Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Το καλύτερο επιχείρημα για το πόσο λάθος είναι η οικονομική πολιτική που δήθεν θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, είναι τα εκκαθαριστικά της εφορίας που καταφθάνουν σωρηδόν αυτές τις ημέρες.
Το καλύτερο επιχείρημα για το πόσο λάθος είναι η οικονομική πολιτική που δήθεν θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, είναι τα εκκαθαριστικά της εφορίας που καταφθάνουν σωρηδόν αυτές τις ημέρες.
Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι όλο το
πακέτο των φόρων που καλούνται να πληρώσουν οι φορολογούμενοι, είναι τουλάχιστον
διπλάσιο από όσο είχαν πληρώσει την προηγούμενη χρονιά. Είναι κι αυτό ένα από τα
θαύματα της δίκαιης φορολογικής πολιτικής που είχε υποσχεθεί ο Βενιζέλος κατά το
πέρασμά του από το υπουργείο Οικονομικών. Αλλά αυτό είναι.......
άλλη υπόθεση.
Τι ακριβώς είναι λάθος σε αυτή την πολιτική, προκύπτει από την απλή ανάλυση των στοιχείων που περιέχουν τα εκκαθαριστικά, σε σύγκριση με την ανάλυση των γενικών οικονομικών στοιχείων της χώρας. Των επίσημων στοιχείων, γιατί αν πάμε στα ανεπίσημα- και πιο κοντά στην πραγματικότητα- θα συνειδητοποιήσουμε ότι απέχουμε μόλις ένα βήμα από την κόλαση.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Αυτά τα εκκαθαριστικά περιέχουν τη φορολόγηση των πολιτών από δυο πηγές.
-Η μια είναι το εισόδημα του 2011. Με νέα κριτήρια, χωρίς τις ελαφρύνσεις και όλα τα σχετικά. Μόνο που από το 2011 μέχρι τώρα που εστάλησαν τα εκκαθαριστικά, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν να ζήσουν, όχι να πληρώσουν και την αυξημένη φορολογία από πάνω. Σκέφθηκε κανείς από τους φορομπήχτες ότι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν πληρώσουν θα είναι γιατί δεν θα έχουν;
-Η δεύτερη πηγή είναι η ακίνητη περιουσία που κατέχουν οι φορολογούμενοι. Για τους αναίσθητους του υπουργείου Οικονομικών περιουσία είναι ακόμη και ένα σπίτι 80 τ.μ επί οποίου επιβάλλουν φόρο κοντά στο χιλιάρικο. Και πάλι τους διέφυγε ότι οι άνεργοι μέχρι το τέλος του χρόνου θα ξεπεράσουν το 1,2 εκατομμύριο. Όπως του διέφυγε ότι άνεργος σημαίνει, μηδέν δυνατότητα για πληρωμή, ίσως και μηδέν δυνατότητα για επιβίωση. Από πού κι ως πού κάποιος που έχει ένα σπίτι, το οποίο απέκτησε τα προηγούμενα χρόνια, όταν είχε τη δυνατότητα, πρέπει να φορολογηθεί ανεξάρτητα από το αν έχει αυτή τη στιγμή εισόδημα; Πως τεκμαίρεται ότι η κατοχή ενός απλού ακίνητου, οδηγεί στην ευχέρεια ανταπόκρισης σε μια φορολογία που επιβλήθηκε ξαφνικά; Και τι θα κάνουν αν δεν πληρωθούν οι φόροι; Θα του πάρουν το σπίτι και θα το βγάλουν στο σφυρί; Ποιος θα το αγοράσει, όταν όλο και περισσότεροι χάνουν αυτή τη δυνατότητα;
Συμπέρασμα; Ακόμη και αν πληρωθούν αυτοί οι φόροι, θα πληρωθούν από λεφτά που θα πήγαιναν στην κατανάλωση. Άρα τα λεφτά θα λείψουν από την αγορά, αυτό θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, η ύφεση θα ανατροφοδοτηθεί και οι φωστήρες που επιβάλλουν αυτούς τους φόρους θα εισπράξουν στα επόμενα χρόνια ακόμη λιγότερα, όποτε τι θα κάνουν: θα βάλουν ακόμη περισσότερους φόρους, στους ακόμη περισσότερους άνεργους και στους ακόμη πιο άφραγκους ιδιοκτήτες «ακίνητης περιούσιας»;
άλλη υπόθεση.
Τι ακριβώς είναι λάθος σε αυτή την πολιτική, προκύπτει από την απλή ανάλυση των στοιχείων που περιέχουν τα εκκαθαριστικά, σε σύγκριση με την ανάλυση των γενικών οικονομικών στοιχείων της χώρας. Των επίσημων στοιχείων, γιατί αν πάμε στα ανεπίσημα- και πιο κοντά στην πραγματικότητα- θα συνειδητοποιήσουμε ότι απέχουμε μόλις ένα βήμα από την κόλαση.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Αυτά τα εκκαθαριστικά περιέχουν τη φορολόγηση των πολιτών από δυο πηγές.
-Η μια είναι το εισόδημα του 2011. Με νέα κριτήρια, χωρίς τις ελαφρύνσεις και όλα τα σχετικά. Μόνο που από το 2011 μέχρι τώρα που εστάλησαν τα εκκαθαριστικά, μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν να ζήσουν, όχι να πληρώσουν και την αυξημένη φορολογία από πάνω. Σκέφθηκε κανείς από τους φορομπήχτες ότι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν πληρώσουν θα είναι γιατί δεν θα έχουν;
-Η δεύτερη πηγή είναι η ακίνητη περιουσία που κατέχουν οι φορολογούμενοι. Για τους αναίσθητους του υπουργείου Οικονομικών περιουσία είναι ακόμη και ένα σπίτι 80 τ.μ επί οποίου επιβάλλουν φόρο κοντά στο χιλιάρικο. Και πάλι τους διέφυγε ότι οι άνεργοι μέχρι το τέλος του χρόνου θα ξεπεράσουν το 1,2 εκατομμύριο. Όπως του διέφυγε ότι άνεργος σημαίνει, μηδέν δυνατότητα για πληρωμή, ίσως και μηδέν δυνατότητα για επιβίωση. Από πού κι ως πού κάποιος που έχει ένα σπίτι, το οποίο απέκτησε τα προηγούμενα χρόνια, όταν είχε τη δυνατότητα, πρέπει να φορολογηθεί ανεξάρτητα από το αν έχει αυτή τη στιγμή εισόδημα; Πως τεκμαίρεται ότι η κατοχή ενός απλού ακίνητου, οδηγεί στην ευχέρεια ανταπόκρισης σε μια φορολογία που επιβλήθηκε ξαφνικά; Και τι θα κάνουν αν δεν πληρωθούν οι φόροι; Θα του πάρουν το σπίτι και θα το βγάλουν στο σφυρί; Ποιος θα το αγοράσει, όταν όλο και περισσότεροι χάνουν αυτή τη δυνατότητα;
Συμπέρασμα; Ακόμη και αν πληρωθούν αυτοί οι φόροι, θα πληρωθούν από λεφτά που θα πήγαιναν στην κατανάλωση. Άρα τα λεφτά θα λείψουν από την αγορά, αυτό θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, η ύφεση θα ανατροφοδοτηθεί και οι φωστήρες που επιβάλλουν αυτούς τους φόρους θα εισπράξουν στα επόμενα χρόνια ακόμη λιγότερα, όποτε τι θα κάνουν: θα βάλουν ακόμη περισσότερους φόρους, στους ακόμη περισσότερους άνεργους και στους ακόμη πιο άφραγκους ιδιοκτήτες «ακίνητης περιούσιας»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου