Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ που συνεδριάζει σήμερα,  βρίσκεται μπροστά σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι. Αν θα βάλει τις βάσεις για την άμυνα και την ανάκαμψη του κόμματος μετά τη βαριά ήττα της Κυριακής ή θα επαληθεύσει την προφητεία Βορίδη το 2018: όταν δήλωνε ότι χρειάζεται μια στρατηγική ήττα της Αριστεράς «για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της».
 
Τότε, πριν από τις εκλογές του 2019, ο μετέπειτα υπουργός της ΝΔ έκανε λόγο για αλλαγές στους θεσμούς, που θα έκαναν πραγματικότητα το όνειρο της ελληνικής δεξιάς για την εξουδετέρωση της Αριστεράς. Στην πραγματικότητα όμως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν ασχολήθηκε τόσο με την αλλαγή των θεσμών, καθώς είχε άλλες πιο ..υλικές προτεραιότητες, από τις απευθείας αναθέσεις μέχρι τις υποκλοπές. Ήταν η αριστερά που έφερε τον εαυτό της σε εξαιρετικά κρίσιμη θέση, καθώς με μια σειρά από λάθος κινήσεις, πολύ πριν από το βράδυ των εκλογών, οδηγήθηκε μόνη της στην άκρη του γκρεμού.


 
Όμως αυτή η στιγμή δεν είναι η κατάλληλη για την ανασκόπηση των προηγούμενων χρόνων, που έπρεπε να είχε γίνει τη σωστή στιγμή. Ούτε είναι ώρα για αλληκατηγορίες περί «αηδιαστικών δηλώσεων» ή προτάσεων γύρω από συγκεκριμένα πρόσωπα, οι οποίες ερεθίζουν προσωπικές έριδες ή φιλοδοξίες. Αυτή τη στιγμή προέχει η αντιμετώπιση της μεγάλης απειλής: της πιθανής, καταστροφικής για τη χώρα, παντοκρατορίας Μητσοτάκη.
 
Διαβάστε, Μητσοτάκης: Λάθος οι δηλώσεις Γεωργιάδη
 
Γιατί δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα κροκοδείλια δάκρυα Μητσοτάκη για τις δηλώσεις Αδωνι Γεωργιάδη περί 180 βουλευτών και αλλαγής του Συντάγματος, θα στεγνώσουν την 26η Ιουνίου: από τις παραβιάσεις του lockdown μέχρι τις υποκλοπές, ο κ. Μητσοτάκης έχει δώσει πολλές αποδείξεις για τον κυνισμό, την αλαζονεία αλλά και την πρόσδεση του σε οικονομικά συμφέροντα. Αν φτάσει στην αυτοδυναμία και κυβερνήσει παντοδύναμος, η Ελλάδα του 2027 θα είναι νεοφιλελεύθερα τροποποιημένη, στην παιδεία, την υγεία, τις εργασιακές σχέσεις και την οικονομία.
 
Προέχει τώρα να γίνει μια πολιτική συζήτηση γύρω από αυτό, αν δηλαδή στις επόμενες εκλογές η ανάσχεση του εκλογικού ρεύματος υπέρ του Κ. Μητσοτάκη είναι εφικτή. Η απάντηση είναι ναι, για όποιον μιλήσει με στελέχη ή απλούς ανθρώπους στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας, όπου η ΝΔ βρέθηκε ξαφνικά στην πρώτη θέση: ούτε πριν τις εκλογές υπήρχαν αλλά ούτε και μετά την Κυριακή εκδηλώθηκαν πολίτες υπέρ της ΝΔ. Ακόμη και νεοδημοκρατικά στελέχη αναρωτιούνται που βρέθηκαν τόσοι ψηφοφόροι.
 
Η αλήθεια είναι ότι οι πολίτες βρέθηκαν την Κυριακή μπροστά σε μία κατάσταση, που παλιότερα η Αριστερά ξόρκιζε αλλά αυτή τη φορά είχε η ίδια δημιουργήσει: την ΤΙΝΑ(Τhere Ιs Νo Αlternative). Οπως σωστά διαπιστώνει σε ένα άρθρο του ο Αρης Σπηλιοτόπουλος, στάθηκαν πίσω από το παραβάν χωρίς να υπάρχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Και επειδή οι περισσότεροι ψηφοφόροι (πλήν των ιδεολογικά/κομματικά τοποθετημένων) ψηφίζουν για κυβέρνηση, υπερψήφισαν τη ΝΔ.
 
Διαβάστε: Τις εκλογές δεν τις κέρδισε ο Μητσοτάκης. Τις έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ
 
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι -οι περισσότεροι- συμφωνούν με τις πρακτικές της κυβέρνησης της ΝΔ ή με το πρόγραμμα της για την επόμενη. Σε μια χώρα που δεν έχει συνέλθει ακόμη από τη χρεοκοπία του 2010, οι πολίτες απλώς επέλεξαν τη σταθερότητα από τη Δήμητρα!
 
Μετά τη βαριά ήττα, είναι βέβαια πιο δύσκολο να αποδώσει σήμερα μια εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Μπορεί όμως να διατυπωθούν οι θέσεις του κόμματος για τα θέματα πάνω στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ θα υπερασπίσει τα συμφέροντα της κοινωνίας, από μια ισχυροποιημένη θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και επειδή κάθε άλλο παρά είναι καιρός για πολυτέλειες και φλυαρίες, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επικεντρωθεί σε πέντε θέματα και σε συγκεκριμένες, κοστολογημένες προτάσεις πάνω σε αυτά:  ακρίβεια, υγεία, παιδεία, πλειστηριασμοί και κλιματική κρίση, ιδίως για τις νέες και τους νέους.
 
Και φυσικά  χρειάζονται σαφείς κινήσεις, με αυτοκριτική και καθαρές θέσεις- που να δείχνουν στους πολίτες ότι το μήνυμα ελήφθη και η εποχή των στρουθοκαμήλων (ότι φταίνε οι δημοσκοπήσεις ή τα άλλα κόμματα) έχει τελειώσει. 
 
Γιατί η παράταξη δεν διαθέτει πλέον άφθονα πυρομαχικά και τα υπάρχοντα δεν πρέπει να ξοδευτούν σε αχρείαστα πυρά εναντίον των άλλων προοδευτικών κομμάτων, παρά μόνο για αμυντικούς σκοπούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποκτήσει ξανά την πολιτική ηγεμονία, μόνο αν τεθεί επικεφαλής μιας δημοκρατικής πανστρατιάς κατά της πιθανής παντοδυναμίας Μητσοτάκη, αποφεύγοντας να μπλεχτεί σε περιττούς καυγάδες που βοηθούν τον αντίπαλο. Άλλωστε σε πέντε μήνες ακολουθούν αυτοδιοικητικές εκλογές και οι συμμαχίες θα είναι απαραίτητες, ώστε να μην καταλάβει η ΝΔ τις περιφέρειες και τους δήμους.
 
Τα υπόλοιπα, από τον απολογισμό μέχρι τις ευθύνες όλων για την ήττα, πρέπει να παραπεμφθούν για μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Τώρα προέχει να μην περάσει, το στρατηγικό σχέδιο Βορίδη.

 Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr. 

 

 

Τις εκλογές δεν τις κέρδισε ο Μητσοτάκης. Τις έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ

Στέλιος Κούλογλου

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr.

Ελπίζω το συμπέρασμα από τη χθεσινή, πρώτη συνεδρίαση στην Κουμουνδούρου μετά τη βαριά ήττα, να μην είναι αυτό που ανακοινώθηκε: ότι δηλαδή φταίνε τα άλλα κόμματα «της ήσσονος και προοδευτικής αντιπολίτευσης, που με την μονομέτωπη επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που έτεινε χείρα προοδευτικών συγκλίσεων, άνοιξαν το δρόμο για την ισχυρή επικράτηση της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη».
 
Πρώτον γιατί στην πολιτική, χρόνια τώρα, για την ήττα ενός κόμματος δεν φταίνε άλλα κόμματα(παρά μόνο επειδή υπάρχουν).
 
Δεύτερον γιατί θα έπρεπε να είχαν εκπονηθεί στρατηγική και εναλλακτικές λύσεις, αν τα άλλα κόμματα δεν αποδέχονταν να πιάσουν τη «χείρα προοδευτικών συγκλίσεων», αλλά κοιτούσαν το συμφέρον τους, όπως συμβαίνει κατά κανόνα στην πολιτική.
 
Με λίγα λόγια, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε χωρίς αφήγημα και πρόταση διακυβέρνησης και για αυτό καταποντίστηκε, δεν φταίει παρά μόνο ο ίδιος.
 
Διαβάστε: Οκτώ θέσεις για το νεοδημοκρατικό τσουνάμι και την αριστερά
 
Για την ακρίβεια, ο Μητσοτάκης έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να χάσει τις εκλογές. Χτύπησε παγκόσμιες και ευρωπαϊκές πρωτιές από τους νεκρούς της πανδημίας μέχρι την τιμή της βενζίνης και την ακρίβεια, έκαψε τη μισή Ελλάδα με δύο μποφόρ, το επιτελικό του κράτος συνέβαλλε αποφασιστικά στην πρόσφατη τραγωδία στα Τέμπη, την ίδια ώρα που το παρακράτος του παρακολουθούσε φίλους και αντιπάλους.
 
Δηλαδή τι άλλο έπρεπε να κάνει για να πέσει, πριν ή με τις εκλογές; Να σκοτώσει τη Ντόρα Μπακογιάννη ή τον Κωστή Χατζηδάκη σε ζωντανή μετάδοση;
 
Για πρώτη φορά στην ιστορία μια κυβέρνηση βγαίνει κερδισμένη σε εκλογικά ποσοστά μετά από μια τετραετή θητεία, που ήταν πράγματι η χειρότερη της μεταπολίτευσης. Και επίσης για πρώτη φορά μια αντιπολίτευση -και μάλιστα σε τέτοια κυβέρνηση- χάνει το ένα τρίτο της δύναμης της μετά από τέσσερα χρόνια.
 
Τις εκλογές του Μαίου δεν τις κέρδισε ο Μητσοτάκης. Τις έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ εξ αιτίας μιας σειράς λαθών και αλλοπρόσαλλων κινήσεων οι οποίες αναλύθηκαν χθες. Αυτό είναι πολύ κρίσιμο για τη συνέχεια, ενόψει των εκλογών του Ιουνίου. Γιατί αν οι πολίτες που ψήφισαν προχθές ήταν πεπεισμένοι νεοδημοκράτες, θα ήταν πολύ δύσκολο να μετακινηθούν.
 
Διαβάστε: Σφοδρή αυτοκριτική από τον Γιώργο Τσίπρα για την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ: «Μας έφτυσαν, δεν βρέχει»
 
Αν όμως απλώς δεν είχαν μπροστά τους εναλλακτική λύση, τότε μπορούμε να κερδίσουμε όσους χρειάζεται για να αποφευχθεί η αυτοδυναμία(αν μπουν δύο ακόμη κόμματα στη Βουλή δυσκολεύει με τα σημερινά ποσοστά) και σε κάθε περίπτωση την παντοδυναμία Μητσοτάκη.
 
Αυτό προϋποθέτει τρία πράγματα:
 
-να επικεντρωθεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ σε πέντε θέματα και με συγκεκριμένες -κοστολογημένες- θέσεις, πάνω σε αυτά:  ακρίβεια, υγεία, παιδεία, πλειστηριασμοί και κλιματική κρίση, ιδίως για τις νέες και τους νέους.
 
-να πλαισιωθεί ο Τσίπρας με πρόσωπα είτε άφθαρτα και νέα, είτε που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να κυβερνήσουν. Ενα παράδειγμα. Σε όλες τις έρευνες, ο ΣΥΡΙΖΑ μειονεκτεί  δραματικά της ΝΔ σε θέματα διαχειριστικής ικανότητας. Είναι τραγικό λάθος ότι ο Τσακαλώτος των 37 δις, είναι χαμένος κάπου στην (κομματική) μετάφραση.
 
-Να γίνουν λίγες αλλά ουσιαστικές αυτοκριτικές τοποθετήσεις που να δείξουν στους πολίτες ότι το μήνυμα ελήφθη. Η απόδοση σε άλλα κόμματα της ευθύνης για το αποτέλεσμα, είναι η μόνη σίγουρη συνταγή αυτοκτονίας.