Γιατί καταπίνουν τις τουρκικές προσβολές ο Τραμπ και ο Μακρόν;...

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι…Η προσβολή για τον Εμανουέλ Μακρόν ήταν τεράστια. Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας καθύβρισε τον Γάλλο ηγέτη, όπως πάντα, με αισχρούς χαρακτηρισμούς. 

Μπορεί και να είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι… Αυτή είναι η μία σκηνή… Στην Ευρώπη.

Η δεύτερη σκηνή του δράματος, αφορά την Αμερική. Ο Ταγίπ Ερντογάν παίζει... στα δάκτυλα του την υπερδύναμη, η οποία δείχνει να τον φοβάται. Εκτός αν πρόκειται για τον ύπατο εκβιασμό του Αμερικανού Πλανητάρχη από τον Τούρκο πρόεδρο και τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Εδώ και μεγάλο διάστημα κυκλοφορεί αυτή η εκδοχή, που ενισχύθηκε από τις αποκαλύψεις πρώην συνεργατών του Ντόναλντ Τραμπ, οι οποίοι ήταν αυτόπτες μάρτυρες του  παρασκηνίου στα άδυτα του Λευκού Οίκου. Σύμφωνα με την εκδοχή αυτή οι πρόεδροι της Τουρκίας και της Ρωσίας “κρατούν γερά” τον κ. Τραμπ. Πως να δικαιολογηθεί αλλιώς η στάση του απέναντι στον Ερντογάν και τον Πούτιν;

Καλώς έπραξε ο κ. Μακρόν και ανακάλεσε τον Γάλλο πρέσβη στο Παρίσι για διαβουλεύσεις. Αλλά δεν πρέπει να μείνει μέχρι εκεί. Δεν πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Αμερικανού ομολόγου του, ο οποίος μετρά τις σχέσεις μεταξύ των χωρών ανάλογα με τα προσωπικά και επιχειρηματικά του συμφέροντα και όταν οι περισσότεροι συνεργάτες του, εκτός του γαμπρού του φυσικά, τον καλούν να τιμωρήσει την Τουρκία, αυτός να αρνείται.

Υπάρχει πλέον σοβαρότατο ζήτημα. Αν η αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων είχε ασχοληθεί με τη σκανδαλώδη σχέση του κ. Τραμπ με τον Ερντογάν, αντί της υπόθεσης της Ουκρανίας, ο Αμερικανός Πρόεδρος θα είχε παραιτηθεί. Και υπάρχουν πολλά στοιχεία γι’ αυτήν αμαρτωλή και ανάρμοστη σχέση.

Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Μιχάλη Ιγνατίου, πατήστε ΕΔΩ...