Όσο γρήγορα και να ολοκληρωθεί η διαδικασία εκλογής νέας ηγεσίας, θα μεσολαβήσει ένα χρονικό διάστημα στη διάρκεια του οποίου ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι εγκλωβισμένος στις εσωκομματικές διεργασίες και στον αναστοχασμό για τα αίτια της εκλογικής συντριβής.

Εκ των πραγμάτων αυτή θα είναι μια άχαρη περίοδος που θα κρατά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, λόγω αυτοαναφορικότητας και εσωστρέφειας, σε απόσταση από τον προοδευτικό κόσμο που θα αναζητά λύσεις και απαντήσεις σε μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.

Για να μην απομακρυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ από την κοινωνική βάση στην οποία απευθύνεται, πόσο μάλλον για να φέρει ξανά κοντά του όσους έφυγαν, θα πρέπει να δείξει ένα πρόσωπο ελκυστικό ακόμη και στη φάση της μετάβασης.

Αυτό σημαίνει ότι είναι σημαντικό να αποφευχθούν καβγάδες που δημιουργούν αποστροφή (όπως ο καβγάς Τζανακόπουλου-Ρήγα), να υπάρχει ενότητα όπου αυτό είναι δυνατό (πχ στην εκλογή επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας), να συνεννοηθούν οι υποψήφιοι για την ηγεσία σε κανόνες που θα προστατεύσουν την εικόνα του κόμματος, να λειτουργεί ένα επικοινωνιακό επιτελείο κοινής αποδοχής στην Κουμουνδούρου που θα εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ με ενιαίο, συγκροτημένο και αποτελεσματικό τρόπο.

Δεν υπάρχει για τον ΣΥΡΙΖΑ η πολυτέλεια μιας εσωκομματικής περιδίνησης μακράς πνοής και χωρίς όρια. Οταν χωρίζουν ζευγάρια με παιδιά προτεραιότητα είναι η προστασία των παιδιών και όχι η εκτόνωση των γονέων.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ακόμη πολλά παιδιά, τους πολίτες που προσβλέπουν στην επιστροφή του ως μεγάλου κόμματος είτε τον ψήφισαν είτε όχι στις τελευταίες εκλογές.