Από το δικομματισμό στον διπολισμό
----------------------
Του Γιάννη Σπ. Παργινού
Οικονομολόγου - Δημοσιογράφου
-------------
Οι ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου είναι πλέον παρελθόν. Τα αποτελέσματά τους γράφουν ήδη τη δική τους ιστορία επηρεάζοντας τις μετεκλογικές εξελίξεις. Πέραν από τις όποιες κομματικές υπερβολές και τις όποιες στρουθοκαμηλικές ερμηνείες προς τέρψη των κομματικών υπηκόων αμείλικτη προβάλλει η πραγματικότητα των αριθμών.
Νικητής των εκλογών ανεδείχθη η αποχή, πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ, ηττημένη η κυβερνώσα παράταξη, προβληματική η αριστερά, αβέβαιο το πολιτικό μέλλον των οικολόγων - Πράσινων και η μη αυτοδυναμία να βρίσκεται προ των πυλών ενός πολιτικού συστήματος που δεν γνωρίζει να διαχειρίζεται προοπτικές κυβερνητικής κοινοβουλευτικής συνεργασίας.
Το ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζει για την πρωτιά των 4,5 μονάδων και δικαιολογεί την παντελή ανυπαρξία πλειοψηφικού ρεύματος στην « δήθεν » ή « τάχα » παθητική συμμετοχή στην προεκλογική καμπάνια των εκσυγχρονιστών του Κώστα Σημίτη και των οπαδών του Βαγγέλη Βενιζέλου.
Η κυβέρνηση και σύμπασα Νέα Δημοκρατία κραυγάζει ότι ( τάχα ) πήρε το μήνυμα αλλά ουδεμία πολιτική πρακτική συνηγορεί υπέρ αυτής της επιχειρηματολογίας. Οι όποιες διορθώσεις σε κόμμα και κυβέρνηση θα είναι υπόδουλες και υπάκουες στις εσωκομματικές και ενδοκυβερνητικές ισορροπίες – και γιατί όχι και οικονομικών συμφερόντων - που έχουν διαμορφωθεί στη διάρκεια των 5 και πλέον χρόνων γαλάζιας εξουσίας. Από δε την άποψη της πολιτικής ουδεμία ρήξη ή τομή διαφαίνεται στον ορίζοντα. Η τυφλή υπακοή στο διευθυντήριο των Βρυξελλών προτάσσεται ως άλλη δογματική βιβλική αλήθεια και παρά την όποια εσωτερική δυσαρέσκεια και παραβλέποντας το βαθύ και έντονο ευρωσκεπτικιστικό κίνημα που επεκτείνεται από το ένα στο άλλο άκρο της γηραιάς μας ηπείρου. Ωσάν να μην υπήρχαν πολλαπλές εθνικές διαφοροποιήσεις μέσα στο ίδιο το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και δη από ιδρύτριες χώρες των ευρωπαϊκών θεσμών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ομφαλοσκοπεί στο τι φταίει για την εκλογική του καθήλωση. Οι κορυφαίοι επιτελείς του, με επικεφαλής τον πρόεδρό του Αλέξη Τσίπρα, διερωτώνται γιατί οι πολιτικοί φυγάδες των εκλογών του 2007 που πλαισίωσαν τις τάξεις του επέστρεψαν στις κομματικές τους εστίες μη αποδεχόμενοι να αφομοιωθούν σε μια ομάδα διαμαρτυρίας , σε ένα γκροπούσκολο της αριστεράς κατά τα πρότυπα των γιαφκών των προ βιομηχανικών κοινωνιών. Το ΚΚΕ, επιφανειακά και δημόσια δείχνει να χαίρεται γιατί κυριάρχησε στον χώρο της αριστεράς. Στην πραγματικότητα όμως άγχεται για το απλό γεγονός ότι εκπέμπει μηνύματα εποχής 1917 και δεν συλλαμβάνει μηνύματα 2009. Οι οικολόγοι πράσινοι εισέπραξαν το 1/3 του, από όλα τα κόμματα προερχομένου, οικολογικού ρεύματος το οποίο τους έδιδαν οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις. Το κοινοβουλευτικό τους μέλλον φαντάζει υπέρ το δέον άδηλο και αβέβαιο. Ο μόνος νικητής των εκλογών της περασμένης Κυριακής είναι ο ΛΑΟΣ και ο πρόεδρος και ιδρυτής του Γιώργος Καρατζαφέρης. Η όποια παράβλεψη αυτής της πραγματικότητας θα ήταν πολιτικός αυτισμός.
Το Καρατζαφέρειον Άγος
-------------------------
Παρά τις όποιες δίκαιες και κυρίως δικαιολογημένες ή και αδικαιολόγητες διαφοροποιήσεις, ενστάσεις ή και φοβικά σύνδρομα ακόμα προς ένα κόμμα που βρίσκεται στη δεξιά του πολιτικού μας φάσματος, ο Γιώργος Καρατζαφέρης – με τις όποιες λεκτικές του υπερβολές – αποκωδικοποίησε πολιτικά ένα από τα άγχη της σύγχρονης κοινωνίας μας, αυτό της δημόσιας τάξης και των συνεπειών της λαθρομετανάστευσης σε αυτήν αλλά και στην οικονομία μας γενικότερα, το έκανε σλόγκαν παρουσιάζοντας προς λύση ακόμα και πολιτικές ευρωπαϊκών κρατών και είχε ως επιβράβευση την εκλογική άνοδο από τάξεις του εκλογικού σώματος που καθημερινά ζουν στις συνθήκες που ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ προεκλογικά περιέγραφε και στις οποίες έντεχνα και σοφά επένδυσε. Με την έκδοση των αποτελεσμάτων, όλως περιέργως, κυβέρνηση και αντιπολίτευση υιοθέτησαν μέρος των προτάσεων του ΛΑΟΣ. Με την επιμονή του δε στην θεωρία της « πολυκατοικίας » και της « γειτονιάς» και με την ευθεία πρόταση για συγκυβέρνηση που απεύθυνε προς τον πρωθυπουργό…, « για να μην έρθει και πάλι μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ », ο Γιώργος Καρατζαφέρης πήρε την πολιτική μπάλα στα πόδια του και άρχισε να κάνει πολιτικό παιγνίδι…, και μάλιστα με πολλά τσαλιμάκια. Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και οι επιτελείς του αντιμετώπισαν εν τοις πράγμασι πλέον το ενδεχόμενο που εν πολλοίς ξόρκιζαν πολιτικά. Να έχει τόσο δύναμη ο ένοικος της πολυκατοικίας που να διεκδικεί ακόμα και τη διαχείρισή της, δηλαδή μερτικό από την εξουσία. Είναι δε αληθές ότι μέσα στην κυβερνώσα παράταξη υπάρχει τάση που θέλει διακαώς σύμπραξη με το ΛΑΟΣ και μια άλλη που παντελώς την απορρίπτει. Υπέρ της πρώτης εμφανώς είναι ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης και πολλοί βουλευτές ενώ πολέμιος αυτής της προοπτικής είναι η υπουργός εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη.
Αυτόματα, ο πρωθυπουργός και οι στενοί του επιτελείς που συνδιαμορφώνουν την πολιτική της κυβέρνησης κλήθηκαν να επιλέξουν ανάμεσα στα πρότυπα του ιταλού πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι – που ακολούθησε τη δημιουργία ενός νέου κομματικού οργανισμού που εμπεριέχει όλα τα προ αυτού κομματικά σχήματα, η μεγάλη δεξιά της σύγχρονης Ιταλίας – και του γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί – που απορρίπτει μεν τα άκρα αλλά υιοθετεί πολιτικές τους και επίσης κλέβει και προσωπικότητές τους. Ο πρωθυπουργός μας επέλεξε την πολιτική πρακτική του γάλλου προέδρου. Με την Κυβερνητική Επιτροπή της περασμένης Πέμπτης ανεδείχθη το θέμα της λαθρομετανάστευσης και της λαβωμένης από αυτήν δημόσιας τάξης σε κορυφαίο θέμα της πολιτικής ατζέντας. Εν ολίγοις τα άμεσα μέτρα που υιοθετούνται είναι…, οι δουλέμποροι να τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος, οι λαθρομετανάστες να επαναπατρίζονται και επιζητείται η πολιτική και οικονομική συνδρομή των ευρωπαίων εταίρων στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Από το δικομματισμό στο διπολισμό
---------------------------------------
Πέραν όμως από το επίκαιρο της πολιτικής για το μέγα πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, ερώτημα γεννάται κατά πόσο αυτή η πολιτική που μόλις προχθές δρομολογήθηκε μπορεί να επηρεάσει και τα πολιτικά μας πράγματα γενικότερα. Η υιοθέτηση της πολιτικών προτάσεων του ΛΑΟΣ από την κυβέρνηση, και έστω η ανοχή από την αντιπολίτευση, θα επαναπατρίσει στην κυβερνώσα παράταξη τους ψηφοφόρους που προτίμησαν τον ΛΑΟΣ στις εκλογές της περασμένης Κυριακής ή τάχα θα αναδείξουν τον Γιώργο Καρατζαφέρη σε δυνατό παίχτη στο πολιτικό μας σύστημα γενικότερα και στην « πολυκατοικία » της κεντροδεξιάς γενικότερα…??? Είναι ο μέγας βραχνάς των Μεγάρων Μαξίμου και Ρηγίλλης το εν λόγω ερώτημα…!!! Ο βετεράνος της αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος είπε…, « ότι ο πολύπειρος Γιώργος Καρατζαφέρης θέτει τις βάσεις για να δημιουργηθεί ένας δυνατός πόλος στην κεντροδεξιά. Δυστυχώς ο ΣΥΝ έχασε την ευκαιρία να συμβάλλει στη δημιουργία του άλλου πιο δυνατού και πιο δημοκρατικού και φιλολαϊκού πόλου στην κεντροαριστερά… »…!!! Οι εκτιμήσεις του Λεωνίδα δεν μπορούν ν α περάσουν απαρατήρητες…, εκτιμούν έμπειροι αναλυτές των πολιτικών μας πραγμάτων…!!!
Μένει να δούμε κατά πόσο τα προαναφερθέντα θα επηρεάσουν τις αναμενόμενες κινήσεις του πρωθυπουργού τόσο στην κυβέρνηση όσο και στο κόμμα, και κατά πόσον αυτές οι κινήσεις θα επηρεάσουν τα πολιτικά μας πράγματα γενικότερα…!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου