Η Ελλάδα θα κληθεί να αλλάξει δύο πράγματα:
-- Την πολιτική της για διέξοδο από την κρίση δανεισμού.
-- Και το πολιτικό και οικονομικό της μοντέλο.
Η πολιτική του μνημονίου, η πολιτική της διεξόδου διά της... ασφυξίας, είναι ήδη φανερό ότι δεν οδηγεί πουθενά...
Και το πολιτικό και οικονομικό μοντέλο δεν αντέχει ούτε την «αρρώστια» (την κρίση) που το ίδιο δημιούργησε, ούτε το «φάρμακο» (το Μνημόνιο) που του «χορήγησαν». Συνήθως, όταν μια κοινωνία αντιμετωπίζει την ανάγκη αλλαγής πορείας, περνά μεγάλους κλυδωνισμούς.
Κι όταν αντιμετωπίζει «αλλαγής υποδείγματος», αυτό επίσης επιφέρει μεγάλες ανατροπές.
Οταν υποχρεώνεται ταυτόχρονα να αλλάξει και τα δύο, τότε οι ανατροπές είναι αναπόφευκτες και σεισμικού χαρακτήρα. ...
...
Η σημερινή Ελλάδα βρίσκεται πολύ κοντά σε τέτοιες ανατροπές... Και το ζητούμενο είναι να πραγματοποιηθούν όσο γίνεται πιο ομαλά, με το λιγότερο ρίσκο για την κοινωνική συνοχή και για τη διεθνή θέση της χώρας...
Και με την ταχύτερη δυνατή επάνοδο στη σταθερότητα.
-- Οσον αφορά στην αλλαγή πολιτικής, αναπόφευκτη είναι πλέον η διέξοδος με ανάκαμψη και ανάπτυξη. Που θα επιτρέψει στη χώρα να καλύψει τις δανειακές υποχρεώσεις της με «επανεκκίνηση» της οικονομίας και όχι με υπερ-φορολόγηση που οδηγεί σε ακόμα βαθύτερη ύφεση...
-- Οσον αφορά στην «αλλαγή υποδείγματος», αναπόφευκτη είναι η φυγή προς τα μπρος με Ανταγωνιστικότητα και Εξωστρέφεια. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει μακροχρόνια βιώσιμη Ανάπτυξη, που θα επιτρέψει στη χώρα να ξεπεράσει την υπερχρέωση.
* Η Ελλάδα έχει αδρανή περιουσία που μπορεί να της επιτρέψει σύντομα να ανακουφίσει το πρόβλημα του υπερδανεισμού.
* Κι έχει αναξιοποίητα συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορούν να της επιτρέψουν να αναπτυχθεί πραγματικά. Οχι αναδιανέμοντας δανεικά, όπως έκανε τόσα χρόνια.
Να αναπτυχθεί με κύριο μοχλό όχι τις (καταναλωτικές) «επιδοτήσεις», αλλά τις (παραγωγικές) επενδύσεις.
Δεν αρκεί απλώς «να σταθούμε ξανά στα πόδια μας». Μπορούμε να διακριθούμε στην Ανάπτυξη.
Αρκεί να αλλάξουμε νοοτροπία ως κοινωνία, να αλλάξουμε οργάνωση ως κράτος και να αλλάξουμε προσανατολισμό ως οικονομία.
Μπορεί μέσα στην κρίση που μαστίζει την Ελλάδα να βλέπουμε γύρω μας πολλούς «εχθρούς» - πραγματικούς και φανταστικούς.
Αλλά ο πιο σοβαρός εχθρός είναι μέσα μας, στα μυαλά και στην ψυχή μας. Είναι οι λάθος προτεραιότητες που είχαμε, οι στρεβλώσεις που εκθρέψαμε και οι ψευδαισθήσεις που καλλιεργήσαμε.
Ολα αυτά πρέπει να αλλάξουν άμεσα. Και είναι στο χέρι μας να αλλάξουν...
Από την άλλη πλευρά και η Ευρώπη δοκιμάζεται: Μια Ευρώπη, με μικρό ενδιαφέρον για Ανάπτυξη και με απόλυτη προτεραιότητα στη «δημοσιονομική πειθαρχία», δεν θα μπορέσει να ανταγωνιστεί τις άλλες μεγάλες δυνάμεις του κόσμου, παγιωμένες και «ανερχόμενες».
Η εσωτερική σταθεροποίηση της Ευρώπης μπορεί να γίνει μόνο με Ανάπτυξη και Ανταγωνιστικότητα. Οχι με συρρίκνωση.
Ο δρόμος της ανταγωνιστικότητας οδηγεί σε ισχυρότερη και πιο ενωμένη Ευρώπη. Ο δρόμος της συρρίκνωσης οδηγεί σε λαβωμένη και ασταθή Ευρώπη.
Μόνο «Πειθαρχία» χωρίς Ανάπτυξη είναι ψευδαίσθηση Πειθαρχίας. Οπως μόνον Ανάπτυξη χωρίς Πειθαρχία είναι ψευδαίσθηση Ανάπτυξης...
Πρέπει σύντομα όλη η Ευρώπη να βγει από τις ψευδαισθήσεις και να συνειδητοποιήσει ότι η Ευθύνη όλων των μελών απέναντι στον εαυτό τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Αλληλεγγύη όλων των μελών απέναντι στα υπόλοιπα. Παλαιότερα έλειπε η Ευθύνη από πολλούς, μικρούς και μεγάλους...
Τώρα μοιάζει να λείπει η Αλληλεγγύη από τους ισχυρότερους.
Το 2010 άνοιξε το «κουτί της Πανδώρας». Και για την Ελλάδα και για την υπόλοιπη Ευρώπη...
Οπως λέει, όμως, ο ελληνικός μύθος, όταν δραπέτευσαν όλα τα δεινά, οι Θεοί είχαν προβλέψει να βάλουν μέσα στο κουτί και την Ελπίδα.
Αυτή που επέτρεψε στην Πανδώρα να αντέξει τις δυσκολίες. Αυτή που επιτρέπει στους ανθρώπους να χαράξουν τον δρόμο τους μέσα από τα δεινά και να ξαναβρούν τον εαυτό τους.
Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο, η Πανδώρα δεν είναι μόνον η υπαίτιος όλων των δεινών. Είναι και η μάνα της Ελπίδας.
Το 2011, λοιπόν, ας είναι το έτος της Ελπίδας!
Η οποία, στην περίπτωσή μας, είναι ρεαλιστική - φτάνει να την πιστέψουμε. Και χειροπιαστή - φτάνει να την προσπαθήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου