλα και εσωκομματικό ρήγμα με την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και της δίωξης του Ανδρέα Γεωργίου.
Τέλος, πραγματική του ελπίδα σε επίπεδο προπαγάνδας αποτελεί η επιμήκυνση του χρέους. Αν καταφέρει νέα περίοδο χάριτος και μικρότερα επιτόκια σε συνδυασμό με την αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα προφανώς θα έχει επιτύχει μια ανάσα για την Ελλάδα, αλλά αυτή έτσι κι αλλιώς αφορά στην περίοδο μετά το 2023. Δεν πρόκειται να επηρεάσει στο παραμικρό την οικονομική πραγματικότητα των Ελλήνων για τα επόμενα 7 χρόνια. Αντιθέτως, για να μας δώσουν οι δανειστές αυτή την ανάσα θα ζητήσουν ακόμη περισσότερες μνημονικές προσαρμογές και ακόμη πιο πιστή εφαρμογή των συμφωνιών που ήδη υπάρχουν, αλλά και των νέων που θα προκύψουν, πάντα μέσα από... σκληρή διαπραγμάτευση.
Συμπερασματικά: Ο Αλέξης Τσίπρας τρέμει ο ίδιος τις εκλογές, αλλά δεν αποκλείεται να προβεί στο απονενοημένο αν εκτιμήσει ότι η παράταση του κυβερνητικού βίου προοιωνίζεται εκλογική πανωλεθρία και όχι απλώς διαχειρίσιμη ήττα. Και ποια είναι σύμφωνα με τα όσα συζητούν πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μαξίμου η διαχειρίσιμη ήττα. Ένα ποσοστό πάνω από 25% με την προϋπόθεση η Νέα Δημοκρατία να μην φτάσει σε καμία περίπτωση το 35%. Θεωρούν ότι αυτά τα δεδομένα ο Αλέξης Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα βρίσκεται μέσα στο παιχνίδι του νέου δικομματισμού και θα μπορεί να επιβάλλει τους δικού του όρους, αρχικά για να μην υπάρξουν συνέπειες για την περίοδο της διακυβέρνησής του και στη συνέχεια για να μπορεί να επιβάλλει όρους προκειμένου να κυβερνηθεί ομαλά η χώρα και να μην μπούμε σε μια παρατεταμένη περίοδο ακυβερνησίας.
Ανεξαρτήτως αυτών πάντως, ο Αλέξης Τσίπρας έχει πάντα στο μυαλό του τον ανασχηματισμό. Θα τον κάνει έστω και αν πρόκειται να προχωρήσει στη συνέχεια σε εκλογές, προκειμένου να εκτονώσει ένα μέρος της λαϊκής οργής γύρω από πρόσωπα που έχουν προκαλέσει την κοινή γνώμη. Παράλληλα, θα θελήσει να διεμβολίσει τον χώρο της κεντροαριστεράς αλλά εκεί αντιμετωπίζει ένα ανυπέρβλητο, προς το παρόν τουλάχιστον πρόβλημα: Τους σοβαρότατους ενδοιασμούς ορισμένων προσώπων -πολιτικών και μη- που θα ήθελε στην κυβέρνησή του αλλά έχουν αποστασιοποιηθεί και δεν επιθυμούν πλέον να συνδέσουν το όνομά τους με την ραγδαία αποδιάρθρωση του κυβερνητικού σχήματος.
Έχει τον δήθεν πόλεμο κατά της διαπλοκής και των νταβατζήδων με τη διαδικασία για τις τηλεοπτικές άδειες που μένει φυσικά να ολοκληρωθεί ομαλά για να αποδειχθεί κατά πόσον η ενημέρωση στην Ελλάδα θα περάσει σε υγιείς επιχειρηματικές δυνάμεις.
Έχει ακόμη τις γερμανικές αποζημιώσεις που τις χρησιμοποιεί ως αντιβίωση κάθε φορά που ζορίζεται από τις δικές του αστοχίες, όπως στο παρελθόν η υποτιθέμενη διαπραγμάτευση και σήμερα η τραγική κατάσταση της οικονομίας και τα πλασματικά πλεονάσματα που οφείλονται στην άγρια φορολόγηση μισθωτών, συνταξιούχων, επιχειρηματικότητας -όχι φυσικά των εφοπλιστών και του μαύρου χρήματος- καθώς και τη στάση πληρωμών του δημοσίου.
Την αναθεώρηση του Συντάγματος με βάση την οποία θα επιχειρηθεί να αλλάξει η πολιτική ατζέντα της χώρας και να φύγει η συζήτηση από την τραγική οικονομική κατάσταση των πολιτών που θα κληθούν μέσα από λαϊκές διαδικασίας (δημοψηφίσματα κ.λπ.) να ασχοληθούν με υψηλά πολιτικά νοήματα και όχι με την... άδεια τους τσέπη.
Και τέλος έχει τον εκλογικό νόμο που ψήφισε με μοναδικούς συμμάχους τους συνήθεις υπόπτους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου και την Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη που ήδη άρχισε να του κάνει νερά, βλέποντας την επερχόμενη καταστροφή και ρίχνει γέφυρες και προς τη ΝΔ.
Μοναδικός του πολιτικός στόχος είναι να απομονώσει πολιτικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δημιουργώντας του παράλληλα και εσωκομματικό ρήγμα με την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ και της δίωξης του Ανδρέα Γεωργίου.
Τέλος, πραγματική του ελπίδα σε επίπεδο προπαγάνδας αποτελεί η επιμήκυνση του χρέους. Αν καταφέρει νέα περίοδο χάριτος και μικρότερα επιτόκια σε συνδυασμό με την αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα προφανώς θα έχει επιτύχει μια ανάσα για την Ελλάδα, αλλά αυτή έτσι κι αλλιώς αφορά στην περίοδο μετά το 2023. Δεν πρόκειται να επηρεάσει στο παραμικρό την οικονομική πραγματικότητα των Ελλήνων για τα επόμενα 7 χρόνια. Αντιθέτως, για να μας δώσουν οι δανειστές αυτή την ανάσα θα ζητήσουν ακόμη περισσότερες μνημονικές προσαρμογές και ακόμη πιο πιστή εφαρμογή των συμφωνιών που ήδη υπάρχουν, αλλά και των νέων που θα προκύψουν, πάντα μέσα από... σκληρή διαπραγμάτευση.
Συμπερασματικά: Ο Αλέξης Τσίπρας τρέμει ο ίδιος τις εκλογές, αλλά δεν αποκλείεται να προβεί στο απονενοημένο αν εκτιμήσει ότι η παράταση του κυβερνητικού βίου προοιωνίζεται εκλογική πανωλεθρία και όχι απλώς διαχειρίσιμη ήττα. Και ποια είναι σύμφωνα με τα όσα συζητούν πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μαξίμου η διαχειρίσιμη ήττα. Ένα ποσοστό πάνω από 25% με την προϋπόθεση η Νέα Δημοκρατία να μην φτάσει σε καμία περίπτωση το 35%. Θεωρούν ότι αυτά τα δεδομένα ο Αλέξης Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα βρίσκεται μέσα στο παιχνίδι του νέου δικομματισμού και θα μπορεί να επιβάλλει τους δικού του όρους, αρχικά για να μην υπάρξουν συνέπειες για την περίοδο της διακυβέρνησής του και στη συνέχεια για να μπορεί να επιβάλλει όρους προκειμένου να κυβερνηθεί ομαλά η χώρα και να μην μπούμε σε μια παρατεταμένη περίοδο ακυβερνησίας.
Ανεξαρτήτως αυτών πάντως, ο Αλέξης Τσίπρας έχει πάντα στο μυαλό του τον ανασχηματισμό. Θα τον κάνει έστω και αν πρόκειται να προχωρήσει στη συνέχεια σε εκλογές, προκειμένου να εκτονώσει ένα μέρος της λαϊκής οργής γύρω από πρόσωπα που έχουν προκαλέσει την κοινή γνώμη. Παράλληλα, θα θελήσει να διεμβολίσει τον χώρο της κεντροαριστεράς αλλά εκεί αντιμετωπίζει ένα ανυπέρβλητο, προς το παρόν τουλάχιστον πρόβλημα: Τους σοβαρότατους ενδοιασμούς ορισμένων προσώπων -πολιτικών και μη- που θα ήθελε στην κυβέρνησή του αλλά έχουν αποστασιοποιηθεί και δεν επιθυμούν πλέον να συνδέσουν το όνομά τους με την ραγδαία αποδιάρθρωση του κυβερνητικού σχήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου