Το νέο κυβερνητικό σχήμα που ορκίστηκε το μεσημέρι, συγκροτήθηκε με ορίζοντα τις εκλογές του Μαΐου, αλλά και την πολιτική περίοδο που θα ανοίξει μετά από αυτές.
Αποτυπώνει με ενάργεια τον εκλογικό σχεδιασμό του πρωθυπουργού και την οπτική του για το μέλλον της παράταξής του.
Το πρόβλημα του πάγκου
Δεδομένου ότι δεν άλλαξαν οι υπουργοί στα βασικά υπουργεία (με την εξαίρεση του Πάνου Σκουρλέτη), ο ανασχηματισμός δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαρωτικός. Ωστόσο, έχοντας 13 καινούργια πρόσωπα, είναι ένας μεγάλος ανασχηματισμός. Απέναντι στο πρόβλημα «πάγκου» (δηλαδή την έλλειψη «υπουργοποιήσιμων στελεχών) που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε δύο λύσεις:
Πρώτον, έκανε «μεταγραφές» από άλλους πολιτικούς χώρους, κατά κύριο λόγο από τις διάφορες εκδοχές του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για στελέχη που έχουν κυβερνητική ή άλλη διοικητική εμπειρία.
Δεύτερον, ανέθεσε χαρτοφυλάκια σε μια νέα γενιά στελεχών που αναδείχτηκαν τα τελευταία τρία χρόνια μέσα από τον κυβερνητικό μηχανισμό.
Τα ανοίγματα
Η λογική των κυβερνητικών «μεταγραφών» είναι προφανής: Εκφράζουν την μετατόπιση της κυβέρνησης προς το Κέντρο. Ο πρωθυπουργός κρίνει ότι η εκλογική μάχη θα κριθεί από το ποια δύναμη θα ηγεμονεύσει στον λεγόμενο μεσαίο χώρο και πράττει αναλόγως.
Διαβάστε:
►Ανασχηματισμός: Αλλαγές, αναβαθμίσεις και αποχωρήσεις
►Ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση - Τα μηνύματα των νέων μελών και τα «πηγαδάκια»
Στην περίοδο του Μνημονίου ο κ. Τσίπρας έστρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ προς τα αριστερά προκειμένου να προσποριστεί πολιτικά οφέλη από την κοινωνική έκρηξη ενάντια στη λιτότητα. Σήμερα, θεωρώντας προφανώς ότι η χώρα επιστρέφει σε κάτι που μοιάζει με την προμνημονιακή κανονικότητα, ο πρωθυπουργός κινείται πλέον προς τα δεξιά. Ακολουθώντας πρότυπο της ιταλικής «Ελιάς», η νέα κυβερνητική συμμαχία έχει έντονο κεντροαριστερό άρωμα , με γέφυρες ακόμα και στον συντηρητικό χώρο, όπως δείχνει η υπουργοποίηση Παπακώστα. Δεν θα ήταν υπερβολή ο ισχυρισμός ότι αυτή το νέο κυβερνητικό σχήμα προεικονίζεται μια νέα κεντροαριστερή συμμαχία με βασική (αλλά όχι μοναδική) συνιστώσα τον ΣΥΡΙΖΑ. Η διαμόρφωση αυτής της συμμαχίας θα ολοκληρωθεί μετά τις εκλογές.
Ωστόσο, ο πρωθυπουργός θέλει να μειώσει τους κραδασμούς της μετάβασης στο «νέο». Γι’ αυτό επιμένει στη στήριξη των ΑΝΕΛ μέχρι την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Η νέα γενιά
Παράλληλα με τις «μεταγραφές», ο κ. Τσίπρας προχώρησε σε ένα κύμα υπουργοποίησης νέων στελεχών. Πέρα από το νεαρό της ηλικίας τους, κοινό χαρακτηριστικό όλων τους είναι ότι ανέβηκαν διαδοχικά τις κλίμακες της κυβερνητική ιεραρχίας μετά τον Ιούλιο του 2015, ενώ προηγουμένως δεν κατείχαν καθοδηγητικές θέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ –με την εξαίρεση των Δημήτρη Τζανακόπουλου και Νάσου Ηλιόπουλο. Πρόκειται για «αριστερούς τεχνοκράτες» (κατά τον μάλλον αδόκιμο όρο του Γιάννη Δραγασάκιη) που οφείλουν την άνοδό τους στον Αλέξη Τσίπρα. Οι κκ Χαρίτσης, Αχτσιόγλου και Αραχωβίτης κινούνται στις παρυφές των 53+, αλλά φροντίζουν να μη δημιουργούν ζητήματα στο Μαξίμου.Πρέπει να σημειωθεί ότι η ανάδειξη των νέων στελεχών συνδυάζεται με τη σταδιακή απόσυρση της παλιάς φρουράς της Κουμουνδούρου. Σε αυτόν τον ανασχηματισμό βρέθηκαν εκτός υπουργείων ο Πάνος Σκουρλέτης (μετατέθηκε στο κόμμα) και Γιάννης Μπαλάφας. Από τα 51 μέλη της σημερινής κυβέρνησης, μόλις 5 είχαν ηγετικό ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ: οι Ευκλείδης Τσακαλώτος, Γιάννης Δραγασάκης, Αλέκος Φλαμπουράρης, Γιώργος Σταθάκης και Δημήτρης Βίτσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου