«Ορατότης μηδέν». Αυτός ήταν και ο τίτλος της ταινίας του Νίκου Φώσκολου που πρωταγωνιστούσε ο τεράστιος αυτός ηθοποιός, λέγοντας την ατάκα που έμεινε στην ιστορία. «Όχι άλλο κάρβουνο». Ταιριάζει γάντι και η ατάκα και ο τίτλος της ταινίας στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που πλέον δεν θυμίζει κόμμα, αλλά μια παρέα κακομαθημένων στην ίδια βάρκα.
Αλλού τραβάει ο ένας κουπί, αλλού έχει ο άλλος το πηδάλιο και την ίδια στιγμή όλοι μαζί προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν το μανιφέστο της Αριστεράς. Αν υπάρχει πια.
Και όσο για ελπίδα; Καμία…
*** Δεν θα μπω στα βαθιά εσωκομματικά επειδή ακριβώς δεν ενδιαφέρουν κανέναν, παρά μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα ασχοληθώ εκτενώς ούτε με το θέμα ηγεσίας που έβαλε ο Πολάκης, ούτε με την αποχώρηση των «8» από τους «87». Δεν ενδιαφέρει κανέναν ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλά δεν μπορεί να κυβερνήσει, όχι
απλά δεν μπορεί να κάνει αξιόπιστη και σοβαρή αντιπολίτευση, αλλά
χρειάζεται μια ισχυρή επανεκκίνηση με επιβάτες μόνο όσους επιθυμούν.
Θέλετε με τον Κασσελάκη; Με τον Κασσελάκη και τέλος. Δεν θέλετε τον
Κασσελάκη, χωρίς τον Κασσελάκη και τέλος. Θα γίνει συνεδρίαση της
Κεντρικής Επιτροπής, θα γίνει συνέδριο, ρίξτε τα «φύλλα» σας για
τελευταία φορά και τέλος.
*** Δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο αν ο
ήλιος ανατέλλει από την ανατολή ή από τη δύση και θέλουν να λέγονται
κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης; Αυτό είναι παιδική χαρά, τσίρκο,
κωμωδία, σκορποχώρι, ο πύργος της Βαβέλ. Οτιδήποτε άλλο εκτός από κόμμα.
Και μέσα σε όλα οι εργαζόμενοι των δύο κομματικών Μέσων, της «Αυγής»
και του «Κόκκινου» να μην ξέρουν τι θα γίνει. Και να ήθελε συνειδητά
κάποιος να ρίξει τόσο χαμηλά τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα μπορούσε.
Αυτοί το κατάφεραν.
***
Ποιοι αυτοί; Όλοι τους. Μηδενός εξαιρουμένου. Δεν είμαι ούτε με τον
Κασσελάκη, ούτε με τον Πολάκη, ούτε με την Όλγα και σίγουρα όχι με όσους
πήραν τις έδρες και έφυγαν. Δεν συμμετέχω με κανέναν τρόπο σε όλο αυτό
και δεν θα με υποχρεώσει κανείς να πάρω θέση. Είμαι ένας προοδευτικός
άνθρωπος, όπως εκατοντάδες χιλιάδες ακόμη, που θέλει αξιόμαχη
αντιπολίτευση που ασκεί έλεγχο και κριτική στην κυβέρνηση και την ίδια
στιγμή προτείνει λύσεις με γνώμονα το κοινό καλό, την αλληλεγγύη στους
αδύναμους και μπορεί – και έχει φυσικά τη διάθεση να το κάνει – να
αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Με όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλέον καμία απολύτως σχέση.
***
Και το χειρότερο είναι ότι δεν το έχουν καταλάβει εκεί, στην
Κουμουνδούρου. Παίζουν τα εσωκομματικά τους παιχνίδια και γύρω μας
υπάρχει σκοτάδι. Σκοτάδι στην ακρίβεια, στους μισθούς, στα εργασιακά
δικαιώματα, στην Υγεία, στη διαφάνεια, στις τιμές του ηλεκτρικού
ρεύματος, στη «στέγη», στην εκπαίδευση, σε όλα.
*** Ο κόσμος
είναι στα κάγκελα με όλα αυτά, πρώτη φορά υπάρχει μεγάλο κύμα
αμφισβήτησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, το οποίο αποτυπώνεται – όποιος έχει
εκπαιδευμένο αυτιά και μάτια το καταλαβαίνει – και σε αρκετά Πετσωμένα
ΜΜΕ και στον ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται σαν παιδιά του δημοτικού για το ποιος θα
κάτσει τέρμα, ποιος θα παίξει στην 11άδα και ποιος θα είναι προπονητής.
*** Παίξτε κι άλλο, μπορείτε.
Εγώ κουράστηκα να σας βλέπω, το ίδιο φαντάζομαι και πολλοί άλλοι...
H NTAMA - DOCUMENTO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου