Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

Το σκληρό πολιτικό ροκ και οι δημοσκοπήσεις...!!!

Η τελευταία, σφοδρή σύγκρουση Τσίπρα-Μητσοτάκη στην Βουλή και η άγρια κόντρα για τις Πρέσπες και τις συντάξεις ουσιαστικά σφράγισε την, άτυπη έστω, έναρξη της προεκλογικής περιόδου.  

Και επιβεβαίωσε το πολιτικά αναπόφευκτο – ότι θα πρόκειται για μια προεκλογική περίοδο σκληρής, έως και τοξικής, πόλωσης.
Είναι μια πόλωση την οποία είναι καθαρό πλέον πως επιδιώκουν αμφότεροι, καθώς ο σκληρός διπολισμός εξυπηρετεί τις στρατηγικές και των δύο πλευρών: Για τον μεν ΣΥΡΙΖΑ είναι ο δρόμος για να μειώσει περαιτέρω την διαφορά με την ΝΔ και να φθάσει στις εκλογές με όρους ντέρμπι, για την δε ΝΔ είναι η μόνη οδός για να συσπειρώσει τις ευρύτερες δυνατές δυνάμεις και να πετύχει εάν όχι την αυτοδυναμία, τουλάχιστον μια «ασφαλή» νίκη.

Στην τακτική αυτή οδηγούν εκ των πραγμάτων όλα τα, ποιοτικά κυρίως, στοιχεία των δημοσκοπήσεων – κρυφών και φανερών – που επεξεργάζονται τα επιτελεία Μαξίμου και Πειραιώς και τα οποία, ανεξαρτήτως «αποχρώσεων» και αποκλίσεων, συγκλίνουν στα εξής κεντρικά συμπεράσματα: Πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας, με συρρικνούμενη όμως διαφορά και χωρίς αυτοδυναμία, πεντακομματική Βουλή, απουσία ισχυρού πολιτικού «ρεύματος», και καταλυτική παράμετρος το «σώμα» των αναποφάσιστων που είναι κατά βάση αριστερής και κεντροαριστερής προέλευσης.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, όπως επισημαίνουν έμπειροι δημοσκόποι και αναλυτές, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ καλούνται να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν δύο καίρια πολιτικά «ελλείμματα»: Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ το έλλειμμα εμπιστοσύνης που εξακολουθεί να εισπράττει ακόμη και από ψηφοφόρους οι οποίοι τον είχαν επιλέξει στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, η δε ΝΔ το έλλειμμα προσδοκιών που αφήνει στο εκλογικό σώμα πέραν των στενών κομματικών τειχών – ένα έλλειμμα, το οποίο καταγράφεται σταθερά από την ανάληψη της ηγεσίας της από τον Κυριάκο Μητσοτάκη έως σήμερα.
Ως προς το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς τον ΣΥΡΙΖΑ, στην τελευταία δημοσκόπηση της Palmos Analysis για το Τvxs.gr υπήρξε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο: Ενώ η δημοσκόπηση «έτρεχε» την ώρα που ψηφίζονταν στην Βουλή οι ελαφρύνσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, το 58% των ερωτηθέντων δήλωνε ότι αμφιβάλει εάν θα γίνουν πράξη τα θετικά μέτρα της κυβέρνησης. Στην δημοσκόπηση επίσης της Alco που παρουσίασε χθες το Open, υπήρξε συναφές ερώτημα, και μάλιστα την ώρα που ψηφιζόταν στην Βουλή η ακύρωση των περικοπών στις συντάξεις. Η απάντηση ήταν ακριβώς η ίδια – το 58% εκτίμησε πως τα θετικά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης θα παραμείνουν εξαγγελίες χωρίς αντίκρυσμα.
Το μήνυμα αυτό «διαβάζεται» από κυβερνητικά στελέχη ως φυσικό, σε μεγάλο βαθμό, επακόλουθο της παρατεταμένης μνημονιακής λιτότητας και κόπωσης. Και εκτιμάται πως προκειμένου να εμπεδωθεί η αίσθηση της «αλλαγής σελίδας» πρέπει να καταδεικνύεται συνεχώς η βαθιά διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο οικονομικό και ιδεολογικό μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ – δηλάδή, ανάμεσα στο μοντέλο της κοινωνικής «αναδιανομής» και το μοντέλο «του ΔΝΤ και των ελίτ».
Εξ ου και η επιλογή της πόλωσης, την οποία εκ των πραγμάτων και αναγκαστικά υιοθετεί και η ΝΔ. Με την διαφορά εδώ, ότι επιχειρεί να στρέψει τα εκλογικά διλήμματα σε πεδία έξω από την οικονομία, αφού το έλλειμμα αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν μεταφράζεται σε δικό της πλεόνασμα. Αντιθέτως, επίσης χαρακτηριστικό είναι το εύρημα της δημοσκόπησης της Alco σύμφωνα με το οποίο το 69% των ερωτηθέντων θεωρεί πως «τα πράγματα θα ήταν ϊδια» ή «χειρότερα» απ’ ότι σήμερα εάν κυβερνούσε η ΝΔ.
Η αδυναμία αυτή «γένεσης» προσδοκιών και παρουσίασης ουσιαστικής εναλλακτικής πρότασης στο οικονομικό πεδίο, στρέφει την ΝΔ στην υπερεκμετάλλευση του «όπλου» των εθνικών θεμάτων. Ακόμη και οδηγώντας τον Μητσοτάκη στα όρια του θεσμικού unfair, όπως συνέβη με την υιοθέτηση από τον αρχηγό της ΝΔ της θεωρίας περί «ανταλλαγής» του μακεδονικού με την διάσωση των συντάξεων.
Το πρόβλημα είναι πως και στην Πειραιώς γνωρίζουν να διαβάζουν τις δημοσκοπήσεις. Και έχουν πλήρη αίσθηση του ότι το στοιχείο που θα κρίνει την εκλογική μάχη δεν θα είναι το μακεδονικό, αλλά η τελική επιλογή των αναποφάσιστων κεντροαριστερών ψηφοφόρων. Και δεδομένου ότι οι εν λόγω ψηφοφόροι έχουν και ισχυρά αντιδεξιά αντανακλαστικά, το «στοίχημα» για την ΝΔ δεν είναι τόσο να τους προσεταιριστεί, όσο να τους κρατήσει μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο στόχος, εν ολίγοις, για την ΝΔ είναι η μεγαλύτερη δυνατή αποχή των απογοητευμένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Και εξ αυτού του στόχου εκπορεύεται και η επιλογή της πόλωσης, με τελική επιδίωξη την εκλογική νίκη όχι δια της θετικής ψήφου προς την ΝΔ αλλά δια της απόρριψης του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου