Η προηγούμενη Δευτέρα συνιστά κατά πολλούς ημερομηνία ορόσημο για τη μεγάλη μεταστροφή της ελληνικής Αριστεράς: ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρας ανέβηκε στο βήμα ενός διεθνούς...
συνεδρίου και απευθύνθηκε σε ένα ακροατήριο κάθε άλλο παρά φιλικό. Μέχρι πρότινος ούτε εκείνος είχε καμία διάθεση να απευθύνει τον λόγο στους εκπροσώπους του εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού ούτε εκείνοι ονειρεύονταν να τον ακούσουν. Στο εν λόγω συνέδριο του Economist που διοργανώθηκε στην Αθήνα η σύνθεση του κοινού που προσήλθε για να ακούσει τον νέο ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν η αναμενόμενη – και πάντως όχι μια ομάδα που θα έλεγε κανείς ότι γοητεύεται από την αριστερή ρητορεία και τις αντιμνημονιακές κορόνες: διαφημιστές, εφοπλιστές, εκπρόσωποι εταιρειών ενέργειας κ.ά.
Η ομιλία του κ. Τσίπρα στο συνέδριο του Economist δεν ενθουσίασε. Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι σύμφωνα με κάποιους από τους παραβρισκόμενους ούτε και τρόμαξε. Ισως όμως το ακόμη πιο ενδιαφέρον στοιχείο να ήταν η ατμόσφαιρα που επικράτησε κατά την παρουσία του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.
Οπως καταγράφουν αυτόπτες μάρτυρες, η κατ' ιδίαν συζήτηση με τον ηγέτη της ελληνικής «Ακροαριστεράς» (κατά την αγγλοσαξονική αντίληψη για το τι εστί ΣΥΡΙΖΑ) δεν ήταν ένα εύκολο εγχείρημα• οι διακοπές για χειραψίες και χαιρετισμούς με επιχειρηματίες, καθηγητές και θαυμαστές ήταν συνεχείς. Ολοι ήθελαν να δουν περί τίνος πρόκειται…
Ως προς την ουσία; Οσοι επιχείρησαν να αποσπάσουν συγκεκριμένες απαντήσεις από τον κ. Τσίπρα διαπίστωσαν τα προφανή - για τον ηγέτη ενός σχηματισμού που συγκέντρωσε το 27% στις τελευταίες εκλογές: ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει στο εξής να διατηρήσει το ακροατήριό του στις τάξεις των ανέργων, των συνδικαλιστών, των δημοσίων υπαλλήλων, όμως ταυτοχρόνως θα επιχειρήσει να διαλύσει και την εικόνα που τον ήθελε έτοιμο να ανατρέψει την αστική δημοκρατία και τις δομές της. Δεν ήταν τυχαία η αναφορά του στην ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών που μέχρι πρότινος απέρριπτε.
Οι απαντήσεις του και οι παρεμβάσεις του θα είναι κατά πολλούς στο εξής πιο στρογγυλεμένες - η μονομερής καταγγελία του μνημονίου άλλωστε αποτελεί ήδη παρελθόν, όπως και οι απόπειρες επαναδιαπραγμάτευσης από την κυβέρνηση…
Ολα αυτά ερμηνεύονται ήδη από παρατηρητές εντός και εκτός χώρας ως ένδειξη για το ότι ο κ. Τσίπρας δεν είναι διατεθειμένος να διακινδυνεύσει τη μετατροπή του σε διάττοντα αστέρα της πολιτικής. Αντιθέτως, οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο ίδιος θα επιδιώξει να εδραιώσει τη θέση του και να παίξει κεντρικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Σύγχρονη ΕΔΑ ή ριζοσπαστικό ΠαΣοΚ;
Κατά πολλούς, η συντελούμενη ήδη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ - και του κ. Τσίπρα - σε έναν σχηματισμό που σταδιακά θα απομακρύνεται από τις ακτιβιστικές πρακτικές και τη σχετική ρητορεία, σε μια «συμβατική» πολιτική δύναμη, είναι μια αναπόφευκτη παρενέργεια του 27%. Ο ίλιγγος που προκαλεί η εκτίναξη σε ποσοστά που αγγίζουν τα όρια της αυτοδυναμίας απαιτεί διαφορετική διαχείριση, άλλη οργάνωση, νέες πρακτικές «ομογενοποίησης» του πολιτικού λόγου, αποφυγή αντιφατικών δηλώσεων κ.ο.κ.
«Κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον αναγκαστικά περισσότερο προς το κέντρο του πολιτικού φάσματος; Είναι σε εξέλιξη μια απόπειρα οριστικής αποκομμουνιστικοποίησης;» είναι το ερώτημα που απευθύνεται σε κάποια από τα εμπειρότερα στελέχη του Συνασπισμού και της ελληνικής Αριστεράς εν γένει, οι οποίοι σήμερα δραστηριοποιούνται στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Η κοινή συνισταμένη των απαντήσεών τους είναι ενδεικτική ως και αποκαλυπτική.
«Το ενδεχόμενο "κεντροποίησης" συνιστά για εμάς έναν μεγάλο κίνδυνο. Είναι κάτι που το εξορκίζουμε και θέλουμε να το αποφύγουμε» λένε και εκτιμούν ότι εν όψει εξελίξεων θα πρέπει να αποσαφηνιστεί το αν και κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετασχηματιστεί από συνονθύλευμα συνιστωσών της αριστερής αναζήτησης εν γένει σε μια σύγχρονη ΕΔΑ, όπως επιθυμούν οι προερχόμενοι από την Αριστερά, κομμουνιστική και μη, ή σε ένα ριζοσπαστικό ΠαΣοΚ, όπως ονειρεύονται κάποιοι άλλοι, που μεταπήδησαν από το πάλαι ποτέ κραταιό κόμμα στην Κουμουνδούρου.
Ποιος φοβάται την αυτοδυναμία
Ισως όμως η χαρακτηριστικότερη απάντηση για το τι θα πρέπει να αναμένει κάποιος να είναι αυτή που έδωσε σε συνομιλία του με το «Βήμα» ένας από τους παλαιότερους και εμπειρότερους στην Κουμουνδούρου. «Για εμάς το ενδεχόμενο να βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ενώπιον του σχηματισμού μιας δικής του αυτοδύναμης κυβέρνησης συνιστά μια προοπτική που προκαλεί ανησυχία. Ισως να πρόκειται και για εφιαλτικό σκηνικό» λέει και στο πλαίσιο αυτό τονίζει: «Θα ήταν ευχής έργον να υπάρξουν γρήγορες και ουσιαστικές διαδικασίες στον χώρο της Κεντροαριστεράς και να δημιουργηθεί μια δύναμη η οποία θα συγκέντρωνε προϋποθέσεις συνεννόησης με εμάς και θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για τον σχηματισμό μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης, με τον ΣΥΡΙΖΑ ως κυρίαρχη δύναμη».
Εν όψει διαμόρφωσης όλων αυτών των συνθηκών, σε εξέλιξη βρίσκεται η περίφημη διαδικασία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Το χρονοδιάγραμμα έχει οριοθετηθεί και στόχος είναι την άνοιξη του 2013 να έχει πραγματοποιηθεί ένα ιδρυτικό συνέδριο που θα μετατρέψει τις άτακτες αριστερές συνιστώσες σε οργανικά τμήματα ενός νέου αριστερού σχηματισμού. Το ότι από την πλευρά τριών ή τεσσάρων συνιστωσών εκφράζονται αντιδράσεις για την προοπτική αυτή φαίνεται πως δεν θα επηρεάσει δραματικά τις εξελίξεις.
Παρά ταύτα, το ζητούμενο της ομογενοποίησης του πολιτικού λόγου παραμένει. Κάποιοι επισημαίνουν με αρκετές δόσεις κακεντρέχειας πως όλες οι διαδικασίες σε αυτή τη φάση θα κυλήσουν «αναγκαστικά ομαλά». Μία από τις βασικές παραμέτρους: η εκρηκτική αύξηση της κρατικής επιχορήγησης που θα λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ως δεύτερο κόμμα και αξιωματική αντιπολίτευση και που υπολογίζεται, μετά και τις συμφωνημένες μειώσεις κατά 20%, ότι θα φτάσει τα 14 εκατ. ευρώ.
Με βάση αυτά, το κυοφορούμενο κόμμα θα κληθεί να αξιοποιήσει και τους αυξημένους οικονομικούς του πόρους για την οργανωτική του μετεξέλιξη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στις υπό επεξεργασία ιδέες εντάσσεται και η δημιουργία ενός ενιαίου «δημοσιογραφικού οργανισμού», στον οποίο θα ενταχθούν τα κομματικά έντυπα («Αυγή»), sites (syn.gr, syriza.gr), ραδιόφωνα (Στο Κόκκινο) κ.ο.κ.
Η «σκιώδης» κυβέρνηση
Ομαλή προσγείωση και ισορροπίες
Το πρώτο μέλημα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι να κερδίσει το στοίχημα εντός Βουλής, όπως άλλωστε διαβεβαιώνουν και οι συνεργάτες του κ. Τσίπρα. Εν όψει αυτού, ιδιαίτερη σημασία δόθηκε από πολιτικούς παράγοντες εντός και εκτός Κουμουνδούρου στη σύνθεση της σκιώδους κυβέρνησης του κ. Τσίπρα. Οπως διαπιστώνουν οι περισσότεροι, η διάθεση διατήρησης εσωτερικών ισορροπιών από τη μία πλευρά και εκπομπής ενός ξεκάθαρου πολιτικού μηνύματος από την άλλη είναι προφανής.
Για παράδειγμα, επισημαίνεται ο κεντρικός ρόλος που θα έχει ο γραμματέας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ν. Βούτσης, ένα από τα πρόσωπα που θεωρούνται από τους αυθεντικότερους εκφραστές των θέσεων της Κουμουνδούρου.
Παράλληλα στη «σκιώδη κυβέρνηση» βασική θέση διατηρεί ο προερχόμενος από το ΚΚΕ κ. Δ. Στρατούλης: ένα στέλεχος με ακτιβιστική διάθεση, ο οποίος αποτελεί κόκκινο πανί για το ΠαΣοΚ και τη ΝΔ και θα χειρίζεται τον νευραλγικό τομέα των Εργασιακών. Επίσης βασικό ρόλο διατηρεί ο επίσης προερχόμενος από το ΚΚΕ κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος κ. Π. Λαφαζάνης, ο οποίος όμως θα πρέπει να συνυπάρξει με τους άλλους δύο κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, τους κκ. Δ. Παπαδημούλη, με προέλευση από το ΚΚΕ εσωτερικού, και Π. Κουρουμπλή, μεταγραφή από το ΠαΣοΚ.
Την ίδια στιγμή σημαντικά καθήκοντα αναλαμβάνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Γ. Σταθάκης, ένα από τα μετριοπαθή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα χειρίζεται τα θέματα της Ανάπτυξης. Σκιώδης υπουργός Οικονομικών ορίστηκε ο επίσης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Ευκλ. Τσακαλώτος.
Ειδικώς ο ρόλος του κ. Σταθάκη, όπως και του κ. Ι. Δραγασάκη, αναμένεται από τους περισσοτέρους ότι θα είναι κεντρικός κατά τη διαδικασία προσγείωσης του ΣΥΡΙΖΑ στον πολιτικό ρεαλισμό. Ηταν άλλωστε ένα από τα πρώτα στελέχη που «διεμήνυσαν» ότι η μονομερής καταγγελία αποτελεί παρελθόν, ενώ προσφάτως παραδέχθηκε ευθαρσώς ότι όντως υπάρχει μεταστροφή στην τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένης και της μεταστροφής που παρατηρείται στην Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου