«Πολιτική συμφωνία» ή εκλογές: Είναι το -ανείπωτο- δίλημμα που θέτει, όλο και πιο έντονα, η κυβέρνηση στα τελευταία κρίσιμα 24ωρα της διαπραγμάτευσης για την αξιολόγηση και το χρέος.
Κι είναι επίσης το δίλημμα που, ξεκινώντας από μπλόφα πολιτικής τακτικής μπορεί να εξελιχθεί, από ατύχημα, σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Η μπλόφα και η «ηρωϊκή» έξοδος
Την αρχή έκανε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας στην πρόσφατη Κοινοβουλευτικη Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αντιστρέφοντας ουσιαστικά την εκβιαστική καταστροφολογία Μητσοτάκη.
Τη σκυτάλη πήραν στη συνέχεια -από εντελώς διαφορετική οπτική- συγκεκριμένα στελέχη του παραδοσιακού κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ που, εδώ και καιρό, εισηγούνται και τάσσονται υπέρ της «εξόδου», ηρωϊκής ή μη, από την διακυβέρνηση προς διαφύλαξη των έσχατων αριστερών οχυρών και προς συγκράτηση ενός αξιόμαχου εκλογικού ποσοστού που θα δίνει ρόλο στο κόμμα και στην επόμενη μέρα.
Και το δίλημμα κορυφώθηκε χθες από τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, στη σκιά της -έως τώρα άκαμπτης- απαίτησης των δανειστών να δεσμευτεί η Αθήνα σε προληπτικά δημοσιονομικά μέτρα μετά το 2018 προκειμένου να επιτευχθούν πλεονάσματα διαρκείας της τάξης του 3% με 3,5%.
Το μήνυμα Τσακαλώτου
«Αν δεν κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, δεν θα υπάρξει λύση για το χρέος, δεν θα μπούμε στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και δεν θα μπορέσουμε να βγούμε στις αγορές στα τέλη του 2017 - αρχές του 2018», είπε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, αποδεχόμενος ευθέως ότι εάν δεν επέλθει συμφωνία με τους δανειστές, τότε το κυβερνητικό αφήγημα και σχέδιο εξόδου από την κρίση καταρρέει.
Και υπονοώντας, ουσιαστικά, ότι σε μια τέτοια περίπτωση εκπνέει και η λαϊκή εντολή που έχει λάβει η κυβέρνηση.
Στην πραγματικότητα, η προσφυγή σε κάλπες δεν αποτελεί κεντρική επιλογή, ούτε καν Plan B, για το Μέγαρο Μαξίμου.
Αποτελεί απλώς το όπλο στρατηγικής που επελέγη προκειμένου να αποκρουστεί η πίεση των δανειστών -για την ακρίβεια τμήματος των δανειστών- και να περιφρουρηθεί η βαθιά «κόκκινη γραμμή» της κυβέρνησης που αποκλείει την προληπτική λήψη νέων μέτρων για την περίοδο μετά τη λήξη του Μνημονίου.
«Θα ρισκάρει νέο μέτωπο κρίσης η Ευρώπη;»
Πρόκειται, δε, κατά τις πληροφορίες για μια στρατηγική που χαράσσεται και πατάει πάνω στο ρευστό ευρωπαϊκό σκηνικό. Και ποντάρει στην εκτίμηση ότι οι δανειστές δεν θα ρισκάρουν να ανοίξει ένα νέο μέτωπο αστάθειας στην Ελλάδα την ώρα που η Ευρώπη απειλείται από ακροδεξιά επέλαση και διακυβεύεται το ίδιο το μέλλον του ευρώ.
«Στις 4 Δεκέμβρη, εάν ο Ρέντσι χάσει το δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση, η Ιταλία μπορεί να αρχίσει να ξηλώνει το οικοδόμημα του ευρώ. Θα αποτολμήσει την επόμενη μέρα, στις 5 Δεκέμβρη, το Eurogroup να πυροδοτήσει μια δεύτερη, παράλληλη κρίση με επίκεντρο την Ελλάδα;», είναι το χαρακτηριστικό ερώτημα που θέτει, εξηγώντας την τακτική του εκλογικού διλήμματος, υψηλόβαθμος κυβερνητικός παράγοντας.
Το διπλό ρίσκο
Το πρόβλημα, ωστόσο, και το ρίσκο σ’ αυτή την ανάλυση είναι διπλό. Αφ’ ενός το δίλημμα της κυβέρνησης διευκολύνει τη -σχεδόν εμμονικά μονοδιάστατη- πίεση της ΝΔ για εκλογές «εδώ και τώρα».
«Αν δεν πάει ο Τσίπρας σε εκλογές, θα γίνει Παπανδρέου Νο2 και είναι μόλις 42 ετών. Θα εξαερωθεί», δήλωσε χαρακτηριστικά χθες ο, συνήθως μετριοπαθής, αντιπρόεδρος της ΝΔ Κωστής Χατζηδάκης δείχνοντας καθαρά ότι το κόμμα του επενδύει και στις εσωκομματικές αγωνίες του ΣΥΡΙΖΑ περί των πιθανών πλεονεκτημάτων μιας «ηρωικής εξόδου».
Ο απρόβλεπτος δρ Σόιμπλε
Το έτερο, ωστόσο, και μεγαλύτερο ρίσκο είναι ότι το σενάριο της νέας ευρω-κρίσης μπορεί, πολύ απλά, να διευκολύνει και να βολεύει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ουδέποτε έκρυψε την συμπάθειά του στο Grexit – πολύ περισσότερο, δε, επί χρόνια προωθεί την ιδέα της Ευρώπης των δύο ταχυτήτων με «εξοστρακισμό» των αδύναμων και «απείθαρχων χωρών» του Νότου στο περιφερειακό περιθώριο.
Μια παράλληλη κρίση, δε, σε Ιταλία και Ελλάδα ίσως και να είναι η ιδανική αφετηρία για τους θιασώτες μιας τέτοιας «αναδιάρθρωσης» της ευρωζώνης.
Σε αυτή την -ακραία έστω - περίπτωση, οι εκλογές δεν θα είναι επιλογή τακτικής αλλά αναγκαστικό ατύχημα.
Και το προεκλογικό διακύβευμα θα είναι ντε φάκτο η παραμονή ή μη της χώρας στο ευρώ.
Το δε κομβικό και ανοιχτό ερώτημα είναι εάν η κυβέρνηση είναι προετοιμασμένη ή όχι για μια τέτοια προοπτική…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου