Τα ευρήματα της Κάπα Research για το 2025 συνθέτουν μια εικόνα βαθιάς κοινωνικής κόπωσης και πολιτικής απονομιμοποίησης, η οποία δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τις επιλογές και τις προτεραιότητες της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Παρά την επικοινωνιακή έμφαση στη «σταθερότητα» και στους μακροοικονομικούς δείκτες, η καθημερινή εμπειρία των πολιτών δείχνει μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα: ακριβή διαβίωση, ανασφάλεια και αίσθηση ότι το πολιτικό σύστημα λειτουργεί αποκομμένο από τις ανάγκες της κοινωνίας.
Η ακρίβεια έχει πλέον ξεκάθαρο πρόσωπο για τα ελληνικά νοικοκυριά και αυτό είναι το ράφι του σούπερ μάρκετ. Το γεγονός ότι το 82% των πολιτών εντοπίζει στα τρόφιμα τη βασικότερη πηγή της ακρίβειας αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση της κυβερνητικής αφήγησης περί «εισαγόμενου πληθωρισμού» και «περιορισμένων περιθωρίων παρέμβασης».
Οι πολίτες δεν πείθονται από τα pass, τα κουπόνια και τις προσωρινές επιδοτήσεις. Αντίθετα, αντιλαμβάνονται ότι η κυβέρνηση απέφυγε συστηματικά να συγκρουστεί με τα ισχυρά καρτέλ της αγοράς τροφίμων, αφήνοντας την αισχροκέρδεια να γίνει μόνιμο χαρακτηριστικό της καθημερινότητας.
Στεγαστική κρίση με κοινωνικό διαχωρισμό
Η έρευνα καταγράφει μια κρίσιμη αντίφαση: η στεγαστική κρίση δεν βιώνεται το ίδιο από όλους. Οι ενοικιαστές ασφυκτιούν από τα υψηλά ενοίκια, ενώ μεγάλο μέρος των ιδιοκτητών αισθάνεται ότι «αποκαθίσταται» η αξία της περιουσίας του. Αυτή η εξέλιξη δεν είναι ουδέτερη. Αντανακλά μια πολιτική που ευνόησε την κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων, την ανεξέλεγκτη τουριστικοποίηση και την απουσία ουσιαστικής στεγαστικής πολιτικής.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επέλεξε να αντιμετωπίσει τη στέγη ως επενδυτικό προϊόν και όχι ως κοινωνικό δικαίωμα, με αποτέλεσμα τη διεύρυνση των ανισοτήτων και τον αποκλεισμό νέων και χαμηλόμισθων από την πρόσβαση σε αξιοπρεπή κατοικία.
Φόβος και ανασφάλεια απέναντι στο AI
Το γεγονός ότι οι μισοί εργαζόμενοι αισθάνονται απειλή από την Τεχνητή Νοημοσύνη αποκαλύπτει ένα ακόμη κενό πολιτικής. Η ψηφιακή μετάβαση προωθήθηκε ως success story, χωρίς όμως ένα συνεκτικό σχέδιο προστασίας της εργασίας, επανακατάρτισης και κοινωνικής θωράκισης.
Η κυβέρνηση μίλησε για «ψηφιακό άλμα», αλλά άφησε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας με το αίσθημα ότι κινδυνεύουν να μείνουν πίσω, τεχνολογικά και επαγγελματικά.
Τράπεζες στο απυρόβλητο
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικό είναι το εύρημα για τις μεγάλες τράπεζες. Οι πολίτες τις αντιλαμβάνονται ως ολιγοπωλιακούς μηχανισμούς που λειτουργούν με ιδιοτέλεια και αδιαφορία για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η κοινωνία ζητά ρητά αυστηρές παρεμβάσεις από την Πολιτεία.
Αυτό συνιστά έμμεση καταδίκη της κυβερνητικής στάσης, η οποία επί χρόνια επέλεξε να προστατεύσει το τραπεζικό σύστημα, αποφεύγοντας ουσιαστικά μέτρα για τη μείωση των επιτοκίων, των προμηθειών και τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας.
Ενέργεια και γεωπολιτική χωρίς κοινωνικό αντίκρισμα
Παρότι οι πολίτες βλέπουν την ενέργεια ως μοχλό ανάπτυξης και εθνικής θωράκισης και στηρίζουν τη συνεργασία με τις ΗΠΑ, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι το ενεργειακό κόστος παραμένει δυσβάσταχτο.
Η γεωπολιτική στρατηγική δεν μεταφράστηκε σε φθηνότερο ρεύμα και ουσιαστική ανακούφιση για τα νοικοκυριά, γεγονός που εντείνει την αίσθηση ότι οι μεγάλες επιλογές γίνονται χωρίς κοινωνικό ισοζύγιο.
Βαθαίνει το ρήγμα με το πολιτικό σύστημα
Το πιο βασικό εύρημα είναι η βαθιά απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Οι πολίτες εμφανίζονται ως οι αυστηρότεροι κριτές, απαιτώντας μεγάλες τομές και ανατροπές. Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου αναδεικνύεται ως κυρίαρχο αίτημα, με τη δικαιοσύνη να ακολουθεί και τη ριζοσπαστική αμφισβήτηση του συστήματος να αποκτά δυναμική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου