Πρωτοφανή συμπεριφορά επιδεικνύει –για μια ακόμη φορά- ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, Λευτέρης Παπαγεωργόπουλος. Σα να μην έφτανε το γεγονός ότι δεν έχει πετύχει να κάνει τίποτα για τις τεράστιες οφειλές που έχει συσσωρεύσει ο οργανισμός του προς όλους τους εμπλεκομένους με το σύστημα Υγείας, τώρα ο κ. Παπαγεωργόπουλος εφαρμόζει τακτική Δούρειου Ιππου για να διασπάσει το αρραγές μέτωπο των φαρμακοποιών, επικαλούμενος ακόμη και αποφάσεις του ΣτΕ προ 33 ετών! Με άλλα λόγια, εκεί που τους χρωστάει πάει να τους πάρει και το βόδι, όπως λέει ο λαός!
Ο κ.Παπαγεωργόπουλος θέτει θέμα «ατομικών συμβάσεων» και «φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ», απειλώντας ουσιαστικά τους φαρμακοποιούς ότι θα τους πετάξει εκτός αγοράς, αν δεν σκύψουν το κεφάλι στις παράλογες απαιτήσεις του οργανισμού που τους χρωστά εκατομμύρια. Και, βέβαια, στο βάθος προλειαίνει την αγορά για την έλευση των τεράστιων πολυεθνικών αλυσίδων φαρμακείων, που θα αλώσουν την αγορά, οδηγώντας νομοτελειακά τον μικρό φαρμακοποιό σε λουκέτο και στην ανεργία ή, στην καλύτερη περίπτωση, να γίνει υπάλληλος των πολυεθνικών για ένα κομμάτι ψωμί.
Και, όπως πάντοτε συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, αφού μονοπωλήσουν την αγορά και απαλλαγούν από το ντόπιο ανταγωνισμό, οι πολυεθνικές θα πιέσουν την κυβέρνηση για αύξηση των περιθωρίων κέρδους τους εις βάρος πάντα του Ελληνα ασθενή. Σα να μην έφτανε αυτό, δεν υπάρχει αμφιβολία στους γνωρίζοντες πώς λειτουργούν οι πολυεθνικές ανά την υφήλιο ότι οι αλυσίδες φαρμακείων –που, πάντοτε, στοχεύουν στο υπερκέρδος- δε θα δώσουν καμία σημασία στις απομακρυσμένες περιοχές της επικράτειας, αλλά μόνο στα «μαγαζιά-γωνίες», αφήνοντας ουσιαστικά χωρίς φάρμακα όλους τους Ελληνες που ζουν εκτός μεγάλων αστικών κέντρων, οι οποίοι θα πρέπει να διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα για να προμηθευτούν τα απαραίτητα για τη ζωή τους.
Πρόκειται για ένα καλοσχεδιασμένο πλάνο –που, όπως φαίνεται, προωθείται με τις ευλογίες του κ. Παπαγεωργόπουλου- το οποίο είχε εξυφάνει το περιβάλλον του Γ. Παπανδρέου, όταν αυτός ήταν πρωθυπουργός.
Κανείς δεν ξεχνά την περίφημη έμπνευση της κυβέρνησης Παπανδρέου για στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, την «πατρίδα» αυτών των πολυεθνικών αλυσίδων φαρμακείων, που έχουν απλώσει κιόλας τα πλοκάμια τους σε κάποιες χώρες ανά την υφήλιο δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα (αν και τα περισσότερα κράτη που σέβονται τους λαούς τους απαγορεύουν ακόμη δια νόμου τη λειτουργία τέτοιου είδους αλυσίδων, αναγνωρίζοντας ότι τα φαρμακεία δεν είναι… fast food!). Μάλιστα, η επέλαση των ισραηλινών αλυσίδων φαρμακείων –παρότι απαγορεύονται από το νόμο- είχε αναγγελθεί μετά βαΐων και κλάδων στο πλαίσιο επίσημης αποστολής στο Τελ Αβίβ!
Ο ρόλος Παπαγεωργόπουλου
Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ Λευτέρης Παπαγεωργόπουλος επιχειρεί -χρησιμοποιώντας δύο συγκεκριμένες αποφάσεις του ανωτάτου δικαστηρίου- να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις που έχουν συνάψει οι φαρμακευτικοί σύλλογοι με τον Οργανισμό και να δώσει την ευχέρεια στο Ταμείο που διοικεί, να ανοίγει φαρμακεία το ίδιο, όπου επιθυμεί.
Και, βέβαια, όταν ο ΕΟΠΥΥ θα αποτύχει να διαχειριστεί την «αλυσίδα» των φαρμακείων που θα έχει δημιουργήσει σε όλη την επικράτεια (πράγμα απολύτως αναμενόμενο, όπως έχει αποτύχει και στη διαχείριση των τεράστιων οφειλών του) και θα μπαίνει μέσα κατά εκατομμύρια ευρώ, θα έρθει –τυχαία…- ως «από μηχανής θεός» μια ισραηλινή πολυεθνική να αγοράσει τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ «σώζοντας» τη χώρα για μια ακόμα φορά, όπως προβλέπουν άνθρωποι που γνωρίζουν καλά την αγορά. Ετσι, οι αλυσίδες φαρμακείων θα μπουν στην Ελλάδα από το παράθυρο και παρά το νομικό πλαίσιο που σήμερα τις απαγορεύει δια ροπάλου, ενδεχομένως με κάποια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου η οποία θα περάσει εν κρυπτώ, κατ’ εντολήν των δανειστών μας…
Συγκεκριμένα, στην πρώτη απόφαση την οποία επικαλείται ο κ. Παπαγεωργόπουλος, η οποία χρονολογείται το 1980 (!), αναφέρεται ότι «σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 3 του Συντάγματος, με το οποίο προστατεύεται η ελευθερία ασκήσεως επαγγέλματος, προστατεύεται και η ελευθερία των φαρμακοποιών να συνάπτουν ατομικές συμβάσεις με το δημόσιο». Και, όπως σημειώνει στη σχετική ανακοίνωση του ο ΕΟΠΥΥ, «συνεπώς, δεν αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα για τους φαρμακοποιούς, η -παρά τις υποδείξεις του οικείου φαρμακευτικού Συλλόγου- σύναψη ατομικών συμβάσεων»!
Τώρα τη θυμήθηκε την απόφαση αυτή ο γνωστός νομικός, 33 χρόνια μετά την έκδοσή της, για να εξυπηρετήσει τις προθέσεις του, που προφανώς δεν είναι άλλες από το να κάμψει το αρραγές μέτωπο των φαρμακοποιών, που τηρούν ευλαβικά τις αποφάσεις των οργάνων τους; Γιατί, αν επιτευχθεί αυτό, ο στόχος της δημιουργίας πολιτών που υποκύπτουν στη δύναμη του ισχυρού κρατικού μηχανισμού θα έχει επιτευχθεί. Τέρμα οι κινητοποιήσεις, τέρμα οι αντιδράσεις, όλα θα δείχνουν όμορφα και αγγελικά πλασμένα. Και, τότε, ποιος κλάδος θα τολμήσει να διεκδικήσει τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής του; Τότε είναι που οι δανειστές θα έχουν κάθε ευχέρεια για άλωση κάθε οικονομικού πόρου της χώρας –ό,τι δηλαδή έχει απομείνει ακόμη– και μάλιστα με τοποθέτηση των Ελλήνων στη θέση του υπηρέτη τους.
Το «σκηνικό» αυτό εμπλουτίζεται με την απόφαση της επιτροπής αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας, υπ’ αριθμ. 514/2012. Πρόκειται για τη δεύτερη απόφαση που επικαλείται ο κ. Παπαγεωργόπουλος και η οποία «αναγνωρίζει την ανάγκη ύπαρξης Φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ για την προάσπιση της Δημόσιας Υγείαςκαι απορρίπτει την αίτηση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου με την οποία ζητήθηκε η αναστολή της εκτέλεσης της κοινής υπουργικής απόφασης (Φ90380/5383/738/10.4.2012, άρθρο 9) και η οποία ορίζει ότι ο ΕΟΠΥΥ μπορεί να ιδρύει δικά του φαρμακεία, από τα οποία θα χορηγούνται, αποκλειστικά στους ασφαλισμένους του, ορισμένες κατηγορίες φαρμάκων».
Η ανακοίνωση του κ. Παπαγεωργόπουλουσυνεχίζει παρατηρώντας ότι η δεύτερη –περσινή– απόφαση, ρητά ορίζει ότι η ίδρυση φαρμακείων του ΕΟΠΥΥδιασφαλίζει την προστασία της υγείας των ασφαλισμένων του Οργανισμού και επιπλέον, «δεδομένων, εξ άλλου, των εξόχως δυσχερών οικονομικών συνθηκών υπό τις οποίες τελεί η χώρα, οι προσβαλλόμενες ρυθμίσεις αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση και ετέρου σκοπού δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος έγκειται στην ανάγκη μειώσεως της φαρμακευτικής δαπάνης που επωμίζονται οι ασφαλιστικοί οργανισμοί και τελικά το κράτος».
Με άλλα λόγια, ο κ. Παπαγεωργόπουλος προετοιμάζει –όπως καταγγέλλουν άνθρωποι της αγοράς- ακριβώς το έδαφος για νέα φαρμακεία, αυτή τη φορά του ΕΟΠΥΥ, σε όλη την επικράτεια, ώστε να πετάξει –ουσιαστικά- εκτός αγοράς τους φαρμακοποιούς και προλειαίνοντας το πεδίο για αλυσίδες φαρμακείων, που -καθώς το Ταμείο δεν θα μπορέσει για πολύ καιρό να διαχειριστεί- θα πουλήσει, έχοντας δημιουργήσει νέα «madeinIsrael» τάξη πραγμάτων.
Καταλήγοντας, μάλιστα, ο γνωστός νομικός σημειώνει πως υποχρέωση και στόχος του ΕΟΠΥΥ είναι «η προάσπιση της Δημόσιας Υγείας και η ανεμπόδιστη εξασφάλιση του θεμελιώδους δικαιώματος των πολιτών στην υγεία που είναι κοινωνικό αγαθό για όλους τους ασφαλισμένους»!
Οργή από τους φαρμακοποιούς
Η επίκληση των δύο αυτών αποφάσεων πυροδότησε την αντίδραση του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής (ΦΣΑ) κ. Κώστα Λουράντου, ο οποίος δήλωσε στο newsbomb.gr: «O ΕΟΠΥΥ είναι ένας αφερέγγυος, ασυνεπής και ημιθανής οργανισμός. Προσπαθεί να επιβιώσει καταργώντας τα συλλογικά όργανα που του φέρνουν δυσκολίες. Να είναι βέβαιος ότι κανείς φαρμακοποιός “έχων σώας τας φρένας” δε θα πάει να υπογράψει ατομική σύμβαση με έναν ημιθανή οργανισμό. Επίσης, θα πρέπει να ξέρει ότι οι φαρμακοποιοί γνωρίζουν πως η κίνηση με την επίκληση των αποφάσεων του ΣτΕ γίνεται επειδή φοβάται μεγάλες αντιδράσεις από τους φαρμακοποιούς, καθώς ο ΕΟΠΥΥ δεν μπορεί να πληρώσει».
Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο κ. Λουράντος η νέα τοποθέτηση του ΕΟΠΥΥ σημαίνει «δεν έχω, δεν πληρώνω και ζητώ θύματα». Όσον αφορά τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, ο πρόεδρος του ΦΣΑ σημείωσε πως αναφέρεται σε ένα καθεστώς που δημιουργήθηκε εν ονόματι του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο όμως δεν υπηρετούν, αφού δεν εφημερεύουν, δεν διανυκτερεύουν, ούτε λειτουργούν όπως τα ιδιωτικά φαρμακεία. Αντίθετα, ταλαιπωρούν τον κόσμο αφού δεν έχουν φάρμακα, ενώ παράλληλα όλοι γνωρίζουμε πως το φάρμακο έπαψε να είναι κοινωνικό αγαθό και αντιμετωπίζεται μόνο ως εμπόρευμα προς αφαίμαξη».
Καταλήγοντας, ο πρόεδρος του ΦΣΑ έκανε λόγο για κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας, διάλυση της κοινωνίας και ένταση της ανθρωπιστικής κρίσης που όλοι βιώνουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου