Η Διαμαντοπούλου τα έχασε όλα με ένα– μαζί και το μπαλαμούτι ότι με αυτήν θα ξανακυβερνήσει οσονούπω το ΠΑΣΟΚ – που είχε να τη δει 12 χρόνια! – και οδηγήθηκε στο… «Γηροκομείο» του Ψινάκη – Το δίλημμα της 6ης Οκτωβρίου τώρα είναι: στασιμότητα με τον Ανδρουλάκη ή φυγή εμπρός με τον άξονα Γερουλάνος- Κατρίνης;
Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Δυο ναυάγια είχε το πρόσφατο debate των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ- που κάποιοι προσπαθούν να αναδείξουν ως «υπόδειγμα» πολιτικής αντιπαράθεσης, ενώ δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ανιαρή σύναξη γενικών γραμματέων υπουργείων…
Ο Χάρης Δούκας πέρασε κάτω από τον πήχη του και αφού τον έκανε χαλκομανία ο Ανδρουλάκης -σε στυλ: «κόψε κάτι, ρε μεγάλε» – βρήκε απλώς «απρέπεια» να του λένε ότι δεν μπορεί να συγκρίνεται με τον Μπραντ, τον Μιτεράν ή τον Ερντογάν.
Τώρα έχει μανία καταδίωξης από τους Ανδρουλακικούς και καταγγέλλει «δολοφονία χαρακτήρα». Δεν χρειάζεται να τον δολοφονήσει κανείς -αυτοκτόνησε μόνος του.
Για την Άννα Διαμαντοπούλου ήταν χειρότερα. Η περσόνα που σχεδιάσε να αναδείξει καταβυθίσθηκε με δυο ερωτήσεις από τον Γερουλάνο και τον Κατρίνη. Σε βαθμό που μιλούσε σε τρίτο πρόσωπο: «Αν ρωτήσεις τον κόσμο θα σου πουν ότι η Διαμαντοπούλου είναι ΠΑΣΟΚ».
Όταν τέλειωσε η εκπομπή είχε τελειώσει και η ίδια. Αλλά για να συνεχιστεί η αποστολή της πύκνωσε τις παρουσίες της στα ΜΜΕ, όπου συνεχίζει το μπαλαμούτι για την «εμπειρία » της και την ικανότητά της να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στην… κυβέρνηση, μόλις στηθούν οι εθνικές κάλπες.
Οι πολιτικοί παρατηρητές απορούν: δουλεύει τον εαυτό της ή τους άλλους; Το 2012 δεν μπόρεσε να βγει ούτε βουλευτής, το 2024 -μετά την απόδρασή της και το πολυετές φλερτ με τον Μητσοτάκη – γιατί νομίζει ότι μπορεί να βγει πρόεδρος τους ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός;
Τόσο πολύ κατώτερους θεωρεί τους άλλους υποψηφίους ή τόσο χάπατα τους οπαδούς του;
Προβεβλημένος αρθρογράφος, για να την νομιμοποιήσει ως υποψήφια, έφερε ως παράδειγμα τον Γ. Παπανδρέου-που την είχε κοπανήσει από το ΠΑΣΟΚ και μετά ήθελε να το ξαναπάρει. Σωστή η σύγκριση: στο ίδιο περιθώριο βρίσκονται…
Πλέον, κυρίως κάποια ΜΜΕ της Δεξιάς, την παίρνουν η μετρητοίς. Την εμψυχώνουν για να λέει- σε όσους είχε γυρίσει την πλάτη, και πάλευαν δέκα χρόνια , να διασώσουν το ΠΑΣΟΚ που διεκδικεί η ίδια τώρα: «Σύντροφοι, προσοχή μην κολλήσουμε ΣΥΡΙΖΑ».
Αν κολλήσουν Μητσοτάκη, δεν πειράζει. Ή αν βγάζουν φωτογραφίες αγκαλιά με τον Άδωνι. Αλλά όλα τα λεφτά είναι στο «σύντροφοι». Κάποιος στο Διαδίκτυο της απάντησε: «Μιλάτε και στη ΝΔ έτσι;».
Η πρώην «μικρή Άννα από την Κοζάνη»
Και επειδή όταν σε πάρει η κατηφόρα δεν σταματάς, έφτασε και στον καναπέ του «συντρόφου» Ηλία Ψινάκη -με τ’ όνομα- για τον οποίο μάθαμε ότι είναι…φίλος της. Έχει άραγε πολλούς φίλους ακόμη σαν αυτόν, σαν κάτι παραγωγούς του Σκάι και τον Τζήμερο;
Πάντως η μισή ντροπή δική της, η άλλη μισή του Κυριάκου. Αφού πήγε στην Τατιάνα, γιατί να μην πάει και αυτή στον Ψινάκη -που με τις φοβερές ατάκες «τι τραβάμε και μείς οι χορεύτριες» βγήκε μέχρι και δήμαρχος. Άντε με το καλό και στον Μπέο.
Στην ποιοτική εκπομπή «Γηροκομείο» επανέλαβε ότι «μπήκε στην πολιτική στα 18». Όχι ακριβώς, αλλά πολλοί το έκαναν εκείνα τα χρόνια. Η ίδια όμως από τα 25 άρχισε να πληρώνεται και να ζει από την πολιτική -με απανωτούς διορισμούς.
Από 1986 μέχρι το 2012 που την αποστράτευσαν οι ψηφοφόροι, απόλαυσε… οκτώ διορισμούς : Νομάρχης, γενική γραμματέας Κατάρτισης και αργότερα Νέας Γενιάς, πρόεδρος του ΕΟΜΜΕΧ, γενική γραμματέας Βιομηχανίας, δυο φορές υπουργός, βουλευτίνα Επικρατείας.- συν κά;τι επιπλέον από την οικογένεια.
Η ίδια το ονομάζει «υπηρέτησα τη χώρα μου από διάφορες θέσεις». Σαν να την έβαζαν με το ζόρι…
Για κορόιδα ψάχνει; Υπηρετούσε απλώς- με κατ’ απονομήν ρόλους- τις φιλοδοξίες και τα συμφέροντα της, καθώς μόνο τρεις φορές υπήρξε εκλεγόμενη, ως βουλευτής.
Αυτό το θεωρεί κοινοβουλευτική «εμπειρία», ώστε να μην χρειάζεται καν να είναι τώρα βουλευτής, για να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Χωρίς καν να μας λέει ποιος θα είναι…αντ’ αυτής τη Βουλή. Μετά την προβοκάτσια, που έκανε με τον Γερουλάνο -να μην εκλεγεί, για να γίνει… υπάλληλός της -και της βγήκε ξινή.
Η πρώην «μικρή Άννα από την Κοζάνη», μεγαλώνοντας, πάντα διοριζόταν σε κάποιο αξίωμα ως «ΠΑΣΟΚ»- ότι και αν άλλαζε στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Το 2014 δεν ήθελε ούτε να το ακούει , το 2017 απέτυχε να στήσει δικό της κόμμα εναντίον του και μετά προσευχόταν για την αυτοδυναμία Μητσοτάκη.
Αλλά «ήταν πάντα ΠΑΣΟΚ». Μόνο που ως πρόεδρος του η Φώφη Γεννηματά δεν το ήξερε και έλεγε: «Το πανελλήνιο γνωρίζει ότι έχει αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ από το 2013».
Η αυτοπαρουσίαση της υποψήφιας για το κόμμα που έχει εγκαταλείψει είναι ένα τεχνητό βαλκάνιο success story με βερμπαλιστικές αυτό-αναγνωρίσεις και αποκρύψεις της διαδρομής της.
Περιέργως πάντως, το μόνο που δεν αναφέρει είναι ότι το 2008 είχε καταφέρει να κληθεί στη διαβόητη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ. Δεν το θεωρεί επιτυχία της ή υπάρχει άλλος λόγος και φοβάται μήπως ερωτηθεί;
Ο Παύλος Γερουλάνος και ο Μιχάλης Κατρίνης
Κατά τα λοιπά το debate υπήρξε πράγματι διαφωτιστικό και χρήσιμο για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τους πολίτες που παρακολουθούνε την πορεία του.
Ο Δούκας «είχε κερδίσει κάτι λεφτά στη ρουλέτα και τα χάνει στο μπαρμπούτι», κατά τη διατύπωση πολιτικού παράγοντα. Η Διαμαντοπούλου πήγε να τους πουλήσει «ανωτερότητα» και την έβγαλαν στο περιθώριο, αναδεικνύοντας ότι είναι ξεπερασμένη και δήθεν.
Από τους υπολοίπους ο Ανδρουλάκης, που δεν πήγε και άσχημα στο debate , εφόσον παραμείνει τελικά, το ΠΑΣΟΚ δεν θα κερδίσει τίποτε περισσότερο, αλλά θα διατηρήσει όσα έχει.
Μένουν τα δυο φωτεινά πρόσωπα και της τηλεοπτικής αναμέτρησης, αλλά και του ΠΑΣΟΚ γενικότερα αυτή την περίοδο: ο Παύλος Γερουλάνος και ο Μιχάλης Κατρίνης.
Οι μόνοι που δικαιούνταν να αισθάνονται ότι βγήκαν από το στούντιο της ΕΡΤ με περισσότερους πόντους από όσους είχαν όταν μπήκαν.
Κατά τους αναλυτές, μόνο με τον «άξονα της σοβαρότητας », που μπορούν να σχηματίσουν μεταξύ τους -ο ένας πρόεδρος ο άλλος αντιπρόεδρος και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος- μπορεί να ελπίζει το ΠΑΣΟΚ ότι θα εξελιχθεί σε αξιόπιστο κόμμα της κεντροαριστεράς με αυτονομία και προοπτική.
Όχι να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Αυτά είναι φούμαρα Ανδρουλάκη και Διαμαντοπούλου για λωτοφάγους. Αλλά να παγιωθεί σαν ένας από τους φορείς διαμόρφωσης της επομένης προοδευτικής κυβέρνησης.
Δεν είναι τόσο κοντά, όσο τσαμπουνάνε οι αριβίστες- ή φαντασιώνονται καλοπροαίρετοι αιθεροβάμονες. Αλλά για να προκύψει χρειάζονται δημοκρατικά κόμματα με σοβαρές ηγεσίες. Με γυρολόγους και παρακμιακούς το ΠΑΣΟΚ θα έχει την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ- όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ με τα βαρίδια έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ.
https://www.anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου