«Δεν είναι πια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι κυβέρνηση Μητσοτάκη»: Αυτή είναι η κατακλείδα στο άρθρο του Αντώνη Σαμαρά στα «Νέα Σαββατοκύριακο» της προηγούμενης εβδομάδας.
Ο πρώην πρωθυπουργός, παρά τη διαγραφή του από το κυβερνών κόμμα τον περασμένο Νοέμβριο, φαίνεται να απασχολεί ακόμα τον πολιτικό κόσμο μέσα από τις παρεμβάσεις του ενώ, όπως διαβάσαμε και στη στήλη X-ray του ethnos.gr, η «μητσοτακική» πτέρυγα ήδη ανησυχεί, εν μέσω σεναριολογίας για την ίδρυση του δικού του κόμματος, το οποίο στόχο θα έχει να ενώσει τον «πολυδιασπασμένο πατριωτικό χώρο».
Το εάν τα σενάρια θα γίνουν πραγματικότητα μένει να αποδειχθεί, ωστόσο αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σαμαράς βάλλει κατά στελεχών του -μέχρι πρότινος- πολιτικού του χώρου, ενώ η «κόντρα» του με την οικογένεια Μητσοτάκη καλά κρατεί από το 1993. Το εάν ο «πατριωτικός χώρος» θα τον ακολουθούσε σε μία τέτοια κίνηση είναι ζητούμενο. Ό,τι κι αν αποφασίσει να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς, πάντως, πτυχές του πολιτικού αποτυπώματός του «φωτίζονται» από τις κατά καιρούς (εμπρηστικές) δηλώσεις και θέσεις του.
Από το Παλαιό Ψυχικό στη Βοστώνη
Γεννημένος στην Αθήνα το 1951, ο Αντώνης Σαμαράς προέρχεται από γνωστή, μεγαλοαστική οικογένεια με ισχυρές πολιτικές και κοινωνικές διασυνδέσεις. Όπως σχεδόν όλοι οι έλληνες πρωθυπουργοί, τελείωσε το Κολλέγιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Amherst College των ΗΠΑ, όπου συγκατοικούσε για ένα διάστημα με τον πρώην συμμαθητή και μετέπειτα πολιτικό του αντίπαλο, Γιώργο Παπανδρέου. Έκανε το μεταπτυχιακό στου στο Χάρβαρντ. Από τα φοιτητικά του χρόνια ήδη διατηρούσε σχέσεις με τις συντηρητικές φοιτητικές οργανώσεις.
Ξεκίνησε την πολιτική του διαδρομή στη Νέα Δημοκρατία υπό την καθοδήγηση του Ευάγγελου Αβέρωφ, ο οποίος του έδωσε τις πρώτες ευκαιρίες στο κόμμα. Ο πολιτικός μέντοράς του ενέπνευσε και τις παραδοσιακές, δεξιές αρχές του αφού, από τα πρώτα χρόνια της πολιτικές καριέρας του, διακρίθηκε για το σκληρό, «πατριωτικό» του λεξιλόγιο και τις κάθετες -σε βαθμό μισαλλοδοξίας- απόψεις του στα εθνικά ζητήματα. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία το 1977, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του '80 έγινε υπουργός οικονομικών και αργότερα εξωτερικών, στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Κάπου εκεί ξεκινάει και η παροιμιώδης «βεντέτα» του με την οικογένεια.
«Με απέπεμψαν επειδή δεν υπέκυψα στην εθνική μειοδοσία»
Το 1992, ως υπουργός εξωτερικών, ο Σαμαράς προκαλεί πολιτικό σεισμό με τη σκληρή του γραμμή στο μακεδονικό ζήτημα. Ο ίδιος κατηγόρησε τον πρώην πρωθυπουργό για εθνική υποχωρητικότητα. «Τα έκανε μούσκεμα! Δεν φταίει αυτός, φταίω εγώ που έστειλα έναν άπειρο άνθρωπο!», δήλωνε τότε ο Μητσοτάκης, ο οποίος απέπεμψε τον υπουργό του. «Δεν παραιτήθηκα. Με απέπεμψαν επειδή δεν υπέκυψα στην εθνική μειοδοσία», απαντά ο ίδιος και προχωρά στην ίδρυση της Πολιτικής Άνοιξης, το 1993 ρίχνοντας, ουσιαστικά, την κυβέρνηση. «Εγώ έριξα τον Ανδρέα, εγώ έριξα τον Μητσοτάκη», φέρεται να είπε ο ίδιος σε στενούς συνεργάτες του ενώ, έκτοτε, οι αιχμές -με κάθε αφορμή- εξαπολύονται εκατέρωθεν ενώ, ακόμα και σήμερα, σε κάποιες «τάσεις» της ΝΔ αναφέρεται με το προσωνύμιο «ο αποστάτης».
Η επιστροφή του «αποστάτη»
Ο κύκλος της Πολιτικής Άνοιξης κλείνει σύντομα αφού, από τις εκλογές του 1996, το κόμμα δεν καταφέρνει να εξασφαλίσει ποσοστό που θα του επέτρεπε την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Ο ίδιος ο Σαμαράς, παρά την πολιτική του περιθωριοποίηση, διαμηνύει ότι, «δεν επιστρέφω στη Νέα Δημοκρατία, ακόμα κι αν μου προσφέρουν την αρχηγία!». Ωστόσο δε φαίνεται να ακολουθεί το «αμ' έπος αμ' έργον» αφού, το 2004 επιστρέφει, υπό την Κώστα Καραμανλή. Μετά την εκλογική ήττα του κόμματος, το 2009, ανακοινώνει την υποψηφιότητά του για την αρχηγία. Στις εσωκομματικές εκλογές κερδίζει την Ντόρα Μπακογιάννη προκαλώντας νέους «τριγμούς» στη μπλε πολυκατοικία. «Δεν θέλω να ζω σε μια Ελλάδα χωρίς ελπίδα και χωρίς εθνική αξιοπρέπεια», δήλωνε την ημέρα της εκλογής του. Μετέπειτα, η Ντόρα Μπακογιάννη θα διαγραφεί από τη ΝΔ, και θα ιδρύσει τη «Δημοκρατική Συμμαχία», χωρίς απήχηση. Μέσα στη Νέα Δημοκρατία, το «σαμαρικό μπλοκ» ενισχύεται, με εσωκομματικά πυρά να εξαπολύονται συστηματικά κατά των «μητσοτακικών» για «κοσμοπολιτισμό» και «υποχωρητικότητα».
Στροφή δεξιότερα
Σε μία από τις πιο κρίσιμες περιόδους της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας, το 2012, αναλαμβάνει την πρωθυπουργία. Επαναφέρει τη σκληρή εθνικιστική και αυστηρά αντιμεταναστευτική ρητορική, ενώ η κυβέρνησή του συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου και τη ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, εν μέσω μνημονιακής κρίσης. Τοποθετεί σε κυβερνητικές θέσεις στελέχη προερχόμενα από το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, όπως ο Μάκης Βορίδης και ο Άδωνις Γεωργιάδης ενώ χρησιμοποιεί έννοιες όπως «λαθρομετανάστες», «άβατο των Εξαρχείων» και «εσωτερικοί εχθροί». Χρησιμοποιεί τον φόβο της Χρυσής Αυγής για να εδραιώσει δεξιά αντανακλαστικά στον παραδοσιακό κορμό της ΝΔ. «Δεν θα αφήσουμε τη χώρα να γίνει ξέφραγο αμπέλι. Η Ελλάδα είναι των Ελλήνων», λέει. Ο Αντώνης Σαμαράς για την περίοδο της πρωθυπουργικής θητείας του κατηγορήθηκε ακόμα για απόπειρα ελέγχου της δικαιοσύνης, κυρίως με αφορμή την υπόθεση Novartis και τις καταγγελίες Παπαγγελόπουλου για «παραδικαστικά κυκλώματα». Ο ίδιος διαψεύδει κάθε εμπλοκή. Το 2014, κάνει λόγο για ελληνικό «success story», προκαλώντας χλεύη από μεγάλο μέρος της δοκιμαζόμενης από τις μνημονιακές πολιτικές ελληνικής κοινωνίας.
Νέος γύρος ψυχρού πολέμου
Μετά την ήττα του από τον ΣΥΡΙΖΑ στο δημοψήφισμα του 2015, αποσύρεται σταδιακά από την ενεργό πολιτική, διατηρώντας όμως παρεμβατικό ρόλο. Το 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης γίνεται πρωθυπουργός και ο Αντώνης Σαμαράς δε φαίνεται διατεθειμένος να αφήσει πίσω τη βεντέτα του με την οικογένεια αλλά και τις ακραίες καταβολές του, μη κρύβοντας τη δυσαρέκειά του για κυβερνητικές επιλογές. Αντιτάσσεται δημόσια στη Συμφωνία των Πρεσπών ενώ κατηγορεί την κυβέρνηση για «εθνομηδενισμό» και «συμβιβασμό με τα κέντρα των Βρυξελλών». Δηλώνει ανοιχτά την αντίθεσή του με το «άνοιγμα προς το Κέντρο». «Η Ελλάδα δεν κυβερνιέται από λέσχες σκέψης και υπερεθνικά κέντρα», δηλώνει και ο Τύπος κάνει λόγο για «διπλή ηγεσία» εντός της ΝΔ. Το 2021 ακούγονται οι πρώτες φήμες για ίδρυση νέου κόμματος, οι οποίες τελικά δεν ευοδώθηκαν. Υιοθετεί ιδιαίτερα σκληρή ρητορική σε θέματα όπως το μεταναστευτικό, η συμφωνία των Πρεσπών και τα LGBTQ+ δικαιώματα, προκαλώντας ενόχληση ακόμα και εντός της ΝΔ.
«Σχέδια εκφυλισμού του έθνους»
Έχει επανειλημμένα εκφράσει την αντίθεσή του σε θέματα όπως η ισότητα των φύλων, τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ , και η πολυπολιτισμικότητα. Σε ομιλία του το 2018, σε εκδήλωση με ακροδεξιό χαρακτήρα, δήλωσε πως, «η Ελλάδα δεν θα γίνει πολυπολιτισμική χώρα. Δεν θα αφήσουμε να αλλοιωθεί η ταυτότητά μας από ξένα ιδεολογήματα και προοδευτικές μόδες». Αυτή η φράση έγινε σύνθημα ανάμεσα στους υποστηρικτές του και ταυτόχρονα αντικείμενο έντονης κριτικής από τα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς του αντιπάλους. Επιπλέον, δεν διστάζει να στοχοποιήσει την «πολιτική ορθότητα» και την «υπερευαισθησία» που, όπως υποστήριξε, «διασπούν και διχάζουν την κοινωνία». Σε εκδήλωση το 2021, χαρακτήρισε τις προσπάθειες για κοινωνική ισότητα «επικίνδυνες ιδεολογίες που σπρώχνουν τη χώρα στην αυτοκαταστροφή». Σε εκδήλωση για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, το 2021, υποστηρίζει ότι, «η Αριστερά είναι το απόλυτο κακό» ενώ διαρροές στον Τύπο τον θέλουν να αναφέρεται σε «σχέδια εκφυλισμού του έθνους μέσω της πολιτιστικής ατζέντας των προοδευτικών», κατά τη διάρκεια εσωκομματικών συζητήσεων. Οι τοποθετήσεις του συχνά προκαλούν ενόχληση ακόμη και στο εσωτερικό της ΝΔ, εντείνοντας τις τριβές με το «Καραμανλικό» και το «Μητσοτακικό» μπλοκ.
«Έθεσε εαυτόν εκτός κόμματος»
Τον Νοέμβριο του 2024, γράφεται το τελευταίο (πιο πρόσφατο) επεισόδιο στη βεντέτα με την οικογένεια Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός διαγράφει τον Αντώνη Σαμαρά από το κυβερνών κόμμα μετά από χρόνια δημόσιας αμφισβήτησης των πολιτικών του. Η ηγεσία θεωρεί ότι η δημόσια στάση του Σαμαρά παραβιάζει την κομματική πειθαρχία και ενισχύει το διχαστικό κλίμα. Τον περασμένο Νοέμβριο, στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε, ο πρώην πρωθυπουργός ζήτησε την απομάκρυνση του Γιώργου Γεραπετρίτη από το ΥΠΕΞ, ενώ έκανε λόγο για «χαριεντίσματα» Μητσοτάκη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον Έντι Ράμα. «Έθεσε εαυτόν εκτός κόμματος», θα πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ενώ η διαγραφή Σαμαρά, για δεύτερη φορά μετά το 1993, επικυρώνεται μερικά 24ωρα αργότερα, κατά τη συνεδρίαση της εκτελεστικής γραμματείας Γραμματείας του κόμματος, με αναφορές σε «εσωτερική υπονόμευση» και «παραβίαση των αρχών της παράταξης».
https://www.ethnos.gr/history/article/367117/apothnpolitikhanoixhstodexiperithoriopoiosfobataitonantonhsamara
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου