Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2024

Αντίο μαέστρο» / Η Φίνος Φιλμ αποχαιρετά τον Μίμη Πλέσσα...!!!

Tvxs Newsroom 

Η Φίνος Φιλμ αποχαιρέτησε τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη, Μίμη Πλέσσα ο οποίος πέθανε σε ηλικία 100 ετών με τον μοναδικό της τρόπο.

Το αφιερωματικό βίντεο περιλαμβάνει σκηνές από τις ταινίες στις οποίες ο Μίμης Πλέσσας είχε γράψει την μουσική και άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό σινεμά.

Αναλυτικά η ανάρτηση της Φίνος Φιλμ

«Μίμης Πλέσσας. Ένα όνομα, μια ιστορία, ένας μύθος της μουσικής με δεκάδες διακρίσεις και τιμές που λίγοι έχουν καταφέρει. Συνθέσεις που μεγάλωσαν γενιές και γενιές, που μας συντρόφευσαν σε χαρές και λύπες, που μας ταξίδεψαν σε θρυλικά κινηματογραφικά μιούζικαλ, που μας ξεσήκωσαν, μας ενέπνευσαν, μας συγκίνησαν και μας ωρίμασαν.

Το 1965 έγραψε σε προσωπική επιστολή προς τον Φίνο: “Ευτυχώς ο πλούτος δεν μετριέται μονάχα από το περιεχόμενο της τσέπης αλλά και της καρδιάς κι εκεί νομίζω πως είμαι κροίσος». Ο μελωδικός μας μαέστρος, συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής κοντά μας και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα παραμείνει “αιώνιος”.

Τον αποχαιρετούμε με ένα σύντομο αφιέρωμα στις θρυλικές ταινίες που υπέγραψε την μουσική τους αλλά και στην σπουδαία μουσική σύνθεση που έγραψε για την ταινία “Οι Σφαίρες Δεν Γυρίζουν Πίσω” (1967), κατακτώντας το Βραβείο Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Αντίο μαέστρο..»

Ο σπουδαίος Έλληνας συνθέτης και πιανίστας, Μίμης Πλέσσας, πέθανε λίγες μέρες πριν συμπληρώσει 100 χρόνια ζωής.

Την είδηση έκανε γνωστή τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα με ανάρτησή της σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης η σύζυγός του Λουκίλα Καρρέρ.

Όπως τόνισε αποχαιρετώντας τον: «Κι εσύ δεν θα ’σαι πλάι μου, αστέρι της ζωής μου». «Θα είσαι πάντα μέσα μου και θα με προστατεύεις», πρόσθεσε. «Το κοινό ταξίδι ζωής έφτασε στο τέλος του μέχρι να ανταμώσουμε. Ευγνώμων για όλα, σε ευχαριστώ για όλα, σε λατρεύω για πάντα», συμπλήρωσε.

Η ανάρτησή της

«Και ξαφνικά “Έπεσε βαθιά σιωπή…”…..”Κι εσύ δεν θα’ σαι πλάι μου Αστέρι της Ζωής μου……” ….θα είσαι πάντα μέσα μου και θα με προστατεύεις από εκεί ψηλά…..μέχρι να ανταμώσουμε και πάλι Ψυχή μου. “Πέρασαν τόσα καλοκαίρια… βρεξαν τη στράτα μας φωτιές” σε αυτό το κοινό ταξίδι ΖΩΗΣ που έφτασε στο τέλος του μέχρι να ανταμώσουμε και να το ξανακάνουμε…. Ευγνώμων για όλα…. Σε ευχαριστώ για όλα…. Σε λατρεύω για πάντα…..Γιατί η Αγάπη δεν έχει ημερομηνία λήξης. Καλό ταξίδι Ψυχή μου …..Καλή μας Αντάμωση».

Μίμης Πλέσσας: Η ζωή και το έργο του

Ο Μίμης (Δημήτριος) Πλέσσας γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1924..

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήγε στις ΗΠΑ για συνέχιση των σπουδών του.

Σε μικρή ηλικία έγινε ο πρώτος σολίστ πιάνου στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας. Το 1952, σε ηλικία 28 ετών, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα και την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Το 1952 άρχισε την ενασχόληση του με τη σύνθεση και από το 1956 ως μαέστρος και συνθέτης.

Η καλλιτεχνική και συνθετική του δραστηριότητα κάλυπτε όλους τους τομείς της μουσικής, στο θέατρο, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Συνεργάστηκε με πληθώρα κορυφαίων τραγουδιστών, πολλούς από τους οποίους ανέδειξε με τα τραγούδια του.

Ασχολήθηκε επίσης με τη σύνθεση μουσικής για ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, έχοντας στο ενεργητικό του 104 ταινίες και 70 παραστάσεις. Έγραψε επίσης τη μουσική και τα τραγούδια για την τηλεοπτική σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης».


Κατά τη διάρκεια της καριέρας του διηύθυνε πολλές από τις μεγαλύτερες ορχήστρες στον κόσμο, σε έργα του και διακρίθηκε αφενός για τη θεατρική του προσφορά στο Παρίσι το 1958 και για την κινηματογραφική του στο Εδιμβούργο και τις ΗΠΑ το 1964 και 1965 αντίστοιχα. Αυτών ακολούθησαν πάμπολλες διακρίσεις ελληνικές και ξένες.

 Ο Μίμης Πλέσσας έχει τιμηθεί τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Συνολικά έχει λάβει έξι διακρίσεις στην Ελλάδα (Αθήνα και Θεσσαλονίκη 1959, 1963, 1964 και 1967) και επτά διεθνείς διακρίσεις (Βαρκελώνη το 1960, Βαρσοβία το 1962, Βέλγιο το 1963, Ιταλία (Άλτο Μόντε) 1964, ΗΠΑ το 1965, Παρίσι το 1968 και Τόκιο το 1970). Έχει λάβει, επίσης, τόσο χρυσούς όσο και πλατινένιους δίσκους.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου