Tο καράβι του Μητσοτάκη αρχίζει να βάζει νερά, αλλά αυτό δεν βοηθά τον Αλέξη Τσίπρα...
Το
πρωτοσέλιδο μιας κυριακάτικης μιλάει για απόλυτη κυριαρχία Μητσοτάκη
-με 16 μονάδες διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ- όμως αν ψάξουμε στα αρχεία η... δημοσκόπηση της ίδιας εταιρείας τον Ιούνιο έδειχνε πάνω από 20 μονάδες διαφορά.
Άρα;
Oι
τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πτώση γύρω στις δύο μονάδες για την
Νέα Δημοκρατία και τον ίδιο τον Μητσοτάκη, αλλά ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε άλλα
κόμματα καρπώνονται αυτή την πτώση. Θαύμα;
Όπως
παρατηρεί ο Τάκης Ψαρίδης στο ΑΠ «η τελευταία δημοσκόπηση της Prorata
αποκαλύπτει το εξής: Ότι μεταξύ όσων ενημερώνονται καθημερινά από τη
τηλεόραση, το 64% αξιολογεί θετικά τη διαχείριση της πανδημίας από την
κυβέρνηση, ενώ μεταξύ όσων δεν ενημερώνονται ποτέ από το συγκεκριμένο
μέσο, οι θετικές αξιολογήσεις αγγίζουν μόλις το 21%».
Οι
δημοσκοπήσεις δεν μετρούν την λεγόμενη «κοινή γνώμη», αλλά μετρούν και
μάλιστα αξιόπιστα, την επίδραση της ελεγχόμενης ενημέρωσης, δηλαδή το τι
εισπράττει η «κοινή γνώμη» παρακολουθώντας τα κυβερνητικά κανάλια.
Είναι σαφές πριν τις προηγούμενες εκλογές όταν η ΝΔ συγκέντρωνε γύρω στο
31% στις δημοσκοπήσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ το πολύ 24% πως το 40% που πήρε
στις εκλογές ήταν αδιανόητο, αλλά συνέβη -χάρη και στις δημοσκοπήσεις
μαζί με την αυταρέσκεια και αυταπάτη των ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ
που μάλλον ήταν ευχαριστημένοι που το κόμμα τους πήρε σχεδόν 32% -και
δεν συνετρίβη.
Ο Μητσοτάκης και η εικονική πραγματικότητα
Μετά
είδαμε το φαινόμενο η αποδοχή του κυβερνώντος κόμματος να αυξάνεται και
-μάλλον για πρώτη φορά- η αντιπολίτευση να …πέφτει -παρότι η κυβέρνηση
που υποσχόταν ανάπτυξη 4% εμφανίζει ως επίτευγμα την ύφεση του 8% -όπως
υπολογίζει.
Η εικονική πραγματικότητα που κατασκεύασε ένα μιντιακό σύστημα
επαληθεύτηκε χάρη σε ένα νόμο των δημοσκοπήσεων: όταν δείχνουν σταθερά
ως πρώτο κόμμα ένα οποιοδήποτε κόμμα όχι μόνο θα έρθει πρώτο, αλλά θα
ανταμειφθεί με ένα σεβαστό ποσοστό 6-10% την ημέρα των εκλογών.
Το
μόνο πρόβλημα είναι πως αυτό το εύκολα αποχτημένο ποσοστό, εύκολα
χάνεται, όταν ο «Μωυσής» αποδεικνύεται μια απάτη: η ύφεση ήρθε πριν τον
κορονοϊό, τα δώρα στην «μεσαία τάξη» αναβάλλονται, το «επιτελικό» κράτος
καταρρέει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης – ο αουτσάιντερ που έγινε πρόεδρος
της ΝΔ -προς γενική έκπληξη- και μετά εύκολα πρωθυπουργός- βρίσκεται πια
μπροστά στον καθρέφτη.
Δεν είναι πια ο Αλέξης Τσίπρας απέναντι, αλλά ο ίδιος -ο Κυριάκος που
έγινε Μητσοτάκης- και οι υποσχέσεις του, το όραμα της «Φωτεινής Ελλάδας»
που δεν τσακίστηκε εξ αιτίας του κορονοϊού, αλλά η πανδημία είναι το
άλλοθι μιας γενικευμένης αποτυχίας -που τα πληρωμένα MME δεν μπορούν για
πάντα να κρύβουν.
Ορισμένες
προβλέψεις δεν μιλούν απλώς για μια αποτυχία -αναμενόμενη για όσους
ψήφισαν Μητσοτάκη για να φύγει ο Τσίπρας. Μιλούν για νέα οικονομική
κρίση, εθνικές περιπέτειες, νέα μνημόνια μια χώρα που οδηγείται σε νέα
χρεοκοπία.
Για
πρώτη φορά στην ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μιλούσε
έχοντας απέναντι τον Τσίπρα -που επέλεξε ως τώρα μια ήπια αντιπολίτευση-
αλλά τον εαυτό του: προσπάθησε να αποδείξει πως δεν είναι ¨απατεώνας»
-όπως λέει ο Τσίπρας, αλλά προσπαθεί να κάνει όσα υποσχέθηκε και στο
τέλος θα τα καταφέρει.
Όμως πολύ νωρίς είχε βρεθεί στο Μάτι -βάζοντας ψηλά τον πήχη για τον
εαυτό του- και πολύ αργά στην Καρδίτσα -όπου για πρώτη φορά συνάντησε
διαμαρτυρίες και αναγκάστηκε -ο δημοφιλής- αστυνομική προστασία. Για να
πάει διακοπές στην Τήνο χρειάστηκε -λέει το ρεπορτάζ- 42 αστυνομικούς
για τον φόβο πιθανών «αγανακτισμένων».
Ο
αυτοσχεδιασμός σε όλα τα επίπεδα -από το προσφυγικό ως τις σχέσεις με
την Τουρκία- μαζί με τον κωλοτούμπα για τις Πρέσπες- πέρασε πια από την
πολιτική «βλέποντας και κάνοντας» στο «κάνοντας και βλέποντας.
Ο πρωθυπουργός «με πυγμή», ο «μεταρρυθμιστής», ο «Μωυσής» που θα μας
οδηγούσε στη Γη της Επαγγελίας- με καλές δουλειές για όλους θα βρεθεί
σύντομα με ύφεση και ανεργία κι αναπόφευκτη την κοινωνική διαμαρτυρία
απέναντι στους ψηφοφόρους του.
Η νωθρότητα του ΣΥΡΙΖΑ
Η
πολιτική νωθρότητα του ΣΥΡΙΖΑ -μαζί με τα υπαρξιακά του διλήμματα-
βοηθάει το φαινόμενο να πέφτει σε δημοτικότητα η κυβέρνηση, αλλά να μην
ανεβαίνει -αν δεν πέφτει- η αντιπολίτευση.
Με όλα σημερινά δεδομένα ακόμα κι αν χάσει την επιρροή του ο Μητσοτάκης ο
δρόμος για να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία- είναι
πολύ μακρύς- του Κινάλ βοηθούντος ως εφεδρεία σε μια πιθανή
συγκυβέρνηση.
Μάλλον δεν αρκεί η σοβαρή αντιπολίτευση του Αλέξη Τσίπρα. Χρειάζεται ένα
«μπιγκ μπαγκ» στο χώρο της «δημοκρατικής παράταξης» η οποία με τους
όρους που γνωρίζαμε δεν υπάρχει πλέον.
Άλλωστε
δεν γίνεται κυβέρνηση όποιος κάνει αντιπολίτευση -και πολύ περισσότερο
όποιος περιμένει να «σαπίσει» κυβέρνηση. Γίνεται όποιος μπορεί να πείσει
πως όχι μόνο μπορεί να γίνει κυβέρνηση, αλλά αυτό είναι αναγκαίο.
Κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ -με συμμάχους ή όχι- ξαναβρεθεί στην κυβέρνηση δεν θα
συμβεί ως επιβεβαίωση της προηγούμενης θητείας του ως δικαίωση, αλλά
όταν δείξει ένα νέο πολιτικό όραμα -με ένα νέο κόμμα πραγματικά
σύγχρονο.
Που σημαίνει πως πρέπει να επανιδρυθεί -και δεν αρκούν μερεμέτια -σε όλα
τα επίπεδα: πρόσωπα, πολιτική, ιδεολογία. Αυτό δεν χρειάζεται να γίνει
μετά από μια νέα ήττα! Και δεν αρκεί το να αλλάξει το …σήμα...
Ν. Λακόπουλος
anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου