Αυτός που … έσπειρε το χωράφι κι Ο «διορισμένος αγροφύλακας»...!!!

Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος

Όλες οι … προσευχές του επιτελείου του Κυριάκου Μητσοτάκη επικεντρώνονται αυτές τις ημέρες στο να περάσει από την παρούσα Βουλή, η συμφωνία των Πρεσπών. 

 Και τούτο διότι, με αυτόν τον τρόπο, θα ευσταθεί η εξ’ αρχής θέση του υπέρ της ιστορικής συμφωνίας , χωρίς ο ίδιος να έχει… χύσει σταγόνα πολιτικού κόστους. Σε επίπεδο «πολιτικής βιτρίνας» τον ενοχλεί, σφόδρα, που η κυβέρνηση Τσίπρα έκλεισε την πολυετή εκκρεμότητα – κάτι που δεν θα μπορούσε να κάνει ποτέ ο ίδιος, ακροβατώντας ανάμεσα σε ανιστόρητους συντηρητικούς και σε παραληρούντες ακροδεξιούς, τους οποίους όμως ο ίδιος περιμάζεψε, εντός της «δικής του» ΝΔ , για να αντέξει στην εσωκομματική σκακιέρα.

Το χει πει, άλλωστε… «Δεν μπορώ να ακυρώσω, διεθνή συμφωνία της χώρας που έχει κυρωθεί».  Λογικό. Διότι η εν λόγω συμφωνία ενδυνάμωσε τη συμμαχία της Ελλάδας με τους ισχυρούς της δύσης, καθιστώντας την χώρα μας κυρίαρχη δύναμη στη χερσόνησο του Αίμου, αλλά και σημαντικό παίκτη στο ενεργειακό πόκερ.  Έτσι, ακόμη και στην πιθανότητα να γίνει κάποια στιγμή πρωθυπουργός, ο κ. Μητσοτάκης, θα είναι σαν να έχει διοριστεί «αγροφύλακας σε σπαρμένο χωράφι»… Όσο για εκείνους που ξιφουλκούν κατά της συμφωνίας, την απάντηση την δίνει η ίδια η ιστορία. Αποπειράθηκαν να σκοτώσουν τον Ελευθέριο Βενιζέλο μετά τη συνθήκη  των Σεβρών – κι ας πολλαπλασίαζε την Ελλάδα. Και κάποιοι, λίγο αργότερα, θεώρησαν προδοτική την συνθήκη της Λωζάννης, την οποία σήμερα πασχίζουμε να περιφρουρήσουμε.

Επί της ουσίας τώρα: Το ΝΑΙ φαίνεται να επικρατεί στα Σκόπια, στο δημοψήφισμα της προσεχούς Κυριακής, μια και – όπως φαίνεται – η «παρέλαση» πολλών ισχυρών Ευρωπαίων  και ευρωατλαντικών παραγόντων, υπέρ της συμφωνίας, όχι μόνο δε φαίνεται να ενοχλεί, αλλά μάλλον περιποιεί τιμή, τη σχετικά νεοσσή κουλτούρα ανεξαρτησίας του γειτονικού μας πολυεθνικού κράτους. Αν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος προσκρούσει  στην άρνηση του Προέδρου των Σκοπίων, Ιβανώφ , τότε ο Ζόραν Ζάεφ θα προσφύγει σε εκλογές, ώστε να καταστεί, από πρωθυπουργός σε κυβέρνηση μειοψηφίας,  κυρίαρχος του εκεί πολιτικού παιχνιδιού. Εξ’ ου και οι προκλητικές κορώνες του τώρα , δεν αποτελούν λεονταρισμούς, έναντι ημών, αλλά προσπάθεια «υπερηχογραφήματος» μιας… γκαστρωμένης κάλπης. Εδώ, τα πράγματα είναι πιο απλά. Ο μαγικός αριθμός «154» θα σφραγίσει το τέλος μιας ιστορικής διαδικασίας στην αρχή της Άνοιξης. Όλοι το ξέρουν και νιώθουν ασφαλείς. Η κυβέρνηση γιατί βάζει την υπογραφή της σε μιαν ιστορική συμφωνία που παράγει αποτελέσματα. Οι ΑΝΕΛ που, σε ένα μεγάλο κομμάτι τους, δεν θα χρειαστεί να μπουν στο τόσο «ενοχλητικό»  για αυτούς άθροισμα – οι ψήφοι έχουν βρεθεί από αλλού. Κι ο κ. Μητσοτάκης που- τουλάχιστον, έτσι φαντάζεται – θα παραλάβει το «χωράφι», έτοιμο να καρπίσει…  Αν βέβαια επαναληφθεί το λάθος να … διωχθεί αυτός που το καλλιέργησε…