Συχνά λέγεται ότι όσοι δεν μαθαίνουν από την ιστορία είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν – και ο επικεφαλής επενδύσεων της JPMorgan πιστεύει ότι οι αγορές πρέπει να παρακολουθήσουν ένα μάθημα ιστορίας.
Ο Bob Michele, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων ύψους 700 δισ. δολαρίων για την ισχυρότερη τράπεζα του κόσμου, πιστεύει ότι υπάρχουν πάρα πολλοί σημερινοί παραλληλισμοί με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 για να απορρίψει απλώς την ιδέα μιας επανάληψης.
Παρά το γεγονός ότι τρεις από τις τέσσερις μεγαλύτερες χρεοκοπίες τραπεζών στην ιστορία των ΗΠΑ συνέβησαν αυτή την άνοιξη, τα οικονομικά στοιχεία αποδείχθηκαν ανθεκτικά και οι τιμές των μετοχών συνέχισαν την ανοδική τους πορεία, υποστηριζόμενες από τις ελπίδες για μια επερχόμενη αύξηση της παραγωγικότητας χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη.
Πριν από 15 χρόνια, η JPMorgan αγόρασε την πέμπτη μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα της Wall Street, την Bear Stearns, σε μια συμφωνία με τη μεσολάβηση της κυβέρνησης για να αποτρέψει την κατάρρευσή της – όχι σε αντίθεση με την πρόσφατη εξαγορά της First Republic Bank που φαίνεται να έχει σταματήσει την περαιτέρω μετάδοση της κρίσης μεταξύ των περιφερειακών τραπεζών.
“Αυτό μου θυμίζει πάρα πολύ την περίοδο Μαρτίου-Ιουνίου του 2008”, δήλωσε ο Michele στο CNBC, αναφερόμενος στο τρίμηνο ράλι που ακολούθησε της συμφωνίας με την Bear.
“Οι αγορές το εξέλαβαν ως εξής: υπήρξε κρίση, υπήρξε πολιτική αντίδραση και η κρίση λύθηκε”.
Ο Michele δοκιμάζει τώρα τα περιουσιακά του στοιχεία σε τεστ αντοχής για μια συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 3%-5% σε μερικά τρίμηνα, καθώς δεν πιστεύει στις ρόδινες προβλέψεις της Goldman Sachs ότι οι ΗΠΑ μπορούν να ξεφύγουν ακόμη και από το είδος της ήπιας ύφεσης που είχε ήδη πλήξει την Ευρώπη.
“Θα ήταν θαύμα αν αυτό τελείωνε χωρίς ύφεση”, δήλωσε ο Michele, ο οποίος είναι επίσης παγκόσμιος επικεφαλής του τμήματος σταθερού εισοδήματος του βραχίονα διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων της JPMorgan.
Το τεράστιο μέγεθος της οικονομίας μπορεί συχνά να σημαίνει ότι μέχρι να εμφανιστούν διαρροές στην πρόσοψη, η δομική ζημιά έχει ήδη γίνει.
Πολλοί βετεράνοι της Wall Street δεν είχαν ξεκινήσει την καριέρα τους την τελευταία φορά που οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν τόσο υψηλά ποσοστά πληθωρισμού και η επακόλουθη δρακόντεια σύσφιξη από τη Fed μπορεί να μην είχε γίνει ακόμη αισθητή.
Και
παρόλο που τα οικιστικά ακίνητα έχουν γίνει λιγότερο ανησυχητικά, τα
ποσοστά κενών θέσεων στον τομέα των εμπορικών ακινήτων έχουν εκτοξευθεί
μετά τη στροφή προς την εξ αποστάσεως εργασία.
Περισσότερα από 1,4
τρισ. δολάρια σε δάνεια CRE στις ΗΠΑ πρόκειται να λήξουν μέχρι το 2027,
με 270 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο να λήγουν φέτος, σύμφωνα με τον
πάροχο δεδομένων ακινήτων Trepp.
Μεγάλο μέρος αυτού του χρέους θα πρέπει να ανακυκλωθεί με υψηλότερα επιτόκια.
“Υπάρχουν πολλές εταιρείες που έχουν πολύ χαμηλού κόστους χρηματοδότηση“, δήλωσε ο Michele.
“Όταν πάνε να αναχρηματοδοτήσουν, θα διπλασιαστούν, θα τριπλασιαστούν ή δεν θα μπορέσουν να το μετακυλήσουν και θα πρέπει να προχωρήσουν σε κάποιου είδους αναδιάρθρωση ή χρεοκοπία”.
Μια άλλη “κόκκινη σημαία” για τους επενδυτές είναι ο “μετασεισμός” από τις διαπραγματεύσεις για το ανώτατο όριο χρέους.
Ο Γενικός Λογαριασμός του Υπουργείου Οικονομικών, το “ταμείο του θείου Σαμ”, έχει σχεδόν εξαντληθεί λόγω του περιορισμού στην έκδοση νέων τίτλων που ίσχυε μέχρι να επιλυθούν οι συνομιλίες.
Τώρα, ένα τσουνάμι από κρατικά χαρτιά υψηλής ποιότητας ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων αναμένεται να χτυπήσει τις αγορές πριν από τον Σεπτέμβριο, την ώρα που ο Michele προειδοποιεί ότι η Fed αποστραγγίζει ήδη 95 δισεκατομμύρια δολάρια σε ρευστότητα -το οξυγόνο που τροφοδοτεί τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων- κάθε μήνα μέσω της ποσοτικής σύσφιξης.
Αυτό που ίσως λίγοι θυμούνται είναι ότι η κρίση των στεγαστικών δανείων ήταν στην πραγματικότητα ένα κουφάρι τρένου που κινούνταν τόσο αργά που λίγοι φαντάζονταν τότε τον κατακλυσμό που επρόκειτο να πλήξει τον πλανήτη στο δεύτερο μισό του 2008.
Αναμφισβήτητα, η εναρκτήρια βολή δόθηκε στα τέλη Μαρτίου 2007, όταν ο πρόεδρος της Fed Ben Bernanke δήλωσε στο Κογκρέσο ότι οι κίνδυνοι για την ευρύτερη οικονομία που προέρχονταν από την αγορά ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων μειωμένης εξασφάλισης ήταν “πιθανότατα περιορισμένοι”.
Την εποχή που μιλούσε, ο μεγαλύτερος ανεξάρτητος πάροχος δανείων στις ΗΠΑ σε αγοραστές κατοικιών με χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα, η New Century Financial, βρισκόταν ήδη στο χείλος του γκρεμού- την επόμενη εβδομάδα θα κατέθετε τελικά αίτηση πτώχευσης σύμφωνα με το κεφάλαιο 11.
Τα προβλήματα της Bear Stearns δεν άρχισαν καν να υλοποιούνται μέχρι τον επόμενο Ιούνιο, όταν η επενδυτική τράπεζα σχεδίασε μια διάσωση ύψους 3,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα δικά της hedge funds που κερδοσκοπούσαν στην αμερικανική αγορά κατοικίας.
Ο
“γάμος” της με την JPMorgan τον Μάρτιο του 2008 φάνηκε να σηματοδοτεί
το αποκορύφωμα της κρίσης, αλλά χρειάστηκαν ακόμη έξι μήνες μέχρι την
πτώχευση της Lehman Brothers.
Εξίσου σημαντικό είναι ότι η Lehman, αν και το πιο θεαματικό θύμα, δεν ήταν σε καμία περίπτωση το μοναδικό.
Η American Insurance Group, η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία στον κόσμο εκείνη την εποχή, χρειάστηκε την εκπληκτική βοήθεια 182 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τους φορολογούμενους εξαιτίας των ριψοκίνδυνων στοιχημάτων που είχε αναλάβει ένας μικρός αριθμός υπαλλήλων του Λονδίνου στην AIG Financial Products, μια σχετικά άγνωστη μονάδα.
Η Fannie Mae και η Freddie Mac, οι δύο επιχειρήσεις που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση και υποστηρίζουν περίπου το ήμισυ όλων των στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ, πέρασαν υπό την κηδεμονία του κράτους.
Μεγάλες τράπεζες όπως η Washington Mutual, η Wachovia και η Merrill Lynch είτε κατέρρευσαν είτε εξαγοράστηκαν φτηνά.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που παραπέμπουν στο 2008″, δήλωσε ο Michele.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου