Η «θρυλούμενη» από πολλές πλευρές «ανασύνθεση» της Προοδευτικής Παράταξης μοιάζει περισσότερο με έκθεση ιδεών παρά με πολιτικό σχέδιο.
Γράφει ο Θανάσης Τσεκούρας
Αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς, αύριο (3 Σεπτέμβρη) κλείνουν τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης. Γιατί ο κύκλος μπορεί να άνοιξε συμβατικά στις 24 Ιουλίου του 1974 με την πτώση της χούντας και την έλευση του Κ. Καραμανλή, αλλά πολιτικά άνοιξε λίγες μέρες μετά, στις 3 του Σεπτέμβρη, με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ.
Η Μεταπολίτευση είχε δύο πυλώνες. Ο πρώτος, η ΝΔ είχε ιδρυθεί από τον Κ. Καραμανλή, στη θέση της «μολυσμένης» από τη δικτατορία ΕΡΕ. Στον απέναντι χώρο, η Ένωση Κέντρου υπό τον Γεώργιο Μαύρο επιχειρούσε την «αναγέννηση» της προδικτατορικής παράταξης, ενώ στον χώρο της Αριστεράς, η παραδοσιακή και η ανανεωτική εκδοχή της έδιναν μια εσωτερική μάχη επικράτησης και κυριαρχίας.
Με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου εμφανίσθηκε η «φυσική» δύναμη που θα κυριαρχούσε στον πέραν της Δεξιάς πολιτικό χώρο, θα αναδεικνυόταν ως η βασική αντίπαλος της ΝΔ και στις εκλογές του 1981 θα ανέβαινε στην εξουσία με όραμα την «Αλλαγή». Από τα 28 χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι τη χρεωκοπία του 2009, το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε τα 21 χρόνια και μάλιστα με αυτοδυναμία. Δυο φορές με τον Ανδρέα (1981-‘89 και 1993-‘96), δυο με τον Κ. Σημίτη (1996-‘00 και 2000-‘04) και μια σκάρτη διετία με τον Γ. Παπανδρέου μετά το 2009.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής
Αυτός ο σύντομος απολογισμός έχει μια σημασία. Το ΠΑΣΟΚ ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής της Μεταπολίτευσης και μαζί με τη ΝΔ δημιούργησαν το σύστημα του «δικομματισμού» το οποίο έφτιαξε τη σύγχρονη Ελλάδα. Μια χώρα με τη μεγαλύτερη πολιτική σταθερότητα στην Ιστορία της, με άψογη κοινοβουλευτική Δημοκρατία, με εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία, με οικονομική ανάπτυξη και τέλος με την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην Ευρώπη και μάλιστα με το «ευρώ» στην καρδιά της Ένωσης.
Μέχρι να τιναχτούν όλα στον αέρα με την κατάρρευση, τη χρεωκοπία και τα Μνημόνια. Έκτοτε σταδιακά δημιουργείται μια νέα Ελλάδα. Πολύ φτωχότερη από την προηγούμενη, με διαρκή υποβάθμιση μέσα στην ΕΕ, με σημαντικά ζητήματα κοινωνικών ανισοτήτων, με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία να κατεβάζει τον πήχη των προσδοκιών της, με γενικευμένη ανασφάλεια. Μια Ελλάδα σαφέστατα πιο φοβισμένη, πιο εσωστρεφής και πιο καταθλιπτική από τα προηγούμενα χρόνια.
Πολιτική κρίση
Επίσης, μια Ελλάδα με ένα «άρρωστο» και ανάπηρο πολιτικό σύστημα. Μπορεί η ΝΔ, πιο εξασκημένη στα παιχνίδια της εξουσίας και με σταθερή κουλτούρα κυριαρχίας να κράτησε τη θέση της, αλλά ο άλλος πυλώνας της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, κυριολεκτικά διαλύθηκε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που για μια περίοδο διεκδίκησε και πέτυχε να εμφανισθεί ως ο φυσικός διάδοχος του ΠΑΣΟΚ, έδειξε ότι δεν είχε τα φόντα για διαρκή και αυτοτροφοδοτούμενο «πρωταθλητισμό» και μάλλον προορίζεται να αποδειχθεί μια «σύντομη παρένθεση» στην πολιτική ιστορία του τόπου.
Και τα δύο κεντρικά κόμματα της Δημοκρατικής Παράταξης βρίσκονται σε σημείο καμπής. Το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει ακόμη μια φορά αρχηγό. Ο ΣΥΡΙΖΑ ή ό,τι καινούργιο προκύψει από την τρέχουσα νέα κρίση εσωστρέφειας που αντιμετωπίζει δεν είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει να υπάρχει.
Η «θρυλούμενη» από πολλές πλευρές «ανασύνθεση» της Προοδευτικής Παράταξης μοιάζει περισσότερο με έκθεση ιδεών παρά με πολιτικό σχέδιο. Δυστυχώς και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζουν μια κρίση υπαρξιακή, ζητήματα φυσιογνωμίας και ταυτότητας, ιδεολογικά προβλήματα. Απ’ ό,τι φαίνεται στο ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσουν ακόμη μια φορά να τα αντιμετωπίσουν με εκλογή αρχηγού. Και στον ΣΥΡΙΖΑ με μια νέα περίοδο ανθρωποφαγίας.
Όμως η πολιτική κρίση έρχεται πλέον και στην άλλη πλευρά του πολιτικού συστήματος. Η κυριαρχία της ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη κλυδωνίζεται. Η δεξιά της ΝΔ αντεπιτίθεται και έδειξε τη δύναμή της στις Ευρωεκλογές. Ο Κ. Μητσοτάκης βασανίζεται από την «κατάρα της δεύτερης τετραετίας» και η επαφή του με την κοινωνία πληγώνεται καθημερινά. Οι δυνατότητες για restart και ανασύνταξη μειώνονται, ενώ ήδη το παιχνίδι των «δαχτυλιδιών» και των «δελφίνων» στη ΝΔ έχει ξεκινήσει.
Συμπέρασμα: Τα πρώτα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης πέρασαν με έναν απολογισμό ιδιαίτερα θετικό για την ελληνική κοινωνία. Ο 51ος χρόνος φαίνεται ότι είναι ο «πρόλογος» του νέου κύκλου.
Δυστυχώς τα σημάδια για το μέλλον δεν είναι καλά…
https://www.ieidiseis.gr/politiki/260310/gia-ta-50-xronia-tis-metapolitefsis-kai-ton-neo-kyklo-pou-anoigei
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου