Γιατί οι Γερμανοί σοσιαλιστές κάλεσαν τον Τσίπρα, όχι την Φώφη...;;;

Δύο ήταν οι βασικοί προσκεκλημένοι του ιδεολογικού συνεδρίου του SPD, το περασμένο Σάββατο. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ο Πορτογάλος πρωθυπουργός Αντόνιο Κόστα, που συνεργάζεται με τους κομμουνιστές της Πορτογαλίας.

Από το πάνελ έλαμψε διά της απουσίας του το ΚΙΝΑΛ, που φυσικά διεμήνυσε με όλους τους τρόπους τη δυσφορία του για τις επιλογές των Γερμανών «ιδεολογικών αδελφών». Άλλωστε, είναι κοινό μυστικό ότι το φλερτ των Γερμανών σοσιαλιστών με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ έχει παγώσει τις σχέσεις των δύο πάλαι ποτέ αδελφών κομμάτων. Έλειπε ακόμα και ο Ισπανός πρωθυπουργός, παρόλο που κυβερνά με την ψήφο ανοχής των Podemos.

Τι κρύβει αυτή η επιλογή των Γερμανών; Γιατί αυτός ο έρωτας με τον Αλέξη Τσίπρα;
Πίσω από την προώθηση του «μοντέλου Τσίπρα» κρύβεται η άποψη του Μάρτιν Σουλτς ότι για να αναζωογονηθεί η ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, που δεν περνάει και τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της -στη Γαλλία, για παράδειγμα, οι σοσιαλιστές έχουν εξαερωθεί στην κυριολεξία- πρέπει να συναντηθεί και να συνεργαστεί με τη ριζοσπαστική Αριστερά τύπου Τσίπρα. Μόνο έτσι πιστεύει ο Σουλτς, που δεν κρύβει τον θαυμασμό του για το «πολιτικό ζώον» Αλέξη Τσίπρα, (έτσι τον λέει κατ ιδίαν), θα μπορέσουν οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες να παραμείνουν σαν κόμματα εξουσίας. Η έτσι νομίζει ο Μάρτιν Σούλτς , που βλέπει τα ποσοστά του κόμματός του σε κάθε δημοσκόπηση να κάνουν και νέα βουτιά...
Και σαν καλός μαθητής ο Αλέξης Τσίπρας, που θέλει να περάσει και στην Ελλάδα το μήνυμα οτι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει κανονικό ευρωπαικό κόμμα, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα. Και πρότεινε, μιλώντας στο Συνέδριο, «την συνάντηση της Σοσιαλδημοκρατίας, της Αριστεράς, της Οικολογίας, των προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη για να αποτραπεί ο κίνδυνος της ακροδεξιάς και η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, που ανοίγει τον δρόμο στην ακροδεξιά». Ο,τι ακριβώς ήθελε δηλαδή ο Σούλτς.
Μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας, χαρακτήρισε το παράδειγμα της Ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας, το ΚΙΝΑΛ δηλαδή, παράδειγμα προς αποφυγή, σε αντίθεση με όσα συμβαίνουν στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Διότι, όπως είπε, «διεξάγει ένα σχεδόν μονομέτωπο αγώνα ενάντια στην Αριστερά, αρνούμενη να συναινέσει ακόμα και σε ιστορικού χαρακτήρα πρωτοβουλίες που θα έπρεπε να είναι σημαία για τον προοδευτικό χώρο».
Καλό χαρτί για τον Τσίπρα η Συμφωνία των Πρεσπών
Η αναφορά δεν είναι τυχαία. Το μεγάλο και το καλό χαρτί του Αλέξη Τσίπρα στα ευρωπαϊκά σαλόνια είναι η Συμφωνία των Πρεσπών. Την στηρίζουν και οι Ευρωπαίοι συντηρητικοί και οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες. Οχι μόνο για την σταθερότητα στα Βαλκάνια. Οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές θεωρούν οτι μπορούν να κάνουν παιχνίδι με τις κυβερνήσεις των Δυτικών Βαλκανίων, που είναι σχεδόν όλες σοσιαλιστικές και να ενισχύσουν την δυναμή τους στις προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες είναι σφόδρα δυσαρεστημένοι με την στάση του ΚΙΝΑΛ εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών και αυτός ήταν ο λόγος που η κυρία Γεννηματά δεν προσεκλήθη στο Βερολίνο.
Στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο πάντως η γραμμή Σούλτς αμφισβητείται ανοιχτά. Το μοντέλο της διεύρυνσης προς τα αριστερά δεν περνάει και η κυρίαρχη άποψη είναι ότι αν θέλουν οι σοσιαλιστές να έχουν μέλλον πρέπει να συνεργαστούν με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους. Γι' αυτό άλλωστε και ο Μακρόν ανακοίνωσε ότι θα συνεργαστεί με τούς Φιλελεύθερους στις ευρωεκλογές.
Αλλωστε στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο σχολιάζουν, ότι αν υπάρχει ένας βασικός λόγος που οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές «πνέουν τα λοίσθια» αυτός είναι η μετανάστευση και η αδυναμία της ευρωπαικής αριστεράς να αντιληφθεί τις αγωνίες και τους φόβους των λαικών στρωμάτων για την μετανάστευση. Που στρέφονται έτσι στην άκρα δεξιά.
Τα πυρά του ΚΙΝΑΛ
Ενδεικτική είναι η επίθεση που εξαπέλυσε ο εκπρόσωπος τύπου του ΚΙΝΑΛ Παύλος Χρηστίδης:
Ο κ. Τσίπρας χρησιμοποιείται και χρησιμοποιεί τις ταμπέλες για να εξυπηρετήσει μικροκομματικά συμφέροντα. Είτε αυτό αφορά την Ελλάδα είτε το εξωτερικό. Από εκεί και πέρα χρειάζεται οι Ευρωσοσιαλιστές να δημιουργήσουμε μία ριζοσπαστική πολιτική πλατφόρμα εν όψει των Ευρωεκλογών, όπου οι πολίτες παίρνουν τις τύχες στα χέρια τους και δεν αφήνουν μικρές μειοψηφίες να κάνουν κουμάντο. Ο κ. Τσίπρας κάνει ένα συνεχές πολιτικό πυροτέχνημα, μία με τους σοσιαλιστές, μία με τους πράσινους, μία με την κ. Μέρκελ. Η πολιτική του επιλογή είναι το πρωί με τον κ. Καμμένο και το βράδυ στους Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες.

Τα άγονα γενέθλια του Κινήματος Αλλαγής

Kατά τον Γενικό Γραμματέα του SPD Λαρς Κλίνγκμπαϊλ η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στο συνέδριο των γερμανών σοσιαλδημοκρατών «είναι ένα σοβαρό μήνυμα». «Η Ευρώπη», είπε ο κ. Κλίνγκμπάιλ, «αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση. Οι επικείμενες ευρωεκλογές θα είναι οι πιο δύσκολες. Λαϊκιστές και προπαγανδιστές του μίσους προσπαθούν να διχάσουν την Ευρώπη. Σε αυτή την κατάσταση οι αριστερές δυνάμεις έρχονται πιο κοντά. Γι αυτόν το λόγο έχουμε καλέσει τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε σε κάθε σημείο, αλλά θέλουμε όμως να οικοδομήσουμε μαζί την Ευρώπη και για αυτό είναι καλό που βρίσκεται εδώ.»
Κατά τον βουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Θεόδωρο Παπαθεοδώρου η παρουσία Τσίπρα στο Βερολίνο ήταν απλώς «συνεδριακός τουρισμός». Και, κατά το επίσημο Κίνημα Αλλαγής, ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στο συνέδριο του SPD απλώς και μόνον για να επιβεβαιώσει ότι «έκανε την "kolotumba" του 2015 με καθαρό μυαλό».
Η απόσταση που χωρίζει το ΚΙΝΑΛ από την ευρωπαϊκή του «οικογένεια», την σοσιαλδημοκρατία, είναι προφανής. Και διευρύνεται με ρυθμούς αντιστρόφως ανάλογους από εκείνους της σύγκλισης ευρωπαίων σοσιαλιστών και αριστεράς. Το ερώτημα είναι εάν αυτή η τάση κι αυτή η επιλογή έχει αντίκρυσμα και στην βάση των ψηφοφόρων της εγχώριας κεντροαριστεράς – ψηφοφόρων προερχόμενων, στην συντριπτική πλειοψηφία τους από το παλαιό κραταιό ΠΑΣΟΚ.
Είναι ένα ερώτημα που αποφεύγει επίμονα να αντιμετωπίσει η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής Φώφη Γεννηματά. Και, μάλλον, δεν πρόκειται να επιχειρήσει να το απαντήσει ούτε στην σημερινή εκδήλωση των πρώτων «γενεθλίων» του ΚΙΝΑΛ στο Σπόρτινγκ.
Η γραμμή της Χαριλάου Τρικούπη παραμένει εστιασμένη στο «δόγμα» των (αν)ισων αποστάσεων και οι πληροφορίες θέλουν την Φώφη Γεννηματά να επιμένει και στην αποψινή εκδήλωση στο μήνυμα ότι το ΚΙΝΑΛ «δεν θα γίνει συμπλήρωμα ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε της ΝΔ». Και πως η πολιτική των συνεργασιών θα διαμορφωθεί μετά τις εκλογές, με βάση την ετυμηγορία της κάλπης και τις δυνατότητες προγραμματικών συγκλίσεων.
Σε ό,τι αφορά, δε, την κριτική περί αναντιστοιχίας της πορείας του ΚΙΝΑΛ με την «αριστερή στροφή» της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, τα στελέχη του κόμματος την απορρίπτουν με αιχμές τόσο προς το Μαξίμου όσο και προς το Βερολίνο. «Ο Αλέξης Τσίπρας είναι fake αριστερός», λέει παλιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, για να επαναλάβει την γνωστή θέση περί «λαϊκιστών, που «συγκυβερνούν με το εθνικιστικό μόρφωμα των ΑΝΕΛ», και θυμήθηκαν όψιμα και για «ψηφοθηρικούς λόγους» την κεντροαριστερά. Οσο για τους ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες, το ίδιο στέλεχος επισημαίνει ότι «το SPD χειροκροτεί τον δήθεν αριστερό Τσίπρα και συγκυβερνά με τους χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ και τους χριστιανοκοινωνιστές του Ζέερχοφερ».
Η επιχειρηματολογία αυτή, ωστόσο, δεν δείχνει μέχρι στιγμής να παράγει πολιτικό αποτέλεσμα υπέρ του ΚΙΝΑΛ. Έναν χρόνο μετά την δημιουργία του, ο ενιαίος φορέας της Κεντροαριστεράς συρρικνώνεται αντί να διευρύνεται, το Ποτάμι αποχώρησε και άφησε το όλο εγχείρημα να περιορίζεται στα στενά όρια του παλαιού ΠΑΣΟΚ, και τα ποσοστά του Κινήματος στις δημοσκοπήσεις απέχουν μακράν από τα φιλόδοξα διψήφια νούμερα που στόχευσε κατά την ίδρυσή του.
Ενώπιον αυτής της εικόνας, το Μαξίμου δείχνει καθαρά ότι σκοπεύει να εντείνει την πίεση προς την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ στοχεύοντας απ’ ευθείας στην βάση του. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας διαμήνυσε από το Βερολίνο ότι η σύγκλιση «θα έρθει από κάτω», ενώ το πλήρες μήνυμα έστειλε χθες με τον πλέον εύγλωττο τρόπο ο Δημήτρης Παπαδημούλης. «Η ακραία αντιΣύριζα εμμονή της Φώφης Γεννηματά», έγραψε στο twitter ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, «βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τη στάση των Ευρωσοσιαλιστών και Πρασίνων, αλλά και με την ισχυρή αντιδεξιά, αντινεοφιλελεύθερη και αντιμητσοτακική συνείδηση στη βάση του ΚΙΝΑΛ. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβει, τόσο το καλύτερο και για την ίδια».
Ο σχεδιασμός του Μαξίμου προβλέπει κλιμάκωση αυτής της τακτικής όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, και ένα από τα βασικά όπλα του θα είναι οι συμμαχίες με υποψηφίους προερχόμενους από την κεντροαριστερά στις αυτοδιοικητικές κάλπες. Η δε στρατηγική στόχευση δεν αφορά τις επόμενες εθνικές εκλογές αλλά οι μεθεπόμενες – με κρίσιμο δεδομένο ότι αυτές θα γίνουν με απλή αναλογική και ότι στην κυβέρνηση θεωρούν απίθανη την αυτοδυναμία Μητσοτάκη…