Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Αυτές οι λίγες αράδες θα μπορούσαν να έχουν θέση,
ημερολογιακών πολιτικών σημειώσεων από έναν άνθρωπο, που απλώς προβληματίζεται,
παρατηρώντας τα δεδομένα.
Χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο, αλλά και χωρίς να το εκχωρεί
σε κανέναν. Παρακολούθησα, το τελευταίο διήμερο τη συζήτηση στο ευρωκοινοβούλιο
με τον γενικό, όσο και γενικόλογο τίτλο «Το μέλλον της Ευρώπης». Είναι, δε,
γνωστό ότι πίσω από τους πιο βαρύγδουπους τίτλους – συνήθως- κρύβονται ανούσιες
αερολογίες … Αλλά αυτή η συζήτηση ήταν αποκαλυπτική προθέσεων και οράματος. Δυο
κόσμοι στην κυριολεξία.. Και ο καμβάς τρομακτικός. Άκουσα τον Έλληνα
πρωθυπουργό …
Κι ήταν θαρρώ από τις λίγες ισορροπημένες, μετρημένες και
στοχοθετημένες φωνές. Άκουσα όμως και φωνές ακραίες, γέννημα – θρέμμα μιας
προβληματικής Ευρώπης. Άκουσα ηγέτες χωρών να ξερνούν μισαλλοδοξία και να
ακυρώνουν κάθε θεμελιώδες Ευρωπαϊκό αξίωμα.
Άκουσα ανεπαρκείς
Έλληνες ευρωβουλευτές να πουλάνε μια ξεφτισμένη ιδεολογική πραμάτεια μόνο και
μόνο για να δικαιώσουν μια θαμπή κομματική ταυτότητα. «Μα πάμε σε εκλογές», θα
μου πείτε. Κι αυτό τι σημαίνει; Ότι μπορούν να σμίγουν όλα τα πολιτικά μηδενικά
της χώρας και να παράγουν άθροισμα; Μάλλον. Έτσι λοιπόν ατάλαντοι δημοσιογράφοι
της διαπλοκής, καταχρεωμένοι πρώην κομουνιστές και νυν νεοφιλελεύθεροι εκδότες
και άλλοι της εβδομάδας των υπολοίπων της πολιτικής, θα προσπαθούν να μας
πείσουν ότι «θα μα σώσουν, από τον κακό Τσίπρα», ενώ στην πραγματικότητα θα χρειάζονται
την λαϊκή ψήφο, για να τη χρησιμοποιήσουν ως αντίδοτο της ανυποληψίας τους…
Κύρτσος – Σπυράκη: Η «μάχη» μ αυτούς δεν είναι ιδεολογική… Θα ήταν κατάντια.
Αρκεί μόνο να τους ρωτήσετε κατά πρόσωπο για ποιον λόγο , ήθελαν να γίνουν
ευρωβουλευτές. Αν απαντήσουν ειλικρινά, θα εκπλαγείτε… Και οι λίγοι σοβαροί που
έτυχε να τους «σταυρώσετε», θα βλαστημήσετε την ώρα και τη στιγμή που το
κάνατε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου