Αξιοι άνθρωποι στην Ελλάδα υπάρχουν
πολλοί. Σπουδαίοι επιστήμονες, εξαίρετοι πανεπιστημιακοί, εκλεκτοί
λογοτέχνες, καταξιωμένοι παράγοντες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Σε...
όλους τους θεσμούς που συγκροτούν την κοινωνία κάποιοι ξεχωρίζουν και ενδεχομένως στον χώρο τους να είναι μοναδικοί. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν όλοι αυτοί να καλύψουν θέσεις στην κεντρική πολιτική σκηνή. Πολύ περισσότερο, να καλύψουν όλοι και με επάρκεια το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.
Το ζήτημα δεν είναι ρητορικό. Είναι ουσιαστικό. Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου θεωρείται καλή δικαστικός και αυτό αναγνωρίζεται από την κυβέρνηση, την αξιωματική αντιπολίτευση και άλλα κόμματα.
Υπάρχουν και αντίθετες γνώμες, αλλά εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε την αξία της ή το δημοκρατικό και προοδευτικό φρόνημά της.
Είναι η καταλληλότερη για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας; Είναι αξιότερη και καλύτερη από τον σημερινό Πρόεδρο τον οποίο θα διαδεχτεί σε λίγες ημέρες; Είναι αξιότερη και καλύτερη από πολλούς άλλους, τα ονόματα των οποίων εύκολα μπορεί να σκεφτεί κανείς; Δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος που θα μπορούσε να απαντήσει απολύτως καταφατικά σε αυτά τα ερωτήματα.
Τότε γιατί επιλέχθηκε η κ. Σακελλαρο-πούλου από τον πρωθυπουργό και γιατί έχει πλέον την ευρύτατη στήριξη της Βουλής; Η απάντηση προκύπτει από την ευρεία σύγκλιση στο πρόσωπό της ως αποτέλεσμα πρώτα του τακτικισμού της Ν.Δ. και στη συνέχεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στήριζε τον Πρ. Παυλόπουλο γιατί ήταν επιλογή του το 2015 και γιατί ήθελε να «στριμώξει» τη Ν.Δ., με δεδομένο ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν τον ψήφισε τότε για το ύπατο αξίωμα. Ο πρωθυπουργός δεν τον ήθελε για δεύτερη θητεία στην Προεδρία της Δημοκρατίας και έψαχνε ένα πρόσωπο που δεν θα μπορούσε να το αγνοήσει η αξιωματική αντιπολίτευση. Ταυτόχρονα επιθυμούσε να αδειάσει η θέση του προέδρου του ΣτΕ για να προωθήσει κάποιον της επιρροής του.
Η κ. Σακελλαροπούλου πληρούσε και τους δύο στόχους του πρωθυπουργού, ο οποίος αδιαφορούσε πλήρως αν ήταν η καταλληλότερη για το ύπατο αξίωμα. Ετσι την επέλεξε, υποχρεώνοντας την αξιωματική αντιπολίτευση να βάλει νερό στο κρασί της, να αλλάξει τα κριτήρια που έθετε και να την αποδεχτεί. Αυτή είναι η απλή και καθαρή εξήγηση των εξελίξεων γύρω από την επιλογή για το ανώτατο αξίωμα.
Σε...
όλους τους θεσμούς που συγκροτούν την κοινωνία κάποιοι ξεχωρίζουν και ενδεχομένως στον χώρο τους να είναι μοναδικοί. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν όλοι αυτοί να καλύψουν θέσεις στην κεντρική πολιτική σκηνή. Πολύ περισσότερο, να καλύψουν όλοι και με επάρκεια το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.
Το ζήτημα δεν είναι ρητορικό. Είναι ουσιαστικό. Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου θεωρείται καλή δικαστικός και αυτό αναγνωρίζεται από την κυβέρνηση, την αξιωματική αντιπολίτευση και άλλα κόμματα.
Υπάρχουν και αντίθετες γνώμες, αλλά εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφισβητήσουμε την αξία της ή το δημοκρατικό και προοδευτικό φρόνημά της.
Είναι η καταλληλότερη για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας; Είναι αξιότερη και καλύτερη από τον σημερινό Πρόεδρο τον οποίο θα διαδεχτεί σε λίγες ημέρες; Είναι αξιότερη και καλύτερη από πολλούς άλλους, τα ονόματα των οποίων εύκολα μπορεί να σκεφτεί κανείς; Δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος που θα μπορούσε να απαντήσει απολύτως καταφατικά σε αυτά τα ερωτήματα.
Τότε γιατί επιλέχθηκε η κ. Σακελλαρο-πούλου από τον πρωθυπουργό και γιατί έχει πλέον την ευρύτατη στήριξη της Βουλής; Η απάντηση προκύπτει από την ευρεία σύγκλιση στο πρόσωπό της ως αποτέλεσμα πρώτα του τακτικισμού της Ν.Δ. και στη συνέχεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στήριζε τον Πρ. Παυλόπουλο γιατί ήταν επιλογή του το 2015 και γιατί ήθελε να «στριμώξει» τη Ν.Δ., με δεδομένο ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν τον ψήφισε τότε για το ύπατο αξίωμα. Ο πρωθυπουργός δεν τον ήθελε για δεύτερη θητεία στην Προεδρία της Δημοκρατίας και έψαχνε ένα πρόσωπο που δεν θα μπορούσε να το αγνοήσει η αξιωματική αντιπολίτευση. Ταυτόχρονα επιθυμούσε να αδειάσει η θέση του προέδρου του ΣτΕ για να προωθήσει κάποιον της επιρροής του.
Η κ. Σακελλαροπούλου πληρούσε και τους δύο στόχους του πρωθυπουργού, ο οποίος αδιαφορούσε πλήρως αν ήταν η καταλληλότερη για το ύπατο αξίωμα. Ετσι την επέλεξε, υποχρεώνοντας την αξιωματική αντιπολίτευση να βάλει νερό στο κρασί της, να αλλάξει τα κριτήρια που έθετε και να την αποδεχτεί. Αυτή είναι η απλή και καθαρή εξήγηση των εξελίξεων γύρω από την επιλογή για το ανώτατο αξίωμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου