Μετά τις επιπόλαιες αναλύσεις των πρώτων ημερών, παράλληλα με το γεγονός ότι το Μαξίμου δεν έδειξε να λαμβάνει καν μήνυμα, πόσο μάλλον να κατανοεί ότι η πολιτική της κυβέρνησης και η διαχειριστική της ικανότητα δέχτηκαν συντριπτική αποδοκιμασία, οι αμφιβολίες για τη δυνατότητα εξάντλησης της τετραετίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη άρχισαν να εκφράζονται δημοσίως.
Ο εκ των κορυφαίων πολιτικών επιστημόνων της χώρας Λευτέρης Κουσούλης, με άρθρο του στο Dnews (ΕΔΩ) , είναι κατηγορηματικός πως ο ορίζοντας του 2027 θα μείνει μόνο στη φαντασία.
«Η αποδοκιμασία είναι καταλυτική. Η απώλεια της εμπιστοσύνης αφαιρεί από το κυβερνητικό σχήμα την ως τώρα αριθμητική κυριαρχία και την τοποθετεί στην πραγματική πολιτική της αποδοχή. Η ρωγμή είναι βαθιά, το τραύμα επίσης. Η Κυβέρνηση είναι πλέον ένα μειοψηφικό σχήμα. Συρρικνωμένη, συναντήθηκε με την προοδευτικά διαμορφωμένη νέα συνθήκη. Στην διαδρομή της πενταετίας το πολιτικό αποτέλεσμα της Κυριακής προπαρασκεύασε τον εαυτό του. Ωρίμασε στην πορεία. Και εκφράστηκε στην κάλπη. Η μεταβολή που ξεκίνησε δεν μπορεί να ανακοπεί. Η εμπιστοσύνη δεν μπορεί να ανακτηθεί. Το τραύμα δε μπορεί να θεραπευτεί. Ο ορίζοντας του 2027 θα μείνει μόνο στη φαντασία. Αριθμητικά μειοψηφικό και πολιτικά αποδυναμωμένο δεν μπορεί το κυβερνητικό σχήμα να αντέξει τα επόμενα τρία χρόνια . Οι βουλευτικές εκλογές είναι πιο κοντά μας», επισημαίνει χαρακτηριστικά ο Λευτέρης Κουσούλης και τονίζει:
«Το τέλος αυτού του πενταετούς κύκλου βρίσκει στην αντιπολίτευση σε πολλαπλή αδυναμία. Πολιτικής , σχεδίου, προσώπων. Αν η διακυβέρνηση είναι μια δύσκολη υπόθεση, η νίκη στις εκλογές από αυτή την αντιπολίτευση είναι μια απρόσιτη υπόθεση. Οι δύο πόλοι της, διαφορετικοί στην πολιτική και ιδεολογική τους βάση, ανταγωνιστικοί, με πρόσωπα στις ηγεσίες τους ασύμβατα, απέχουν από κάθε πιθανή συνεννόηση. Αυτή όμως δεν μπορεί και να νοηθεί. Δεν αρκεί η φαντασία για ένα αποτέλεσμα. Απαιτείται πολιτική επεξεργασία με ελπίδα κοινής αποδοχής, καινοτομία και πολιτική δημιουργία , γενναιότητα για τον μη εγκλωβισμό στα προσωπικά σχέδια. Δύσκολα όλα στην πολιτική. Τα κάνουν όλα πιο δύσκολα, οι μνήμες, οι παραστάσεις του παρελθόντος, τα τραύματα που με την κυβερνητική πρακτική τους προκάλεσαν οι δύο αυτοί πολιτικοί χώροι, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Τα κόμματα είναι μια παράσταση στη συνείδηση». Σημειώνει δε με νόημα, κλείνοντας το άρθρο του:«Σε αυτή τη συνθήκη βρισκόμαστε. Ένα μειοψηφικό κυβερνητικό σχήμα και μια αδύναμη αντιπολίτευση. Πολιτική στασιμότητα και αδράνεια έχουμε μπροστά μας. Όλοι οι συμβατικοί τρόποι εξαντλήθηκαν. Όταν οι συνθήκες υπερβαίνουν τα πρόσωπα, οι συνθήκες ορίζουν και την πορεία».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως, προκαλεί και η τοποθέτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου, καθώς ο πρώην αντιπρόεδρος χαρακτηρίζει ως εύλογο το ερώτημα αν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών εμπεριέχουν μια δυναμική αμφισβήτησης του σχήματος της αυτοδύναμης/μονοκομματικής κυβέρνησης και του αρχηγού της απόλυτης πλειοψηφίας/παντοδύναμου πρωθυπουργού ως του μόνου εφικτού και λειτουργικού σχήματος εντός του πλαισίου του ισχύοντος εκλογικού συστήματος για το οποίο πάντως δεν υπάρξει ένδειξη αλλαγής.
«Η ασυμμετρία του κομματικού συστήματος όπως αποτυπώθηκε στους συσχετισμούς των δεύτερων βουλευτικών εκλογών του 2023 είχε ως πρακτικό αποτέλεσμα την ανάδειξη μονοκομματικής / αυτοδύναμης κυβέρνησης που πριμοδοτείται άλλωστε από το εκλογικό σύστημα της «ενισχυμένης αναλογικής». Είναι συνεπώς εύλογο να τίθεται το περαιτέρω ερώτημα αν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών εμπεριέχουν μια δυναμική αμφισβήτησης του σχήματος της αυτοδύναμης / μονοκομματικής κυβέρνησης και του αρχηγού της απόλυτης πλειοψηφίας / παντοδύναμου πρωθυπουργού ως του μόνου εφικτού και λειτουργικού σχήματος εντός του πλαισίου του ισχύοντος εκλογικού συστήματος για το οποίο πάντως δεν υπάρχει ένδειξη αλλαγής», αναφέρει χαρακτηριστικά στο άρθρο του στην "Καθημερινή" της Κυριακής ο Ευ. Βενιζέλος, όπου αναφέρει και τα εξής: «Η ασυμμετρία του κομματικού συστήματος εντοπιζόταν έως τώρα στην υπερβολικά μεγάλη απόσταση που χώριζε το πρώτο από το δεύτερο κόμμα, η οποία μειώθηκε σχεδόν στο μισό, ενώ ταυτοχρόνως μειώθηκε σημαντικά η απόσταση μεταξύ δεύτερου και τρίτου κόμματος, το δε άθροισμα της εκλογικής δύναμης του δεύτερου και του τρίτου κόμματος σχεδόν ισούται με τη δύναμη του πρώτου κόμματος. Μπορούμε συνεπώς να πούμε ότι η ασυμμετρία του κομματικού συστήματος, που επέτρεπε πάντως μεγάλη άνεση χειρισμών στο κόμμα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, τίθεται σε αμφισβήτηση».
Οι προβληματισμοί τόσο του Λευτέρη Κουσούλη όσο βεβαίως και του Ευάγγελου Βενιζέλου όχι απλώς είναι σε σωστή κατεύθυνση, αλλά και θέτουν το επόμενο θέμα της κυβέρνησης, του πολιτικού συστήματος και της χώρας.
DNEWS.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου